Alle inzendingen over Oogappels

het rauwe geschors van het mes rond de appel - zij luistert naar vo met zijn oogappel chilt vo de namiddag rond - niet één twistappel de wangen van zijn oogappel - pratende schillen nanoen op het hof - een appeltje tijd voor elkaar…

na geboorte en twee huilbuien staan ouders schaakmat zij is hun prinsesje maar eigenlijk hebben zij het met haar gehad…

Als ik naar Oogappels kijk Eet ik graag een appeltje Want een appeltje is gezond En kijken naar Oogappels ook Het is de diversiteit van generaties In een naturel spel, wat z’n weerga niet kent Hoe herkenbaar mijn vroege jeugd tot vroege ouderdom Een feest van herkenning, maar wel met een traan!…

Verstarde oogappel. Een iris sijpelt uit mijn vuist mijn glazen huis breekt. Het leven traant ontzind.…

Zonder mij uit tot dit uitzonderlijk wonderlijk wit van oogappels en van huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit.…

Laten we het niet over rotsen hebben; ze liggen onveranderlijk op hun plek en hun schaduwen zijn voorspelbaar. Hetzelfde geldt voor bomen, hoe mooi verwrongen ze ook kunnen zijn. Het is veel interessanter om over aardappels te spreken: ze hebben verrassende ogen die soms wortel kunnen schieten.…

Starend in de zonnespiegels van de Maas bengelen tranen aan de kaken van een dwaas Mijn lief mijn schat, jij rotte appel van mijn oog borende meelworm die mij bedroog Knagend aan schillen vlees en een toereikend klokhuis maalde jij onvermoeibaar zielendeeg fijn tot hatelijk steengruis Palingen in kadaverkamers verdringen voor herinneringen…

decennia geleden ontmoetten ogen ogen toen die lach voorzichtig aftastend draaiden ze om elkander heen zochten ogen altijd weer die ogen en dan die lach er ontkiemde een band dieper dan diep doch altijd op gepaste afstand met respect voor bleven ogen ogen zoeken om te laven aan de verboden vrucht tot de dag dat ze…

Bij dageraad scheert mijn oogappel langs mijn nachtstoppels. Ik wil er mijn tanden in zetten, maar mijn mond sluimert nog na in het gordijn vóór de dag. Een goedendag schudt mij wakker: het zinderende begin van hunker naar avondlijke hereniging.…

Toen Morpheus al lang en breed achter me lag Zo ook hedenmorgen, bij 't krieken der dag En ik Mata Hari in de ogen zag Wist ik dat het haar is, het Oog van de Dag Ook maak ik van haar guldenmond graag gewag De oogappel die 'k nog het allermeest mag . EITJE .…

Quant-à-moi vous êtes ma Bellefleur Mijn roze oogappel, mademoiselle, Gij zijt een schone bruid, ma chère, si belle Ik wens u liefde's zaligheid, bonheur Bij wie stijgt niet het schaamrood naar de kaken In zijn nieuwsgierigheid hoe die sinjeur Het directoire verwijdert tussen 't laken, Als een Don Juan, van haar posterieur Dan…

O Gij uitzinnige profeten Israel, oogappel in geschil Hang uw oren naar Zijn nieuwe wil Te zout kan God niet overleven Jezus’ ezel zult Gij binnenrijden: Gaza gaat niet naar de Filistijnen!…

Verlegen was hij nooit, maar nu toch in verlegenheid: Jozias van Aartsen worstelt zichtbaar met zijn macht maar wie had van oogappel Hirsi Ali nu echt gedacht dat ze solo zou beginnen aan een titanenstrijd? De onbesuisde vertoning van deze politieke lichtmiss kunnen wij maar beter bezien met emoties van treurnis…

---------------------------- uit: 'Oogappel' (1986)…

Als kleine meid jouw oogappel op zondagmorgen schooltje spelen jij was Cees ik was juf wat leverde ik een strijd als bijna grote meid toen mama ons ontviel werden jij en ik weer dikke maatjes de liefste opa voor mijn meiden als ik in de spiegel kijk zie ik jou maar niet altijd want ondanks gelijke trekken zijn we verschillend jij en…

