19387 resultaten.
Mijzelf weer
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen
235 Ik zette hem in het gras
en ik dacht aan dat gedicht van Jotie
T'Hooft, waarin hij zegt, dat wanneer
hij zijn handen op de aarde legt, het
kleine handen zijn.…
TOERISME
gedicht
3.5 met 33 stemmen
13.713 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit het werk van Jotie t' Hooft (1956-1977)…
Toerisme
gedicht
3.4 met 77 stemmen
39.265 .
------------------------------------------------------------------
Uit: 'De laatste gedichten' van Jotie T'Hooft (1956-1977),
die in 1976 voor zijn werk de Reina Prinsen Geerligsprijs ontving.…
Boezemvriend
netgedicht
3.1 met 10 stemmen
967 (voor Jotie T'Hooft)
Wat hadden we samen een lol kunnen trappen,
als je in leven was gebleven.
In mijn meest sombere momenten las ik jou
en beurde jij me op, gek genoeg, maar
zwaarmoedigheid werkt averechts,
alleen voor ingewijden.
Ik houd zowaar net zoveel van Ingrid
als jij.…
De dichter is een gedicht
gedicht
3.3 met 24 stemmen
9.552 James Brockway)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - -- - - - -
uit 'Verzamelde Gedichten' (1981) van Jotie T'Hooft (1956 - 1977)
sinds 1993 weergegeven op de muur van Rapenburg 91 te Leiden.…
Op Amstelredam
poëzie
3.8 met 19 stemmen
4.587 Aen d'Áemstel en aan 't Y, daer doet sich heerlijck open
Sy die, als Keyserin, de kroon draeght van Europe,
Amstelredam, die 't hooft verheft aan 's hemels as,
En schiet, op Plutoos borst, haar wortels door 't moerasch.
Wat watren worden niet beschaduwt van haar zeilen?
Op welcke marckten gaat zy niet haar waren veilen?…
AAN JUFFROUW SUZANNA BORMANS, ZIEK ZIJNDE
poëzie
4.0 met 4 stemmen
786 O Lenteroos, hoe zijn uw bladen
Dus slap, hoe hangt u 't hooft zo neer,
Dat koorts, met zilvren dauw beladen,
Kon strijken aller bloemen eer?
Waarom is schoonheid juist zo teer?
Waar is dat blozend rood geweken,
Dat aangename rozenbloed,
't Geen eedle zielen kon ontsteken,
Om uwe waarde, in minnegloed?…
Verstikt door associaties
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
507 De wanhopige krijskreet werd niet opgemerkt, terwijl je tekeningen boekdelen spraken en je gedichten een horrormovie exploiteerden, zonder dat je als een Jotie T'Hooft met de dood koketteerde.…
Toverfee
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
360 Ik kan niet tippen aan Jotie T'Hooft,
ook al probeer ik de historie te herhalen,
zijn wij beiden te oud voor romantiek en
kijkt Jotie meewarig op ons neer.…
Jotie vertolking
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
257 (voor Daniël Vis)
De manier en de integriteit waarmee je
Jotie T'Hooft tot leven wekte, zal me altijd
bijblijven, want je deed het subliem en vol
overgave en respect.…
Hooft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
329 Hooft,
begint mijn bloed te stromen.
Het was een man van groot statuur,
voor ketters en voor vromen.
De P.C. Hooft prijs die elk jaar
aan schrijvers wordt vergeven,
die groten uit de schrijversschaar
en hem laten herleven.
De eigenwijsheid van de tijd,
is ons naar `t hoofd gestegen.…
Congeniaal
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
338 (voor Jotie)
Een lange nacht in Gent
om een dode vriend te eren
wat god wat een dwaasheid is
maar de armen doet groeien
in een slagveld met de duivels
die verloren wordt
opnieuw
zoals hij openbaarde
en ik een in memoriam
er achterna uitvecht
niet ver van Oudenaarde
gedeeld in bloedende letters.…
En ik sta in de kou
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
216 Hooft~ weer af te stropen
Maar ik zit thuis, veel armer nog dan Job…
Hooft Haiku 1
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
274 jij geeft mij
zoals de zon de maan
een blos van leven…
O, al de balzalen
gedicht
3.2 met 114 stemmen
40.088 O, al de balzalen van mijn jeugd
zijn nu bestoft en verlaten.
