Alle inzendingen over TOEN

Katholiek als ik ben opgevoed Is er niks van blijven hangen Schamen doe 'k me daarom niet Nee hoor, niet bij langen. Elke zondag naar de kerk Met mijn reeds verdwenen vader Gezamenlijk voorin met zijn allen Want zo kwamen we hem nader. Konden niet wachten tot het " klaar" was Was een hele lange zit Wetend dat het eten gaar was En de zondag…

Die foto van toen Herinnert mij aan onze eerste zoen Ik heb je lippen toen geproefd Je zachte huid gevoeld En diep in je ogen kunnen kijken Je geur was als een bloementuin En je haar streelde mijn wangen Het was allemaal zo fijn Wat kan ik er naar terug verlangen Joop Bonnemaijers…

De huidige muziek kan me niet bekoren, het is meer geknars en gekleun ik wil gewoon oude bekenden horen, niet dat oeverloze soms harde, gedreun! Uitzonderingen zijn er voldoende, maar die pakken niet mijn ziel, dat zijn er veel teveel hetzelfde, vandaar dat ik daar toch niet voor viel! Ineens schiet me te binnen, de plaat en zijn lp gouden…

Hier staat de rode beuk met het eindeloos grote geduld van een boom. Hier staat de rode beuk hij ziet en hij hoort ons en is ons vergeten. Hier staat de rode beuk voor hem is het altijd altijd en hier is het nergens…

Er is iets in de zang van een merel het is voorjaar, je wordt wakker je ligt te denken in de nacht het raam staat open - er is iets waarvan de vogel zingt en je denkt aan wat je moet opgeven er is iets in je dat leeg is en het stroomt vol met het zingen van die merel…

de straten liggen druilerig zelfs bloemen hangen huilerig als hen het loof ontvalt op het vroegste ochtenduur waar stevig hemels zuurgraad etst het roet er van de gevels ketst dansen houten klazen kleddernat op het ritme van ‘t verval men ziet benardheid overal onmetelijk groot is haar getal Tot in de nauwste tunnel toe, doodlopend in…

kan even niets meer zeggen mijn hele hart doet pijn om me erbij neer te leggen voor hen die nog in Auschwitz zijn zeventig jaar geleden in mijn beleving nog zo pril 'k heb een gebed gebeden en ben nu even stil gaat nu hetzelfde wéér gebeuren het simpel doden van een mens en alle normen te verscheuren is dat het toonbeeld van de wens?…

De mensen op straat maakt het niet uit dat ik naar hen kijk of ik besta er is geen noodzaak die me vooruithelpt voorbij het raam wachtend het wachten moe, terug in de stoel terug in de tijd verdwalend in mogelijkheden van oude zomerse verlangens door jou aangeraakt te worden terwijl het paard snuift jouw onschuld onbewust en onaangeraakt…

Beits, zeep, appels, stof: ik houd van zoldergeuren – maar ik nies ze weg.…

Over de graven, over de tijd heen: klimop – van de verhalen.…

Je verbleekt, kruipt langzaam weg uit de anekdotes en de foto's die overblijven voor vreemden, later ook nog ontdaan van onze herinneringen alles verteerd tot iets anders jij en wij opgelost in nieuwe levens met hun eigen verhalen waarin wij zachtjes fluisteren eeuwig zullen we fluisteren in het voorouderlijke koor van de menselijke…

We hadden verlangens en kusten, ja we kusten elkaar in vurige liefde en de wind in het haar Het was een liefde die eeuwig, ja eeuwig zou blijven die nooit meer zou stuk gaan dat geloofden wij zwaar Maar de tijd, ja die tijd die ging veel te lang duren want de bozen en de jaloersen cirkelden reeds om ons heen en de lichtjes, ja die…

Niets hadden we nodig, we botsten gewoon en lagen door elkaar als dat zo uitkwam, een nest vrienden die elkaar weten te vinden hoe ver we ook uitgevlogen zijn Engelen geworden, wie had dat gedacht! Onze zielsverbondenheid zo vertrouwd op het eerste gezicht bij elk weerzien - eeuwig jong is dan mijn kuikenhart, mijn huid van vlees en bloed…

Jij zult je geborgen en veilig voelen...daarginds: hoog in de hemel. Er bestaat geen één God... of verheerlijking van bepaalde profeten martelaren, heiligen en asceten. Het is fijn daar, zó fijn als jij je ooit veilig en geborgen hebt kunnen voelen: bij iets of iemand op aarde, tijdens die paar secondes, het is roze, warm en vredig je…

Aan het vervallen huis hangen nog de verveloze luiken en haveloze voordeur in verschoten donkergroen aan het gebint wapperen spinnenwebben in de wind de tuin ligt er chaotisch bij emoties hangen als druppels aan de struiken hoe vredig was het leven toen de notenboom draagt nog steeds haar vrucht door de takken kijk ik naar de blauwe…

Ik zit voor het raam en zie hoe de tuin niet is veranderd voor haar ben ik niet weggeweest de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht het is vreemd te bedenken dat zij mij niet kent, zich mij niet herinnert na al die tijd dat ik hier niet was ik de tuin was vergeten, zij voor mij niet bestond, is zij nog helemaal als toen hoezeer ik ook…

