Alle inzendingen over Teug

' zet al m'n zorgen aan de dijk wil 't liefste bij je zijn neem nog een slok, een diepe teug "kom Belle," zeg ik "en verheug je maar op weer of hondeweer op biggen bij hun moederzeug al is het tegen heug en meug niet zeuren Belle, maar verheug!…

vier met volle teugen de gave van de jeugd zoals de ouden beminnen de gift van jaren vier met volle teugen de groei van de ervaring de sprong in het duister het spontane en het onopzettelijke vier met volle teugen de lust van leven in de hartstocht zelf met genot te betalen vier met volle teugen het heftige en het ergerlijke want…

Laat me gaan ik kom terug. Maak je geen zorgen ik blijf niet weg. Ik ga voor even maar kom terug terug bij jou. Blijf op mij wachten. Als ik terug ben bij jou schijnt weer de zon en lopen wij samen over de paden in het park. Laat me nu gaan ik kom terug. Maak je geen zorgen ik ga maar voor even.…

met volle teugen drinken zij het water aan andermans lippen…

Koffer staat al klaar Geniet met volle teugen Onderhuids bij mij…

Een parachutist is bij het vliegveld Teuge verongelukt bij het parachutespringen. Doordat hij door niemand werd gemist, werd hij pas na negen dagen bij toeval gevonden. Hij sprong als enthousiast parachutist Bij Teuge uit een vliegtuig naar beneden, Waarbij hij bij jammerlijk is overleden En naderhand door niemand werd gemist.…

Een teug troost ook, soms…

wanneer je aanvoelt wat er komt gedachten verstomd geniet dan van elkaar met volle teugen want de dood heeft geen geheugen…

Waar ik herleef, in sleur verzink, met graagte samen elk moment een teug genoegen drink.…

toch is het leven gemakkelijk zat haal het maar binnen met volle teugen sprak de dronkaard nog altijd levendig met dubbele tong…

Jij bent de wolk in het moment Een piano klinkt en drinkt mijn zucht In een teug adem ik uit en zweeft lucht Dit moment omhoog en terug…

~~~ niet jezelf schudt de spiegel met een schimlach maar ik ik geloof haar niet kaats geen lach terug hef het glas en teug het leeg waarna ik me spiegel aan de vrouw op de bodem ~~~…

Ik lees jou en voel mij ik huiver opnieuw een teug adem ervaren mijn ogen herkenning in dat wat jij blootgeeft vanuit 't diepst van je ziel…

ze drinkt woorden in met volle teugen geniet van heel veel op papier gezet boeken streelt ze met warmte in haar handen ook zij heeft haar fluister toevertrouwd en neergeschreven ze doet het met heel haar hart…

het licht gevlochten tussen wiegende takken vroege vogels in opperste staat lichtstruikelend in fladderkriebels in dauw van zonbeschenen druppels fluitend met volle teugen in landschap van deze dag…

de volle maan gevangen in het lege glas het lege glas gevuld met volle maan ik neem een laatste teug de volle maan blijft hangen aan m'n huig…

volgroeide velden onder trilling van de zon het groen was rijper dan de dag die hij met volle teugen drinken kon ranken tilden hem omhoog zijn plek, zijn graf dat hij gewon zo vol en zo verfijnd dat hij er stierf totaal verwijnd…

Verlamd is mijn lichaam, bij het nemen van de eerste teug. Mijn angst maakt een sprong, bij het weerzien van mijn vreugde. Deinend op het genot, van extase drijft mijn hart. Op de woeste zee van gedachten, dans ik alleen een duet.…

sport warmt bloedloze tenen zijn hoofd ligt prinselijk op de diamanten raket weelde slaapt zachter zijn kartonnen maat brengt een teug wodka uit zijn winkelkarretje in ruil voor een sjekkie het sneeuwt zo mooi…

ooit lag ik op het strand te bruinen in het zand wist ik veel van die kankerlichtstralen, nu weet ik dat wie uva zegt ook uvb moet zeggen stralend gaf ik mij over aan de zon dit lijf genoot met teugen dit lijf wordt bestraald en vecht tegen de leugen…

‘O Koninklijke Hoogheid, ik ben Weekers Beschadigd kom ik mijn ontslag aanbieden Ik wist echt niks van die Bulgaarse lieden Het zijn verwerpelijke moneymakers’ ‘Ontslag aanvaard, regeer niet door de leugen Daar was mijn lieve moeder ook al teugen’…

ogen dicht kleine vlekken dansend in het zwart zijn gezicht schroeit vreemde plekken in haar eenzaam hart adem in lange teugen ontsnappend in een zucht de waan, de zin verpakt als leugen vernevelt in de lucht…

Het droom zwerven van mijn deels vergeten jeugd herinner ik met volle teugen door een natuur die in mij is een gevoel van ziel bevrijden en in de echo van de droomschaduw slapen er vlinders op paddenstoelen in het donkerste duister van het bos heb ik mijn buik vol van herinneringen.…

Ik voel de stilte in mijn lijf al bijna ben ik koud en stijf de levensboom is uitgebloeid Het sap haast opgedroogd rimpels wijzen op mijn oude dag Ik drink nog snel een laatste teug Mijn glas dat ik nog heffen mag Het is nu bijna leeg…

Hier kan ik ademhalen met diepe teugen ademhalen Hier kan ik beelden drinken uit het blauw uit het groen Hier spreken aarde en lucht water en vuur wel duizend talen Hier staan struik en boom boom en struik in boezelaar en boezeroen Hier kan ik ademhalen.…

terwijl ze heerlijk rollebolde met de man in haar dromen fluisterde ze haar toost met een hartstochtelijke zucht in de wind nam nog een slok uit haar bokaal genoot met volle teugen is het niet zalig om nog in de geest uit de fles te geloven doen we dat niet allemaal… zolang we dromen…

de tijd stokt alsof er minder seconden in 'n minuut gepropt zijn is het moeilijker beklemmender waar de grens ligt om er een halszaak van te maken, of om erin te berusten neem ik nog een allerlaatste teug bekijk de zon die adembenemend mooi opkomt…

De zomer van 2013 ligt nog vers in het geheugen waarvan we hebben genoten met volle teugen dat de wereld groener was dan groen met haar zonnelicht de hemel zo blauw haar bloemenpracht en de vreugde die ze bracht en nu... genieten we van de mooie herfst dat prachtige seizoen…

de gruwelijke wreedheid van het moeten verlaten door prikkels die binnenuit mijn weerstand doorboren ik geef geen ruimte aan de voorbijbeweging die het verstand tot waanzin en een snelle vlucht gebiedt maar neem gretig bezit van de beste houding in een levensvolle teug neem ik mijn vrijheid terug…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer teug het vallen is gedaan…