Alle inzendingen over Trektocht

Vier zwanen gaan op trektocht. Op strektocht. Langgerekttocht.…

winter in aantocht in formatie richting zuid trekken vogels weg…

Ze ging een trektocht maken, doch moest in Amsterdam d'r onderneming staken. Verneem nu, hoe dat kwam: Daar, op een roze plee, door pijn welhaast verblind, kreeg Wil een sterke wee en vlak erna een kind. Door dit geschenk gedreven gaf Wil een blijde gil. Een joch! Ze zag het leven door een roze bril.…

Trektochten achter blad stengel lege tak en ijs sterven kris kras door elkaar geweven uit als ze wapperwindsgewijs verdrongen worden door sarcastisch vrolijke merels en een laagopgeschoten hemellamp Ja dan kraakt een voetzool of vier over rillend loomgereanimeerde woudhuiden en kijkt men weer over de toppen van de duisternis maar vooral…

de klap van de deur ogen dicht zodat stilte klonk zonder echo van vloeken wat er bleef behalve stapels onbetaalde rekeningen en verstopte leidingen een jongen van acht die ongevraagd naar buiten zeulde zakken vol verdriet elk weekend als verdwaasde japanners op toeristische trektocht zien dat er meer was geen tijd voor gemis regisseur…

nadien de klap van de deur ogen dicht zodat stilte klonk zonder echo van vloeken wat er bleef behalve stapels onbetaalde rekeningen en verstopte leidingen een jongen van acht die ongevraagd naar buiten zeulde zakken vol verdriet elk weekend als verdwaasde japanners op toeristische trektocht zien dat er meer was geen tijd voor…

wijde polders hun daagse bezigheden uit waarbij ploffend gedruis van langs varende schepen lustig de tijdmaat geeft aan het ploegen zaaien maaien en hooikeren zwervende damp uit vaartuigen strijkt over de landman noodt stil tot reizen maar aarde vol groeikracht roept met ruisende stem dat het landwerk voor hem de grootste trektocht…

. --------------------------------------- randonné - reis, expeditie, trektocht.…

hortensia die vol bloementrossen staat lijkt gevoelig voor roest en schimmelplagen de vogels zoeken beschutting in dichte hagen pikken gretig in de rode en gele lijsterbessen ook de eekhoorn in het bos is aan het stressen waar hij de nootjes voor de winter zal vergaren een ganzendriehoek schreeuwend over de daken geven aan hun trektocht…

Vanuit besneeuwde woestenij en vanuit water bereiden snelle vogels trektocht voor. Ze stijgen op, met licht geladen en met dodelijke regenbuien op weg naar steden explosief Elk voordeel kan van nu voortaan in teken van het nadeel staan: Eksters trekken eksters aan.…

Zeg, ongenode gast, leen mij je oor: vanuit het water en de woestenij bereiden vogeltroepen trektocht voor, vliegen met van dood geladen spoor en vallen samen op een einderlijn Wat wil jij, Dood? Een wonderlijke brief, Waarin voor Elcerlijck te lezen staat Dat Nornen regen weven in de staat Waarin de mensen wonen ongeliefd?…

schoolkwartier, vliegerpapier versleten in een straffe tegenwind, verwaaide jaren vol geheimen, liet zich de toekomst niet raden, voorspellende tekens zijn niet te rijmen, in de tweespalt van de ongeplaveide paden, waarvan het gebroken asfalt niet bleek te lijmen, verblindt door zwaluwen in hun onbreekbare vlucht, voor die trektocht…

samen met de zee heb ik mijn hele leven heimwee naar de zwijgzaamheid en het zeggen van de scholekster dat ik ben, dat de vleugels zijn - mijn vriend de wind - kijk, de dingen aan alle kanten mijn handen worden doorzichtig - ja de tijd ------------------------------------------------- uit: de trektocht…

lijf nu je naast mij ligt blijf je voortaan onzichtbaar licht in tijdsverblijf schoon in jouw vergankelijkheid neem ik ontvangst van jouw muze met kleine gebaren omring ik de liederlijke lethargie van jouw ontheemde bestaan iets in de intensiteit heeft een vacuüm doen ontstaan terwijl ik ergens lig te denken begin jij moedig aan een trektocht…

Aarzelende, angstige handen, Fladderend in het niets, als verdwaalde, verloren vogels Op een lange trektocht. Het vuur is toch langzaam gedoofd, Hun lijven zijn Gevuld met witte watten. