Zus

Daar ligt ze, de lakens wit haar lippen rood,
haar vinger kleiner dan mijn vingerkoot.
Ik raak haar aan, kus haar en verbaas me over het bestaan.
Het is een soort van interessant, haar mini nagels op mijn hand.

Zelf ben ik pas zes of vijf, heb weinig zorgen aan mijn lijf.
Eergisteren was de grootste: het verschil, tussen twee smaken, die ik wel of niet eten wil.
De een leverworst de ander smeerkaas,
een andere realiteit dan nu helaas.
Die emotie zo verschillend van het gevoel dat ik probeer te bedwingen.

Ze is zo koud en zo ver weg, toch ligt ze hier bij mij op bed.
Zo tastbaar en fragiel,
een klein meisje zonder ziel.

... Over mijn ervaring toen mijn zusje dood geboren werd. ...

kinderen afscheid verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143