Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 86.697):

Tempel van houvast

Hier komen maar af en toe mensen
Ze brengen geld, dag en nacht
staan de voordeuren open
versierd met vergulde sneden

Ik heb gehuild bij het afscheid
Papa's handen op mijn schouders
Mama's kussen op mijn hoofd
Een uitverkoren kind was ik

maar ik huilde niet van vreugde
ik huilde om al de jaren
die ik wijd aan het vuur
in deze tempel van houvast

Dit is mijn lot
in een heilig verbond
met het lot
van de anderen