inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 269):

Dit is de tijd

Dit is de tijd. Je mag zeven keer raden.
Zeven maal zeventig keer heb je de tijd
om gissend en missend, door schande en schade
wijs, te ontkomen aan de kwade
droom van de wenteltrap eeuwigheid.

Dit is de tijd, de tijd om te zorgen,
zorgend staan met je rug naar het vuur,
bloot aan de dood, in het leven geborgen,
lezen de schaduwen van morgen
spelender-, spellenderwijs op de muur.

Dit is de tijd. God zelf staat zonder
zich te verroeren andersom.
Dit is de tijd. Er gebeurt geen wonder,
maar Hij telt langzaam van een tot honderd,
tot honderdtien... en dan: "Ik kom".

-------------------------------------------------------
Uit: 'In den metalen stier', 1954.

Schrijver: Jan Wit
Inzender: JB, 15 februari 2004


Geplaatst in de categorie: tijd

3.6 met 56 stemmen aantal keer bekeken 17.243

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Ina de Koning-Wapenaar , 2 jaar geleden
Een vraag: waarom tot honderdtien..en dan...Ik kom....?
fatima, 20 jaar geleden
Ik geef je groot gelijk.
De tijd nadert, wanneer, hoe laat? You never know. In elk geval mijn complimenten voor je gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)