Alle inzendingen over Richard

Wat als ik ja zou zeggen, ja, ik ben het: Richard. Bent u dat moeder? Wat is het lang geleden. Zou ik door Richard te worden ook Richard zijn, inclusief lichaam, ademhaling, geheimen, de manier waarop hij ’s ochtends vroeg zijn veters strikt? Houdt hij bijvoorbeeld van pastinaak?…

Was hij als wethouder wel in de haak Zoals bekend had het OM kritiek Zelf sprak De Mos van ‘ombudspolitiek’ Toch leidde het tot een corruptiezaak De uitspraak stemde Richard zeer tevreden Er was geen regel om te overtreden…

Richard Groenendijk laat met zijn ome-man-show je zien, horen en voelen met een ingehouden traan en een uitbundige lach dat het gras aan beider kanten der dijk even groen is!…

Tijdens een of andere slag viel Richard van z’n paard en deed hij de beroemde uitspraak, waarbij hij dus zijn, door onbegrensde ambitie (moord,doodslag en verraad) verkregen, koninkrijk wel wil ruilen tegen een paard om te kunnen ontsnappen. Dit even voor die enkeling die het niet helemaal kan duiden.…

Ik sla mijn Ogen op - En zie in Het universum Van ongevoeligheid Verloren gaan Zo veel uitingen Van verdraagzaamheid Met sportief respect opgedragen aan Richard Nieuwenhuizen Bert Weggemans, oud-leider SVMH E2.…

Ik ben Richard Ik ben wat ik ben Precies hoe ik dat erken Precies hoe ik dat beschrijf De emoties gaan door mijn hele lijf Mensen zijn mensen Met allerlei wensen Uiteindelijk worden dat grenzen Laat mensen mensen zijn Niemand kan bepalen hoe ik wil zijn…

Met steentjes trachtte Richard haar te vangen. Ze was dan ook met pareltjes behangen.…

De advocaat is in zijn doel geslaagd Die trieste zaak eens grondig uit te pluizen: “Het is de schuld van Richard Nieuwenhuizen”, Bijkans wordt hij postuum nog aangeklaagd. Respect gaat weer als eerste in de kast, Die Roos heeft zich voorbeeldig aangepast.…

ik wil helemaal opnieuw beginnen een eigen wereld van de grond af opbouwen mijn krachten vrijmaken mijn zicht veranderen de ruimte anders ervaren weerstand ontmoeten ik ben Sisyphus de man die een steen tegen de heuvel op blijft duwen ik ben een werkwoord alles wat ik doe is absurd maar ik vind er geluk in…

Sinds hij door een blessure is geveld Moet Richard Krajicek revalideren, Maar het moment waarop hij terug zal keren Wordt elke keer opnieuw weer uitgesteld. Geheid meldt hij ook in 2010 Van een rentree vooreerst nog af te zien.…

Richard Branson vond zo’n bak wel passen, maar in Amerika had men bezwaar. Als het water aan de lippen staat, zijn mannen meestal bij een vrouw gebaat.…

De kaart van vader Richards gaf te lezen 'De hemel is gegarandeerd rookvrij' Wat Keith gezien moet hebben als 'rook mij' (Hij had die dag al flink zitten chinezen) Voor Keith is dat proces niks ongewoons Hij was bovendien net klaar met Brian Jones…

De inca-lelie, zo werd onderzocht, Gedijde als ze metal hoorde bonken Terwijl, als er Cliff Richard-nummers klonken, Zo'n plant niet al te lang meer leven mocht De mens is dus in wezen als een lelie: Breng niemand groot met surrogaat of reli…

Toch knap hoe langs het iets te open asfalt De geelgetruide Armstrong magistraal Als een volleerde Richard Groenendaal Vol overgave door het dorre gras knalt Ach ZOAB, sprak hij en geen spier vertrok-ie Staat voor: Zo Overwon Armstrong Beloki…

handenwringend ziet zij toe hoe ik als hellehond mijn twee broers afslacht op jacht naar de kroon niets heb ik geschuwd ieder, die het waagt mij tegen te spreken laat ik vermoorden het volk juicht gedwongen uit angst voor geweld uiteindelijk sterf ik in een poel van bloed ***** Richard the Third, Diever…

