Jotie vertolking

(voor Daniël Vis)

De manier en de integriteit waarmee je
Jotie T'Hooft tot leven wekte, zal me altijd
bijblijven, want je deed het subliem en vol
overgave en respect. Was het maar waar geweest
dat de echte Jotie ooit op de Nacht van de Poëzie
had opgetreden en dat wij dat hadden meegemaakt,
maar je acterende benadering genaakte hem volop.

Ik hoopte wel dat jij niet zo aan de drugs was,
dan hij wanhopig is geweest, immers, zijn hele
oeuvre getuigt van een schreeuw om verlossing
uit die moerasstanken van roesmiddelen, ook al
rept hij daar niet expliciet over en doet hij
quasi-stoer over de effecten van het duivelsgal.

Om het leven dat hij zonder die shit had kunnen leiden!

Je keek even later ongeschminkt diep in mijn ogen, ik in
de jouwe, al spraken we niet, we wisten beiden waar we
waren en wat we wilden, in de oprechte geest van Jotie,

twee dichters die nog steeds de goden verzoeken!

Je verdween, vergat de pruik van Jotie, ik zag je later
stomdronken tegen een Saab pissen, hoorde je vloeken,

voelde je mededogen met Jotie aan, voelde jou en zei:
'Dag, lieve Jotie, dag, oerlieve dichter!'

en je lachte vervormd, maar als een engel die een
schouderklop van God krijgt.

Daniël Vis Jotie vertolking Nacht van de Poëzie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 117