Alle inzendingen over Theater

Van elk stuk stokbrood maakt hij een theater, maar staat niet meer toe dat men aan hem komt, schuwheid als ode aan wie hem vastbond: als apporteur een vroege schoolverlater. Tot grote hoogte kent hij nu vrijheid, al droomt hij steeds weer van die warme hand, een plekje bij de open haard, een hand die eten geeft zonder gekunsteldheid.…

Het theater Daar waar zeggingskracht is Verbeelding Daar waar in neutraliteit De samenleving Een spiegel krijgt voorgehouden Zoals vanuit Onze oudste beschaving Is ontstaan De tragedie Was de eerste vorm Nog voor Christus Werd geboren Zijn al deze oude verhalen tot ons erfgoed Gaan behoren Het theater Waar de fantasie Rijkelijk…

draait dreadlocks in mijn hersenen en als ik ze wil ontrafelen knoopt hij de metaforen met een stevige zeemansslag vast zijn ringvinger wijst naar gisteren hij verzwijgt het graf en ik het weten van met lange poten vlekt hij een giraf over een rotte wond ik raap de vallende bladeren en kijk met argusogen hoe hij honderd poppetjes…

Het geweten huist in je lichaam, Zeggen zij die het kunnen weten - Dostojevski, kenner bij uitstek, Schrijft het toe aan de complexheid Van de mens - hij zegt dat het geweten Onlosmakelijk met diens lichaam Verbonden is - gisteren gedroeg ik Me onheus tegen mijn lief, vandaag Begint mijn geweten te knagen En zal ik dagenlang de pijn…

Een eenzame linkerschoen De jongen die altijd Wordt overgeslagen Een overbodig geworden Typmachine - ons hotel Heet niet voor niets Hotel Perdu - een troostrijke Plek voor iedereen die Iets uit te zoeken heeft - Als je bij ons binnenkomt Meld je je gewoon Bij de receptionist Die alle talen van De wereld spreekt En elk verdriet…

Alles gebeurt in mij en ik ben het willende niet, maar beide, speler en publiek, in het theater van het zijn. In mijn “Zelf” wil ik vluchten naar de spiegelvlakke stilte van het niets.…

Geen theater is zo groot als de bol waarop wij leven. Ik wou dat ik naar buiten kon …al is het maar voor even.…

Een poesje, bekend van theater Dronk alleen nog maar water Want wist je niet dat Deze lesbische kat Niet slapen kan met een kater…

In dit theater is het eerste stuk al opgevoerd achter gesloten deuren. De muren van de huizen krijgen scheuren, wat afbreuk doet aan cultureel geluk.…

In het theater, dat leven heet. Van toeval bedoeling maken. Dat is wat kunstenaars doen. Een levenskunstenaar zijn, is niet met pensioen gaan. Is kunst blijven maken. Is blijven fantaseren. Is verwonderen. Verbinden. Schrijven. Theaters veranderen met de tijden mee. Worden opgebouwd en afgebroken. Artiesten komen en vertrekken.…

Deze man in dit theater Zat iets te lang onderwater. En zal nu proberen Op te stijgen naar hogere sferen Om daar te integreren. De engel aan zijn zij Helpt hem daarbij.…

en dan opeens is de cirkel rond wederom terug bij jouw vroegere liefde, Vrij Theater bezield nam je het stokje over van voorzitter net met pensioen dus nu had je alle tijd strijdvaardig als je was zette je de koers in z’n vooruit grote plannen om Vrij Theater te behouden in barre tijden van je werkte hard, heel hard wellicht te hard…

Heer Philips, maak nu geen theater ! U vergat grofweg 't harde water ! U betaalt nu poen aan zeven miljoen. Was uw ontkalker niet adequater ?…

een mijmering weerspiegelt mijn theater een verhelderende schittering van dit bastion. Zie daar!…

zwaluwen vergezellen wijzen hooglijk de weg 't vroege ochtendblauw hun theater reikt tot in het oneindige waar de nacht stilletjes de morgen kust…

gefronste wenkbrauwen door menigeen Zodat het verplichte theater glimlachen alras verdween Een troost is hem te geven Hij staat hierin niet alleen Minzaamheid is slechts enkelen gegeven Om applaus te delen en eerzaam te beleven…