De lucht voelt beklemmend, hun gedachten raar, hij oogde bijna als roofdier, niet zonder gevaar. Iets ver beneden hun en zijn waardigheid achten bezorgde ook hem toen deze slapeloze nachten. Successievelijk getreiterd, murw gemaakt, waarden die vervagen door niet meer te vragen vanwaar de idiote deplorabele omstandigheden oogden normen en…

Rijdend langs 't weiland, zie 'k twee paarden staan maar het waren er toch drie? Zou er eentje zijn doodgegaan speurend over het geheel, zie ik ineens in plaats van drie dat een moeder haar veulen koestert. Rijdend langs 't weiland op de weg terug speur ik naar de vier, geboortes blijven mooi!…

Namen worden vergeten. Het bestaan zal vervagen als een dwalende ochtendmist. Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen zullen het zijn van ons wezen terugbrengen tot iets wat ooit was, maar nooit meer zal zijn of worden. Alles wat was en zou zijn werd ons ontnomen. Alles wat was werd tot niets gemaakt.…

Met weemoed denk ik terug aan toen, gevoelens van; kon 'k het nog een keertje overdoen? Zou het dan anders lopen? Met verbazing luisterde ik indertijd als heel kleine, later grotere meid, naar verhalen van de ouderen; weet je nog van toen? Bij die gesprekken liep ik weg, ze gingen me niet aan, NU pas besef ik, dat hetzelfde me overkomt…

Intens diepe droefenis spraken daar haar ogen Dit drukte echt mijn stemming in Ulaanbaatar Zijn naam ontstond tijdens de socialistische revolutie en betekent Rode Held gelegen op een hoogte van 1350 meter boven de zeespiegel in tijd leek het land soms stil te hebben gestaan misschien daarom soms haar bewolkte, bruine ogen mooie kijkers…

Jij op je balkon met een herinnering een mooie herinnering een mooie avond, stilte jij op het balkon, ik in de kamer schemerende nevels een gloed over de stad, zoals toen je wakker werd uit de roes verkleumd en klam een paar mannen nog aan het vissen, de geur van de wijde kleine wereld van grondmist, die sfeer die zomaar…

De mens is hier om enkel zichzelf kom laat dus zichtbare levenslijnen op koorden ook jouw voeten dragen strek gerust je armen uit en loop ken ons, ken dit zoekend evenwicht. Achter noch voorwaarts, alles mag als je stil blijft staan ben je nergens. Waar wil je de morgen anders laten van wat wij samen ervaren in het nu dat is nu net het spannende…

Ook al voelde ik me dun en koud of dik en warm voelde ik me suïcidaal, vraag niet hoe maar ik bleef in leven altijd met het uitzicht op de hereniging met Jos de Vries en God wat op aarde niet kon zijn kan daar wel zijn, eeuwig.…

In de doorwaakte nachten was de liefdeloze leegte schrijnender dan ooit geamputeerd van mijn demente maatje huilde in stilte mijn gewonde hart de innerlijke kracht die ik eens bezat werd mijn grote kwetsbaarheid want in de schuchtere ochtend voelde mijn kussen nat…

Daar ligt ze, de lakens wit haar lippen rood, haar vinger kleiner dan mijn vingerkoot. Ik raak haar aan, kus haar en verbaas me over het bestaan. Het is een soort van interessant, haar mini nagels op mijn hand. Zelf ben ik pas zes of vijf, heb weinig zorgen aan mijn lijf. Eergisteren was de grootste: het verschil, tussen twee smaken, die ik…

Gevoel overheerst de stil- te in mijn hart Geruisloos, maar in golven 'n Schuimkop bovenop en -aan die gebroken spiegel met schervengezicht Gruizels van bombardement zorgverzekeraar-kwaad Toen de tering naar de nering met een fraai afgekochte schuld Hoe je het ook wendt of keert.... ...Iets geleerd?…

Versvorm: Ghazel Ik maak met veel genoegen hier gewag van de muziek die ik graag horen mag die licht gesyncopeerd de pan uit swingt u raadt het al, ik heb het over Bach. Zijn fuga’s klinken opgewekt en blij en krullen steeds mijn lippen tot een lach wanneer ik ze ook hoor, ten alle tijd van ’s morgens vroeg tot heel laat op de dag.…

Onverwacht tuimelt zij binnen zij is de aller schoonste uit schijn bestaan haar vurigste zinnen een wervelen met vleugels velijn die zich om mij heen slaan vol tederheid oeverloos kwijtraken zijgend in een liefde die zich dol gelaafd mij terstond wil verzaken opzadelen met de ergste pijn denkbaar omdat zij vroeg of laat de vlucht opnieuw…

Het kind maakt alles anders haar heupen breder haar borsten voller zijn blik wordt dieper de hare zachter Het kind maakt alles anders het belegert je huis met knuffelkreetjes en zoete geuren het zuigt je leeg het knijpt je fijn het wurmt zich een nestje tussen vier armen tussen twee levens Het kind maakt alles anders hoe dapper draai…