241 resultaten.
Geen dragender, doodlijker wonde
poëzie
3.8 met 8 stemmen
3.015 Geen dragender,
doodlijker wonde
dan het knagend en
slepend besef
van een schuld,
een erflijke zonde,
bedreven voordat
wij bestonden
en waarmee ook
het vlees is besmet.
laat het lichaam
allengs weer herrijzen
in zijn trotse
oorspronklijke staat
laat de zon ook
de huid weer genezen
van de angst
die de leden doorvaart
als het lijf,…
Wie zegt mij dat het verraad
poëzie
3.9 met 14 stemmen
2.991 "Wie zegt mij dat het verraad
niet herleeft in een ander land?
waarom vluchten uit weerzin en leed,
waarom hopen dat men vergeet
wat de ziel heeft doorstaan en gemerkt?
slechts zolang de herinnering nog werkt
is mijn leven mijn eigen bezit,
onverschillig of het bestaat
uit vervoering of nederlaag.
als ik opbreek en wakker word
in een nieuw…
tempel
hartenkreet
4.2 met 6 stemmen
1.163 Mijn lichaam was jouw tempel
waar alleen jij toegang had
onze liefde werd gekoesterd
als een waardevolle schat
Maar op zekere dag verscheen
de slang in ons paradijs
ze wilde je verleiden
en onze liefde was de prijs
verslagen bleef ik achter
als tempel, ingestort
Ik mocht de liefde kennen
maar mijn geluk duurde te kort...…
Tempels
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
287 Oude mensen zijn als kerken
zij verdienen een naam
die bij hen past:
naast mij woont een kathedraal
die zich hoog houdt met vele anderen
als het zo door gaat stromen zij leeg
door mindere zorg…
[ In mij, mijn Tempel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
155 In mij, mijn Tempel
van Vreugde klinken helder
schalen levenspijn.…
Tempel
gedicht
1.7 met 17 stemmen
3.969 hier stokt het hanige heilige woord
het eindvonnis wordt versnipperd hier
keer deze tempel de rug niet toe
--------------------------------
uit: 'Tempel', 2012.…
Tederheid, leg nu uw hoofd
poëzie
4.1 met 12 stemmen
3.790 Tederheid, leg nu uw hoofd
aan het ademend schoudergewelf -
deze man verloor het geloof
in wat sterker was dan hijzelf.
hij reisde de wereld rond.
doch hoe weinig baat het de mens
of de ziel haar zaligheid won
nu de wereld te gronde ging.
hij stond op en liep naar het raam;
van walging vervuld en vermoeid,
zag hij neer in het pompende…
Breek op
poëzie
4.1 met 7 stemmen
2.382 Breek op
en verdwijn in de nacht;
zie niet om naar het huis
van uw hart.
laat uw leven liever vergaan
en verbloeden in eenzaamheid
dan nog langer de wegen te gaan
waarvan iedere steen u weer zegt
wat gij hebt misdacht en misdaan.
ga heen en weiger te staan
voor de bloedraad van een gericht
waarin gij uw jeugd hebt verteerd,
uw gloed en uw…
De hand van de dichter
poëzie
4.2 met 4 stemmen
3.013 Glazen grijpen en legen;
veel jagen en reizen;
vrouwen omhelzen en strelen;
strijden op felle paarden
en blinkende wateren splijten;
spelen met licht en donker;
de dag en de nacht doorrijden
onder fluweel en schaduw en
flonkrende sterrenbeelden.
het staat niet in mijn hand gegrift;
en een hand is een leven, een lot;
ik lees slechts…
De liefde slaapt in haar hart
poëzie
4.2 met 6 stemmen
4.735 "De liefde slaapt in haar hart
als de lente in de winterse grond
die in koude en duisternis wacht
als een vlinder in haar cocon.
in het dorp waar ik nu overnacht
schijnt morgen een schuimende zon
in een hemel met palmen bevlagd!
geen regen, geen schaduw, geen sneeuw,
geen dooiende schemering
die als een zwavelen zon
in de rafels hangt van…
De zon hing laag.
poëzie
3.8 met 11 stemmen
4.391 De zon hing laag.
tussen de witte muren
verbloedde goud en zwart
het avondrood.
hij, van zijn hoog terras,
volgde de lange strepen,
het vluchtig zog
van nooit geziene
nooit gedroomde schepen
door het gemarmerd
zilver van de zee.
de huiveringen
van 't geschubd metaal,
door 't stijgend maanlicht
rimpelend beschenen,
waren…
Vrouwen
netgedicht
2.9 met 9 stemmen
1.521 ze, de mannin
Zelfs al stort de tempel in…
jouw tempel
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
608 Binnen mijn armen is jouw tempel
de tempel van volmaakte liefde
zonder grenzen en zonder uitleg
waarin je jezelf kan zijn
en totaal,
zoals marmer zichzelf is
en water,
totaal.…
Kerker
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
302 Ik schonk jou je lichaam
een tempel voor je ziel
die tempel werd je kerker
Je hebt je kerker verlaten
de deur achter je dicht geslaan
en bent weg gegaan
Je ziel is weer vrij
niet langer geketend
van de geleden pijn onwetend…
[ Kom je, met jouw Huid ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
204 Kom je, met jouw Huid
naar mijn Lichaam, de Tempel --
van het aanraken?…
Wie schrijft, schrijv' in de geest van deze zee
poëzie
4.9 met 9 stemmen
4.056 hier golft de nacht van 't dionysisch schip
dat van de Zuilen naar de Hellespont
en van Damascus naar de Etna zwierf;
hier de fontein die naar het zenith sprong
en regenbogen naar de kusten wierp
van de moskee, de tempel en het kruis.…
Verlammend verstand
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen
1.298 Mijn hart
een tempel.