Mijn ouders lijken net zoals ik in de war – hoe je moet leven.…

Zoals bomen hun blad verliezen, ik, uit niets meer heb te kiezen, vertel ik jou bevangen door, te lange, winterse kou met bevroren, pijn in mijn stem waarbij ik al mijn blad verloren ben; "jij was eens de zon voor mij" maar het juiste weerspiegelde pad in zee; in het begin keek je nog met me mee, liepen wij tegenover elkaar hieraan voorbij…

Met lijfgoed achteloos langszij Het donkerkrullend haar wat slordig opgestoken De blik vást koel verlangend, licht geloken Voelt zij zich in haar simpel kleed vereerd en vrij Hij heeft haar net met vaardig hand geportretteerd Bespeelt nu met zijn snaren al haar zinnen Het voorspel om tot slot háár te beminnen Die hij bij iedre streek reeds…

Nog merkt niemand het op, maar ik heb het in me de briljante ideeën en het gezag om de dingen te laten lopen zoals het hoort, tot in de puntjes uitgewerkt in rapporten Mijn promotie is een kwestie van tijd, mijn werk zal gezien worden het is er al in mijn hoofd, klaar om bekend te maken, beleefd rekening houdend met iedereen…

je ogen zijn zo donker en zo helder met je uitstraling heb je mij geraakt toen je zat daar veilig in die kelder die jouw papa voor jullie had gemaakt er is veel wat ik aan jou zou willen vragen willen weten - zit nu eenmaal in mijn aard want ondanks.... begint het mij nog niet te dagen dus vertel me: is dit het allemaal wel waard…

soms blader ik wat terug door gesloten hoofdstukken besef dat ik verder kan dat het nu gaat lukken lees van vertrouwen, toekomst van liefde en van veiligheid maar die dag toen van jouw sterven raakte ik dat alles kwijt maar ze zeiden “hoogste tijd” hadden het over verder gaan over hoofdstuk dat moest gesloten dus dat heb ik…

het deed te vaak te zeer nauwelijks durf ik geloven in wat ik in je ogen zie en in wat je wilt beloven ik zou het echt graag willen maar ben soms nog zo bang het deed te vaak te zeer en eigenlijk te lang het deed te vaak te zeer zit nog te diep van binnen pas als dit afgesloten is kan ik opnieuw beginnen steeds meer ben ik…

het blaadje hangt hoog aan een tak wat heen en weer te waaien en samen met het bladerdak draait het zich met groot gemak zodra de wind gaat draaien het blaadje leeft maar één seizoen straks waait 'ie naar benee' dat is gewoon wat blaadjes doen maar nu is 'ie nog lekker groen en waait met alle winden mee…

over alle bergen zeven zeeën zelfs voorbij misschien achter de sterren: hou van mij ik weet: ik ben niet makkelijk vraag te vaak: laat me vrij vergeef de buien en de nukken: hou van mij hou van mij zonder vragen zoals elke dag ik van jou en dan heb je van die dagen dat ik nog meer van je hou ik weet: ik ben niet makkelijk…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven. Nooit zal één dichter…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven. Nooit zal één dichter…

Je brak mijn hart Liet me achter verward Nooit meer iets van je zien of horen Voor goed uit mijn leven Uit het niets ben je daar weer Nu pas echt goed verward Twijfels aan je doel Wil terug in mijn leven Gaan we samen dit keer Kan niet denken helder, ben te verward Hou van je, zit in mijn hart Wil samen verder met je leven…

kom over en help herstel mijn geloof hernieuw mijn vertrouwen in U en mijzelf geef me één woord slechts dat ik mag lopen op de golven of splijt de zee vóór mij kom over, geef hoop belofte van de regenboog strek uw hand naar mij maar raak me met uw hart één woord slechts of splijt de zee voor míj kom over en help…

het is al zolang geleden dat het doek voor de allerlaatste keer is gevallen hoofdstuk gesloten, schijnwerpers gedoofd en elk gaan we verder met ons eigen boek verleden nog nauwelijks in ons hart maar nog zo duidelijk in ons hoofd veel te lang voelde ik mij de eeuwige figurant en ik zag de vragende blikken van het publiek acterend in…

de vlinders zijn allang gevlogen: geen afspraakjes meer, gehaaste onzekere kussen, aarzelende ogen zoals die eerste keren..... gebleven is het begeren vanzelfsprekender maar meer intens het geloven, vertrouwen in een mens in een toekomst die geen verleden kent..... als liefde went…