inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.520):

In het Gedicht

De wanden zijn wit en de psychiaters
verdacht vriendelijk. Er is hoop
op genezing, maar ik heb nog niemand
zien weggaan, of hij kwam weer terug.

Dagen dat ik op weg naar mijn eigen kamer
verdwaal wisselen zich met dagen
waarop ik de wereld doorschouw als een kristal.

Soms word ik krijsend wakker.
Soms word ik afgevoerd en verdoofd,
soms vastgebonden.

Er zijn momenten waarop ik eeuwenlang
mijmerend volmaakt gelukkig ben:
wanneer ik mijn handen op de aarde leg
zijn het kleine handen.

-----------------------------------------
uit Verzamelde gedichten (1981)

Schrijver: Jotie T Hooft
Inzender: MvdW, 3 juni 2021


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 363 stemmen aantal keer bekeken 65.874

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
yaëla reinalda
Datum:
24 augustus 2003
Email:
murkreinaldahetnet.nl
Het is een mooi gedicht, je voelt er wat bij...
Naam:
axelle
Datum:
5 juni 2003
Email:
axelle.vanherzeelepandora.be
ik zal het doorsturen naar anderen die ziek zijn
Naam:
linda eeren
Datum:
20 mei 2003
Email:
-
Een heel mooi gedicht.
Mijn opa is dood en als ik dit gedicht lees denk ik weer aan de fijne band die ik met hem had.
Naam:
ilse
Datum:
11 mei 2003
Email:
ik vind dit een prachtig gedicht,
zeker omdat ikzelf (24 j) ervaring heb met psychiatrie.
Uit dit gedicht heb ik kracht gevonden om verder te vechten.
Naam:
gaby
Datum:
24 april 2003
Email:
gaby_bakkerhotmail.com
een heel mooi gedicht,
mijn tante is heel ziek en ik ga
het aan haar laten zien!
Naam:
fatimeh
Datum:
11 maart 2003
Email:
asal_perziehotmail.com
ik vind het een heel mooi gedicht
het is zo mooi dat ik het op school heb verteld

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)