Live is a cabaret zelfs buiten jouw theater show en glitter plastic en glamour een ware maskerade tot slot de finale een salto mortale…

We begrijpen steeds meer van de schepping het ontstaan van leven en onze plaats erin voelen emoties die sturen vanuit dierlijk verleden terwijl we denken over vrije wil te beschikken kijkend naar de mens die zich belangrijk vindt z'n rol niet kent wordt de drang groot in lachen uit te barsten…

Zij zwommen rustig op mij af alleen hij kwam uit het water, zo van 'ik ben niet laf' en maakte wat theater. Maar ik had geen brood, dus hij had pech mij liet hij dat duidelijk blijken, beledigd waggelde hij kwakend weg met zoiets van - ik ga verder op wel kijken.…

laatste loodjes wegen rekwisieten vergaren vlinders ontpoppen veel te vroeg lange dagen komen na korte nachten geplamuurde gelaten spreken voor zich uren tikken gestaag aftellen is begonnen vol vertrouwen fiets ik de première tegemoet…

Nu hoor ik die tune bij het huwelijk van Maxima, die moeten we er ook in hebben en daarna van Lionel Ritchie : we played the games that people play, so many dreams that flew away. Gecombineerd met die Afghaanse lijn. Maar ja, wat praat ik, jij vergat gewoon dat we het er vandaag over zouden hebben. Ik had afgelopen weekend er nogal…

Claudia de Breij heeft gelijk. De teerling is geworpen. De crisis is voorbij. Zoek de teerling in uw leven, vóórdat een crisis komt. Ondanks of dankzij.…

Hij is geen fish called wanda, maar een witgvlekte panda En helpt Felicia aan tien mannen in haar operatheater * Van regenwouden in Uganda kwam hij in de Kaukasus, Gaat later scheep met Argonauten, bamboekauwend in 't vooronder 't Schip raakt echter kant noch wal het deert hem niet, want hij staat pal aan 't roer op 't achterstevenvlonder…

Aan de horizon waar alleen licht transformeert door het sentiment verschijnt in het theater de deining aan de kustlijn. Door de voetstappen zijn de laatste gedachten tot de horizon gesigneerd zonder een woord wat het avondlicht beschijnt.…

Naar festival, concert of naar theater Dat willen wij toch zeker allemaal Het leven zonder wordt een beetje kaal Cultuur, net zo onmisbaar als ons water Maar wat als het een keer wordt geprobeerd Uitsluitend voor wie is gevaccineerd…

ideologische ideeën zoals menselijk talent hebben ooit andere waarderingen gekend toen het bestaan nog niet was ontwricht door de graai van hebben en het immense ego ik de maatschappij is grijs van oppervlakkigheden bot in omgang met elkaar we leven onder sancties in vreemde koppels gedragen ons nooit als liefhebbend paar in het theater…

Het is een open eind -niet bijzonder- Als een man staat de rij voor me op Schaduwen op 't witte doek hoofdrolspelers tijdens de aftiteling Ze komen niet voor in 't boek maken 'n nieuw verhaal Waarin winterjassen en 't gevecht de armen in de mouwen te steken de stoelen die achterbleven op rij na rij Flesjes en glazen leeg…

Om te vergeten speelde hij in zijn Theater van beminnen met zijn poppen daar van binnen om te zeggen wat hij wou maar nu verbeeldde met een lijf waarmee zijn stem iets kon beginnen en zich spreken zou tot hen die hij zou spelden op zijn mouw Ik hou van haar - mijn hele leven en zou haar echt alles geven waren steeds zijn laatste woorden…

Ik durf niet te kijken speel mijn hart aan jou voorbij in poppenkramen waar ik woon verhalen van mijn klein theater nee, ik durf niet te kijken hoe je blauwe ogen staren hoe je langzaam dichterbij komt in voorzichtig ademhalen Hoe je staat, tussen coulissen met je adem zo nabij die ik als voorjaarswind zal vangen spelend dichterbij wil…

Het doek gaat op en neer in de spiegels van het lijden zonder naam acteur van onverrichte zaken ontmaskerde held uit de coulissen een ridder mondvol vrees en blaam. Het hart is moedig, maar stervensgroot beklemt door de wol geverfde kamers twee ruimten, gegoochel met het meubilair publiek verdwijnt in de plooien van het jacket lief…