Alle inzendingen over Ontlasting

Even geduld nog, hoor Wacht op het raadsbesluit Zo staat de hondenpoep Naar het nu schijnt Nummertje één op de Prioriteitenlijst Dat houdt waarachtig De hoop overeind…

Mitt Romney is een multimiljonair en hij wil graag Amerika gaan leiden, maar hij gaat níet de armoede bestrijden. Ook neemt hij afstand van zíjn RomneyCare. En bovenal vindt hij het zeer gepast, Dat hij het minst van allen wordt belast.…

Mag ik even Mag ik gaan Overleven Overgeven Weer te denken Weer te staan Weer te wennen Te verkennen Hoe het moet Weet niet goed Wat het nu doet Hoe aan te pakken Niet weg te zakken Niet te slopen Recht te lopen Heel te blijven Niet te verstijven Het ontbreekt Nog wat aan moed Mag ik even Mag ik gaan Mag het licht Hier in dit…

als keien op de maag liggen mijn vragen daarbij ontlast ik ook nog traag dus komen de antwoorden na vele zware dagen…

ben ik billijk als ik zeg dat ontlasten in uw heg een groot genoegen schept? want hoewel geen watersnood 't zou toch zonder hoge nood zijn dat uw buxushaag verlept…

Zelfs dat Men van de honger geen ontlasting had Vandaar dat ze de stront nu zo begeren?…

Het is aswoensdag, ik begin met vasten, Want het normale leven is zo vol, Ik doe het even zonder alcohol, Om tijdelijk m’n lever te ontlasten. Nu drink ik sapjes tot ik niet meer kan, Ik word er helemaal bezópen van.…

Uiteindelijk kwam hij iets op het spoor, Het resultaat van peperdure testen: “Dat onderzoek is niet voor niks gedaan, Wij troffen poep in uw ontlasting aan!”…

Je moet je nu genderneutraal ontlasten. Apartheid is ook hier een grote vloek. Ik krijg de slappe lach en doe het in mijn broek.…

Een kabinet dat in de buidel tast: vanwege energieprijs en inflatie krijgt Nederland ruimhartig compensatie en wordt de burger enigszins ontlast. Veel geld ook voor natuurherstel en bosbouw en voor Baudet een enkeltje naar Moskou.…

Gerrit Komrij heeft in de verzamelbundel ~KAKAFONIE~ driehonderdachtenzestig bladzijden excrementenversjes bij elkaar weten te sprokkelen. Eén drol van mij lijkt me daarom wel te mogen. De Drol Des morgens rond een uur of vijf Staat mijn geslachtsdeel meestal stijf Da’s niet vanwege geile last De blaas is vol, er moet geplast Dus zet…

Natuurlijk, in sommige gevallen blijven er sporen achter, valt er nog wat weg te poetsen, maar fier op wat je hebt doorstaan, om tot hier te komen, van ballast ontlast, de wind gedraaid naar hoopvol.…

de ontluistering ,door zijn kapotte darmen, laat hem schreeuwen als vloeibare ontlasting door zijn broekspijpen druipt de verstarrende schaamte lijkt onverdraaglijk als hij de benodigde stappen zet tot aan de voordeur trillend draait hij de sleutel om…

De Poepbank vraagt beleefd om te doneren U brengt een bakje met wat verse stront Dan maken ze een ander weer gezond Door een extract ervan te injecteren Ze kunnen ook uw bolus goed gebruiken Ik zou ze eens een poepje laten ruiken.…

Ontlast jezelf, maar doe het zonder stank, En raak niet aangeschoten door de drank, Bedrijf de geilste seks, maar zonder kreunen. En ook voor deze regel zul je buigen: Als er een doelpunt valt, beslist NIET JUICHEN!…

Dat belast-ding Doet alleen maar ping Kassa, weer wat geld Wat voor iedereen geldt Ze weten er wegmee Als een flipperkast Aan-uit, ping-pong een bodemloze kast Een belastingparadijs u zegt wat Ontlast, kan het een onsje meer Het is belastingverkeer.…

doorheen je tranen verdaagt ons verleden ontsluiert ons eden zich gaandeweg fouten vervagen kwijnend en stuipend ‘t treuren ontsluitend tot blije aanzeg laat ons gewagen ontlast van het juk naar teder geluk in liefde blindweg…

Nu zij weggaat neemt zij de dingen met zich mee Een steun voor het lijf een kruk die in de oksel geschoven ontlast en het lichaam zo rechtop houdt Hij zucht en begint met hamer en beitel in de hand het scheppen van een beeld dat overeenkomt met vuur dat schaduwen werpt van een onduldbare werkelijkheid…

Duizend op een rij werktuiglijk werk je snel door breek je hun nekjes Je negeert hun kroon neemt de kopjes met je mee om weg te gooien Je rust dan even ontlast de gebroken rug en sluit je ogen Het werk is gedaan velden liggen sprakeloos naast een rode berg…

cavia’s in zijn buik Tibet in zijn schoenen ontlasting in de neus als het aan hem ligt gaat hij dood zonder dat hij het merkt vol van zinloos combineert hij woorden tot knoeiboel vandaag leest hij voor onomstandig verscholen in wording blijkt iedere motivatie inwisselbaar niemand houdt zich nog bezig met de koran…

En gaat voor geld en oplossingen strijden De praatpaal wordt straks van zijn taak ontlast Ik weet wel een traject waar-ie nog past…

Er bruist jeugdige energie uit jouw eigenzinnige bron onder gevoelens verborgen om geroezemoes te ontlasten eenzamer in het tumult niet ver weg van de mensen onder een dalende avondzon in een zwijgtaal vol emoties nu je danst als een lentebloem bikinimeisje omdat het goede leven aan nieuwe avonduren begint in de schildersschaduw…

wensrode strepen als ballast op het marmeren papier, hier en daar ontlast door blote genitaliën, geheel onverwacht niet dat we schrikken want dit is wat we willen geen soberheden in het zwart-wit maar de schoonheid op het markante gelaat van zij die op haar hurken zit het leeft op twee etages, ongemeubileerd terwijl de lege nis toch vele…

Schenk mij vrijheid mijn leden te strekken woorden te spreken mijn brein ontlasten van zorg en pijn en zuiver het licht waar mijn oog ziet.…

Straks vervalt haar huis in stilte Straks de gordijnen half dicht Straks zegt zij 'k wil jullie ontlasten Straks denk ik: 'k verzaak mijn plicht...…

Altijd gedacht dat het gehaktdag was, Helaas had men een woensdag uitgeroepen Om eens te checken wat je zat te poepen, Maar dat van mij is – standaard – eersteklas. Ik leerde van mijn ouders bovendien Om wél te doen en nimmer om te zien.…

Het volle gewicht dat met een daverende klap op haar bureau valt, ontlast mij van bezwaren.…

Stille woorden in het donker Ik wil het kwijt even bevrijd graag ontlasten mijn stille strijd. Mijn dagboek... M'n hart dat spreekt de stilte doorbreekt van duister naar licht naar jou gericht mijn stille woorden. Mijn dagboek... In jou schilder ik mijn zuiverste gedachten warm en oprecht wat anders zou JIJ verwachten?…

Zij beschikken niet over de woorden die hun ziel ontlasten. Lof voor het openlijk delen van emoties kan iets dwingends hebben. Wie het niet doet of durft 'faalt'?…

vrieskou in de vroegte vinnige winterse winden betrappen iedere kier en dwingen me te krimpen ik kijk over water 't kanaal nog zo vast lang voor kleine helden de vaarweg hebben ontlast o prachtig zo prachtig deze versmelting!…