Alle inzendingen over Tijds

Klokken, jong of bedaagd, doen hun stem gaan over het dorp, laten de Boodschap horen, die in elke tijd, trots alles blijft bestaan.…

de tijd tikt langzaam snel gelijk onrustig één seconde duurt een uur één uur duurt één seconde tempus est tempus…

Maar eeuwigheid blijft tijd der tijden waarin wij onze eindigheid niet kunnen vermijden.…

Wellicht dient het zich aan zonder inhoud, vandaag of morgen, op een andere wijze wellicht, vroeg of laat, bij wijze van tijd tot tijd Wellicht is er niets, ook daarna niet, wat blijft is een huid van marsepein, een leeg harnas, misschien iets van liefde, een herinnering zo je wilt Wellicht is er een vooraf, wat het ook is, waar…

Wijd wat woorden aan dit wonder: Wie gaat, bestaat en ondergaat wat tijd aan feiten aan elkaar rijgt. Alles ademt regelmaat - een trein die almaar doorrijdt... Stations zijn opgenomen in een snelheid die soms even stilstaat, maar dan weer spoorslags de strijd aangaat met het regelement: een mistig tijdgat... Zo verdwijn je.…

De Lekkerlandse kerk wordt flink verbouwd, Maar is het wel het eerlijke bedrag, Waar dominee voor collecteren mag, Of zijn de bouwers weer te goed vertrouwd? Een dronkaard heeft, om fraude aan te duiden, Besloten om de grote klok te luiden.…

Tijd herhaalt de dagen Tot de weken een sleur worden Elke minuut is anders Totdat de seconden eenzijdig worden Alles wordt in tijd begrepen Maar niemand die de uren verstaat Ik zie je morgen om 12 uur Hetzelfde als gisteren om 1 uur Fouten worden niet gemaakt Fouten worden herleefd zonder ervan te leren Tijd heelt alle wonden Maar…

het grijze ledikant verbleekt twee ogen turen van verleden vragen niets dan stervend keren van de tijd tijd, verloochent tijd; bedekt het gaan van ‘t leven ontbindt verdoken onder dekens eenzaamheid het blanke ledikant verstijft tien ogen turen van verlaten zeggen niets dan lekkend staren naar de tijd…

Geef me even wat ruimte geef me even wat lucht Geef me even de rust opdat ik van opluchting zucht Laat me even tot mezelf komen laat me even gaan Laat me even bezinnen dan kan ik het straks weer aan Nu is alles nog donker zie ik nog niet het licht Voel ik me buitengesloten zonder mooi vooruitzicht Gaat de toekomst weer voor me stralen…

schenkt iemand zich een wijn Ik spoed mij door een verlaten stad naar mijn geborgenheid doe het licht aan schenk een borrel, en laat voor eventjes de tijd…

geest moet vast van een verkeerde donor zijn geweest Of zou het zo kunnen zijn dat ik nog leef met teveel pijn Het verleden heeft zijn sporen nagelaten maar daar wil niet meer over praten Geen pijn meer voor mij ik leg alles opzij Verdring het onbewust en heb daarom geen rust Het verleden moet rusten en ik moet erin berusten dat de tijd…

Want ik kijk weer met oude ogen en ik weet dat de tijd de massa volgt en niemands waanzin zal vergeten want ik ben de schaduw en de kluizenaar die altijd antwoordt als hij de massa en haar angst weer ontmoet.…

Je krijgt een baan en doet je best, werkt je te barsten en de tijd doet de rest. Je krijgt verkering, verloofd en gaat trouwen, krijgt kinderen, maar ook die kunnen de tijd niet tegenhouden. Je nadert de middelbare leeftijd,ouder worden gaat snel, 't gaat met gebreken, dat zeker wel.…

te vroeg dat ook het laatste brok is langs gegaan De tijd is stil gaan staan…

Tijd glijdt niet voorbij maar schokt en bonkt en rolt en splijt dwars door mijn dagen Tijd, keer dan het tij als wind de zeilen bolt wil jij mijn schip nu dragen Genoeg! doe het voor mij als jij niet meer zo tolt zal ik je niets meer vragen…