Mijn verstand
de drempel.…
Hunebed
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
907 In een kamer van zwerfstenen
(Aangevoerd door oprukkend ijs)
Onder een plat dak
Onder een aarden heuvel bedolven
Staan krullen en spiralen in de wand gebeiteld
Een heidense tempel
Geplunderd door fanaten
Opgericht door een verspreid volk
Drinkend uit bekers met een trechterhals?…
Ik die bij sterren sliep en 't haar der ruimten droeg
poëzie
4.1 met 9 stemmen
4.183 "Ik die bij sterren sliep en 't haar der ruimten droeg
als zilveren gewei, en 't stuifmeel der planeten
over de melkweg blies en in de maan gezeten
langs 't grondeloze blauw der zomernachten voer,
ik ben beroofd en leeg, mijn schepen zijn verbrand,
mijn stem verloor haar gloed en vindt geen weerklank meer
in 't dode firmament, niets dan…
Intiem kunstwerk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
232 Mijn lichaam wordt een wrak
als ik er niet voor zorg
en ontevreden ben
als het allemaal niet zo mooi is
als het lijkt, en er van alles moet
veranderen wat ondoenlijk is
Overal zie ik glanzende mensen
ze wijden hun lichamen
als tempels
van vlees, botten en bloed
aan plastic schoonheid
of aan iets hogers
maar mijn tempel is voor mijzelf…
Zomerzotheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
559 Ondanks
dat haar poffertjes
mooi bruin waren verbrand
wees de vader naar haar tempel
dat het zonde was
te zonnen op zondag
op het zonnig naaktestrand…
DE RIJMERS
poëzie
3.7 met 15 stemmen
3.950 zangen,
Apollo hun zou geven. -
Daar ging de tempel open. -
Apollo trad te voorschijn
In al zijn pracht en luister!...…
Speeksel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
188 Ik bezoek Epidauros
voor de tempel en betaal
aan de poort de kosten
Hier geneest de vader
van Gezondheid, een slang
eet uit de schaal in haar hand
Ik krijg een stoel in de hof
en een beker kruidendrank
Half slapend zie ik een slang
uit de tempel komen
Ik voel haar aan mijn teen
likken, maar ik droom
van een jongeman
die zacht zalf…
Ontwerp eens een "aarde" krabber
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
341 Hij plant warempel
een nieuw soort tempel
voor een Azteek-cultuur op de maan.…
heilig thuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
194 je waant je veilig
in eigen huis
je waant je thuis
lichaam, tempel, heilig
ondanks je gebeden
wordt er gesneden
en staat geloof voor lul…
Tempel in het bos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
157 Vandaag excursie naar een tempel
ergens verderop aan de rivier
en we nemen niets mee
al schijnt daar niemand te zijn
dus geen dagelijkse riten
Het zal wel een les zijn
We lopen achter elkaar
door het bos, we lopen
over de rand
van een bekken, we zijn er
midden in de tempel
een rij oranje vlaggen
in de open grot
van de watervallen…
Tempel van je dromen
netgedicht
3.4 met 9 stemmen
894 Tintelingen spoelen
door ritmisch
geklater
in een val van
blauw transparant
water
wentelen ontelbare
zilveren luchtbellen
rond
die in de branding
mee ruisen
tot de ochtendstond
waar heldere patronen
van zuiver licht
de dag in stromen
en je weer doen ontwaken
in de tempel
van je dromen…
Tempel van passie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
2.281 Je bent in mijn tempel van passie beland
en je geniet zichtbaar als ik je streel
heel langzaam kruipt mijn brutale hand
jouw huid voelt als vloeibaar fluweel
Gewillig kronkel je onder mij door
we raken verstrengeld in onze lust
onze lichamen dringen allebei voor
een zwevende vrije val als je me kust
Mijn tempel van passie is door liefde…
De tempel der reinheid.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
855 En 'k vond mij biddend neergezegen:
‘Verlicht, O God, mijn aardse wegen,
en aan Uw hand, ach, voere mij,
dat ik, genaakt tot reinheids-tempel,
een hand gestrekt vind aan de drempel
en blije stem: ‘Wees welkom, gij!’…
De tempel der reinheid.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
501 (Hollands).
Ik droomde mij in wolken-landen;
het blindend blank der zonnewanden
al zwevend in 't rein azuur,
als lenig marmer reuze-krullend,
de dalen schaduw-purper vullend,
- en goud-gekopt de stapel-muur.
En 'k zag 'n zaal vol schone vrouwen,
het blank en blauw, in lange vouwen
omhangend los de slanke le'en,
in nauwe lijne-sluiting…