De vrienden die er bleven zijn mij vreemd,
maken geluid door de barst in hun gelaten.
Onder de slingers en het licht van weleer
zetten zij de polka verder van de dromen,
de quick-step van het verjaarde zeer
cirkels dansend om nooit aan te komen.
Dancings waarin spreken spasme…
vogelschrik
gedicht
4.3 met 18 stemmen
30.995 Op het veld dat de zeis maaide
en dat ik aan de uitkanten proper houd
met sikkels en scharen van licht
staat een vogelschrik te kijk
Hij is een mens waaraan de kauwen
vreten, oud lichaam traag draaiend
in de winden van een te vroeg april
Een zotskap die de boer te gortig was
staat op zijn halmenhoofd en armen
stokstijf van angst wijzen…
Baal Sjem
gedicht
3.1 met 36 stemmen
19.172 Kultuurvreten: ketch-up yoga op hot-dog karma,
Bahavadgita lezen bij licht van wierook
terwijl de wensdroom Witte Licht op lage pit
in de gaarkeuken van het moderne denken verpietert.
Tussen acupunctuur-pop en zen-beat
met spreuk spiritisme en dooddoener drugs
wordt slijk tot golem en tot god gekneed:
in zijn dode mond is mode het baalsjem,…
Paranoia
gedicht
3.4 met 58 stemmen
41.502 Het zijn gewoon de oren, begrijpt u wel
die kraakbenen schelpjes bedekt met vel
horen alsmaar geluiden die op onheil duiden.
En die niet echt zijn of iets anders blijken.
Heel normaal eigenlijk als iedereen je zo aanstaart
op straat, alsof je de baarlijke duivel waart.
Jij werd vast ook achterdochtig
als iedereen over je fluisterde.
Ja,…
Namen
gedicht
3.2 met 61 stemmen
26.390 Ik draag ze als een doem.
Mijn stofnaam mens
Een mager woord, een woeker,
Een overschrijden van de grens.
Mijn eigen naam, die niemand kent
De som van al mijn trilling
Van mijn lot equivalent
Tegelijk mijn warmte en verkilling.
Plaatsnamen, zaaknamen. Liefdesnamen
Die nooit voorbij zouden gaan,
Waarvan sommige al vergeten zijn
Terwijl wij…
In het Gedicht
gedicht
3.1 met 362 stemmen
66.512 De wanden zijn wit en de psychiaters
verdacht vriendelijk. Er is hoop
op genezing, maar ik heb nog niemand
zien weggaan, of hij kwam weer terug.
Dagen dat ik op weg naar mijn eigen kamer
verdwaal wisselen zich met dagen
waarop ik de wereld doorschouw als een kristal.
Soms word ik krijsend wakker.
Soms word ik afgevoerd en verdoofd,
soms…
Schuldbekentenis
gedicht
3.2 met 31 stemmen
21.315 Ja, ik geef het toe, ik beken het openlijk:
mijn lichaam was altijd een toren zonder uitkijk.
Ik heb hem steen voor steen in folianten gepend
ik heb mij geplooid naar de tijd en de trend.
De stenen die ik uit de wand verwijderd heb
zijn de woorden waar ik dit gedicht mee schep:
ik kijk naar de wereld waarin gij woont
en al zie ik onscherp en…
Samen
gedicht
2.5 met 19 stemmen
7.151 Moeder, gij hebt mij moeizaam uitgespuwd
En van elk jaar de harde striem verdragen
Want mijn waaien was niet gauw geluwd
Ik wou eerst in alle kieren klagen.