IJstijd... Wintertijd... Wedstrijd! Hartslag... Armslag... Schaatsslag! Tienden van seconden... Ritme gevonden... Nog twee ronden! Overwinnen? Tacktiek verzinnen? Opnieuw beginnen?…

De klok tikt de tijd weg, soms doet hij dat snel. Als je erop zit te wachten, doet hij het veel te traag. Soms vliegt de dag je handen door en is hij om voor je 't weet. Soms heeft hij 48 uur, althans dat lijkt zo, of loopt hij dan soms voor? Gebruik de tijd, en doe het goed. Dat is de intentie van dit 'verhaal'.…

muur deed openbreken wat was verstard de ellende van het lot wegvallen van elke vorm van genot Nu kijk ik soms wel eens in de verte van de zwarte nacht zie geen boodschap meer in de lichtjes van ons dak een besef dat is gekomen je moet vechten voor je lot en niet denken dat 't zelf zal komen en dus vecht ik geduldig tot... ...andere tijden…

zand door mijn vingers onweerlegbaar onomkeerbaar ongrijpbaar als de lucht luisterend naar zijn eigen wetten slepend als stroop vluchtig als vuur onbekommerd over de gevolgen gaat hij alsmaar voort zonder immer om te kijken of even in te houden onverminderd onbevangen gaat hij door maar naar waar?…

de tijd tikt voorbij, maar plotseling is het stil. lege batterij...…

eindigt dit avontuur niemand heeft me ooit vertelt dat de tijd niet telt maar wat ik dan wil weten is waar begint het en wanneer is het eind is de tijd een stopwatch kun je de knop op stop zetten en weer verder laten gaan wanneer jij dat wil als dat zo is zet je de tijd dan even stil?…

Als een bloem, zo is het leven. 't Begin is teer en klein; De een die bloeit uitbundig, de ander geurt heel fijn. Sommige bloemen blijven lang. Weer anderen blijven even. Vraag niet bij welke groep je hoort! Dat is 't geheim van het leven.…

Tijd bestaat niet voor spelende kinderen,tijd kan helen maar ook hinderen Tijd verdeelt ons hele leven,je kunt 't geven moet 't nemen Tijd verdrijven,tijd voor liefde in tijden van haat Doch voor wie wacht komt alles steeds te laat...…

Reeks van momenten ontstaan in het heden. Verdwenen in 't verleden. Voor altoos voorbij. Vage herinneringen. Ononderbroken cyclus. Vluchtig als 't licht. Ongrijpbaar. Niet tastbaar. Verdampt. Weg. Voor altijd.…

En dan vlieg ik hoog in de lucht, voor de tijd op de vlucht. Weg van de agenda en de klok, tot ik ineens van mezelf schrok. De tijd, het hoort er gewoon bij, en de wereld..... die draait weer een beetje om mij.…

Als ik op tijd zou leven Altijd op tijd op zou staan Op tijd de planten water geven Zelfs op tijd van huis gegaan Zekerheid op tijd genomen Door op tijd nooit hoge nood Zou mijn tijd uiteindelijk komen Ga ik dan op tijd nog dood?…

Eerst waren er de puzzelstukjes: Tijd heelt alle wonden, maar soms gaan ze ook open. Tijd is niet te stoppen, zal altijd blijven lopen. Tijd, waarheen, waarvoor? Niemand kan het zeggen. Tijd is tijd is tijd en moeten we ons bij neerleggen. Tijd is als een boom, groeit en wordt steeds hoger.…

Mensen die van ons houden waren erg met ons begaan Vanuit een plekje in de hemel hebben zij hun werk gedaan Ze hielpen het lot een handje maar hebben wel even gewacht Totdat het tijd was voor de ware en het lot ons bij elkaar bracht De tijd stond letterlijk stil tijdens onze eerste zoen En zo verraderlijk snel gaat de tijd als we samen…

ik ben weg stop, zegt de tijd ik neem je mee niemand merkt m'n afwezigheid tik tik tik...…

Uren later, dagen zet ik nu pas hier weer een pen op deze bladzij papier de tijd daartussen was een stuk tijd wat onopvallend is doorgelopen een stukje verder tussentijds niets gebeurd geen moed, zin iets te laten gebeuren ook geen dingen die moeten gebeuren niets doodlopende tijd traag oneindig langzaam lijdzaam wachtend voorbijgaande…