In "Oogappels", NPO 1, is goed te zien hoe de fruitschaal en groentes des levens worden weggekaapt door de ouders de verwekkers van hun kinderen van een vrije kinderkeuze is geen sprake meer de kromme banaan wordt naar binnen gepropt de zure citroen stevig uitgeknepen boven het moeizaam opengehouden kindermondje en als de kinderen luid…

dagen knaagt wordt het tikken van de tijd tastbaar kleurt het onvermogen naar kalm en brengen alleen de meeuwen onrust en beweging over ons wachtend land Een vroege beiaardier braakt watervallen van geluid nagelt een klank in elke kier Terwijl dichtbij een dobbelsteen rolt met uitsluitend zessen schilderen wij ruwe diamanten als oogappels…

hand in hand oog in oog laat ons dromen rivieren vol met wilde stromen laat onze lippen laven drinkend uit de blauwe bron mijmeringen zo zoet tot in ons diepste wezen door te dringen helder als een melodie geëtst uit ebbenhout klinkt de dwarsfluit door het dal van beloftevolle dromen in stille maneschijn wachten lotusbloemen…

. -------------------------------------- uit: 'Oogappel', 1986.…

Het stille woud kent een vreemde vloer er heerst een zonderlinge gewichtloosheid alle seizoenen worden samengeperst in die sobere kleur van vergankelijkheid Voordat het licht verspringt naar de tint van de oorsprong vloeit alles bijeen de doden hebben hun mantels breed uitgespreid de snit verwijst nog naar de drager oogappels…

En daarom wil ik het nou echt weten; hoe kon U Uw oogappel vergeten, hebben zijn buren ooit wel geweten dat dit volk "uitverkoren" mag heten? In Palestina waar ik nu vertoef ben ik benieuwd naar Uw 'final move'.…

gesloten ogen in de volle zon de zoektocht naar binnen is al gestart identiteit, wat maakt mij zo apart terug naar geboorte, waar het begon onscherpe foto's op een stuk karton ouders uit de verre door kamp gehard persoonlijkheid, hoe kom ik zo verward bedrukt als oogappel, in een cocon mijn identiteit als veranderaar fraaie woorden in…

Je bent mijn grootste valstrik en sinds ik voor jou viel oogt alles valer want jouw aanblik kocht met valse hoop mijn ziel Je oogopslag vertelt me droog dat ik geen hoge ogen gooi maar ik zal vechten, oog om oog mijn oogappel, wij twee zijn mooi Ik ga niet zonder slag of stoot vertrouw me, ik zal slagen ik kleur des liefdes slagveld rood…

Zijn oogappel, zijn liefde vergeten is de tijd, ze zijn weer bij elkaar voor eens en altijd! De liefde trekt, de liefde loutert De liefde koestert en is zout in de pap De liefde wint en overwint in ogen die verliezen.…

Jij bent mijn oogappel, mijn enig kind. Ik leef in jou. Laat ons niet alleen. Was het maar waar. De dood dreef ons wreed uiteen. Het seizoen is weer herfst geworden. Ook ik werd een oude, herfstige man. Dromen zijn tijdloos en ik droom. Ik zie mijn jonge moeder terug. Ik kus haar teder en ik fluister.…

O mijn geliefde amethist amour Mijn oogappel juweel de la jeunesse O mijn briljant bijou delicatesse Jij smachtende smaragd, tiramisu!…

O mijn geliefde amethist d'amour Mijn oogappel juweel de la jeunesse Bijou brillante ma delicatesse Jij smachtende smaragd, tiramisu!…

mijn grootmoeder voelde zich de koningin te rijk als ze op pasen de zelfgekleurde kippeneieren voor ons haar kleinkinderen, die haar oogappels waren mocht verstoppen.. mijn vader voelde zich in zijn nopjes als hij ons de eerste sappige pruimen zag oprapen, die hij schudde van zijn jonge pruimenboom.…

Alweer elf jaar geleden Je blik weerspiegelt weer even in de oogappel van mijn hart Een stukje geluk uit het verleden gesneden Het steegje waar we stonden diep in die nacht Je gaf me een zoen en vroeg of ik het meende, wat ik die middag aan de telefoon zei hardop door de telefoon dacht Je keek me doordringend aan en ik...…

ze zocht – en vond hem haar reusachtig klein duimpje onzichtbaar – maar aanwezig – altijd voor háár, zijn oogappel: de staartjesprinses! de staartjesprinses – jonkvrouwe van het licht- is haar weg gegaan, en thuisgekomen; thuis, bij haar koene ridder haar reusachtige rick! dag staartjesprinses!…