In uw hagelwit harnas gemetseld
Zijn wij samen door de tijd verwond
Die ons nimmer wilde dragen
En bittere lijnen kerfde rond de mond:
Of er een vrucht is van dat alles
Vraag ik mij…
Aan mijn prinses
gedicht
2.1 met 230 stemmen
29.598 Liefste, hart en woorden
Houden voor jou stil,
Jij blinde vlek in mijn vermoorden
Van wat ik vergeten wil.
Kleine vink, lieve kleine kinkel
- De liefde speelt mij parten -
Baby-face, bijou, scharminkel
Voor wie ik alles weer wil tarten
Tot ik, als vroeger, blind van pijn
Weer neerlig, eenzaam in het laken
Het gaat niet om het zijn…
En wat dan?
gedicht
2.5 met 114 stemmen
29.921 Op een dag zal ik weg zijn en
wat dan? Verdwenen zonder een
teken te geven of te nemen en
het puin dat ik achterlaat is
niet langer lachwekkend.
Want wie als ik nooit heeft
gebouwen laat niets achter dan
verwachting en verwarring en
wat dan?
Wellicht in uw herinnering zal ik
stollen verstijven, niet lang meer
blijven maar verbleken…
A. Hitlers Psicholoog onthult:
gedicht
5.0 met 2 stemmen
2.510 Misschien verlangde hij wel keiharde kanonslopen
in zijn hakenkruis te voelen schuiven, teneinde
daar een moeder te vernietigen, die woekerde.
Een & Ander komt niet in de vele boeken voor
waarmee wij hem zo gretig van ons afschrijven.
Want rukken niet vele legers gelaarsde
vrouwen ons binnen en af?
Het geschut der organen mag geruisloos…
Eenhoorn
gedicht
4.0 met 1 stemmen
6.445 Here, zonder naam en zonder gezicht
Zie vanuit den hoge
Op uw droeve eenhoorn neer
Die danig hunkert naar uw licht,
Die sierlijk door de wouden dwaalt
Maar bladeren geen voedsel vindt,
die voor de poort der doden draalt,
Allen bladeren op uw wind.
Here, zonder handen zonder stem
Snij de lichtlans van zijn voorhoofd
En vang hem…
laat zestig winters
poëzie
3.1 met 23 stemmen
7.590 Hooft begroet zijn vriend Vos(sius) door woorden van Vondel te citeren:
'laat zestig winters vrij dat Vossenhoofd besneeuwen,
nog grijzer is het brein, dan 't grijze haar op 't hoofd,
dat brein draagt heugnis van meer dan vijftig eeuwen,
en al haar de wetenschap, in boeken afgesloofd,
Sandrart, beschans hem niet met boeken of met blaêren,…
Emblemata Amatoria 2.0
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
238 Het klinkt ongeloofwaardig want
eenieder prijst z’n lief de hemel in,
maar ik heb echt mijn hart verpand
aan een godin.
Met mijn nuchtere verstand
laat ik me niet gauw bekoren,
maar degene waar mijn hart voor brandt
is echter echt goddelijk geboren.
Haar edel en hoog gemoed
toont zich in haar hele wezen,
zodat ik Haar wel beminnen moet…
Ander beeld
poëzie
4.0 met 1 stemmen
673 zo vroeg eens Hooft, men weet, die vroegre Hooft,
die aan de min deed, aan de min-god heeft geloofd,
een dichter met een baard, wiens taal was ingeregen.
De vreemde vraag! en vreemd moet het verlegen
glimlachje zijn geweest de schone ontroofd.…
De sollicitatie
hartenkreet
2.6 met 5 stemmen
1.064 Een glazenwasser uit een of ander land,
solliciteerde op een personeelsadvertentie uit de krant.
Stond die gek op de voorstellingsdag,
met een emmer en een ladder in zijn hand,
in de spoelkeuken van een 5 sterren restaurant.
Ook kwam er die dag een bordenwasser voorbij.
Hij dacht: "die baan is van mij".
Maar ook voor hem viel de uitslag niet…