Alle inzendingen over Omarmd

Als gevoelens veranderen, liefde je plots zomaar omarmd. Niemand er om je heen is, die het begrijpt, of zal voelen jouw strijd. Vrienden, die je de hand niet meer willen reiken, dan zal de zon voor jou, even niet schijnen. Maar liefde is toch niet gebonden, aan een man of een vrouw?…

door de zon reden we je tegemoet gewapend met zonnebloemen drie soorten maar liefst liepen we naar daar waar gisteren de kist nog open was om je te zien met een vredig gelaat je colbert aan, met daarin je visite kaartje van ' Poëzie gaat door ' vandaag de uitvaart aan de Wetering prachtige wolken omlijsten de horizon je…

Toen heb ik hem heel vast omarmd en al mijn zorgen toevertrouwd. Hij luisterde bewogen toe en toen ik uitgesproken was, leek het of een geslagen wond door zachte handen weer genas! ----------------------------------------- Frits Deubel www.gedichtensite.com…

Je bent me er een uit duizenden En ik ik mag er ook wezen Tenminste als het wordt toegelaten Door het mistige verschijnsel dat mij Omhangt omarmd tenslotte mij bemind.…

Zonder te vluchten omarmde ik mijn vrijheid. Serene morgen.…

Door de dood Reeds gretig omarmd In de krochten Van deze orkaan Kwam jij uit Het niets Zo maar naast mij staan Verrassend op Mijn weg gekomen Jouw blik, jouw lach Voor mij het begin Van mijn nieuwe dag Dank zij jou ga ik Mijn nieuwe leven in…

Verloren soldaat Dwalend in het niemandsland Door aarde omarmd…

Dat de beeldcultuur door het volk warm wordt omarmd is zeer zorgwekkend...…

Dat de beeldcultuur door het volk warm wordt omarmd, is zeer zorgwekkend...…

ritmisch kloppend hart van 't geboren voorjaar omarmd door 't licht…

In stilte omarmd tijdens een winteravond bij de openhaard verwarmd de herinnering schaduw op het schapenkleed.…

Haar leven werd in spel gezet als een gok in het casino met Zijn liefde die haar omarmde een gewonnen strijd…

Verlichting omarmd het gedicht van de schaduw in de schemering nu woorden leven verzacht en dauw verdriet illustreert.…

het leven is zo mooi zo prachtig dat het eigenlijk geen dood verdient en toch in veel gevallen wordt hij omarmd als ware hij je laatste vriend…

Nimmer omarmd,slechts gestorven.…

Onzichtbaar, onlosmakelijk verbonden, Liefdevol omarmd, doch heengezonden. Weg van de plek, die zij veilig vonden. Terug, naar waar zij ooit stonden.…

een verre boerderij hier is de hemel een gewelf uitgespannen over de aardbodem omarmd door bomen en zanderige velden een kale moerbeiboom in de grijze herfstkou…

Liefdevol gekust Liefdevol berust in het onmogelijke Hartstochtelijk omarmd hartstochtelijk verwarmd voor even Liefdevol gevoeld Liefdevol bedoeld Toen ging je...…

Het mooie was dat ik wel met liefde werd omarmd. Gelukkig kon ik mijn verdriet zo beter verwerken als wanneer ik helemaal alleen geweest zou zijn.…

In de ban van 't veel te kleine kistje omarmd door 'n witte bloemenzee vermengd met tranen over het lot van 'n ziel die ons veel te vroeg ontnomen werd rest mij niets dan kippenvel…

de seconden op de magnetron tikken weg seconden waarin verliefden hun eerste kus beleven elkaar hun jawoord geven baby’tjes worden omarmd mijn eten is opgewarmd…

de dag herpakt zich niet nu de duister invalt om deze opgang te krijgen lukt al even niet meer door vergetelheid omarmd zinkt hij iedere dag een stukje dieper in zijn vergeelde canapé…

Omarmd in zwoele zomernacht lagen wij loom in de koelte van een appelboom tot plots bliksemschichten de hemel deden oplichten en onze droom werd vastgelegd in een flits van hartstocht.…

de waanzin groeit ongezien in zijn hoofd als een grommende vulkaan na jaren ontploft hij in een offensief van dodelijke haat de zee kleurt rood door vermoorde kinderen die het leven omarmden…

een bruine beer wordt omarmd door het kind van Carla Bruni moeder en dochter maken het naar omstandigheden redelijk goed de Eurogrizzly speelt in Athene met brokstukken van Bonus en Malus…

de stilte omarmd betoverend voor mensheid hemelse klanken de oren gevuld vol muzikale leegte ingetogenheid de laatste noten klinken in oneindigheid voorbij de stilte…

Als het donker pijn doet aan je ogen, Als het licht enkel leeft in de krochten van je ziel, Neem dan mijn doornenhand, Waterbloed zal stromen, En laaf je aan mijn verleden, Omarmd door mijn engelen, Versier je met mijn demonen.…

Twee vleugels had je onverwacht zo om mij heen geschoven je witte licht omarmde mij en zou mij snel verdoven Je ogen straalden zomerzacht ik kon het niet geloven een engel was je tot je zei -ga je mee naar boven ?-…

pluk zachte witte wolken uit een mooie najaarslucht knoop ze tot een deken met warme zonnestralen samen overwinteren in een donzen hemelbed omarmd door de liefde tot lente ons komt halen…

Een lichtbaken in de mist Een flits in de duisternis Een flikkerende zaklamp in de tunnel De verlichte maan in de nacht Donker en licht De maan en de zon aan de hemel Een conflict zonder ruzie Tegenpolen omarmd…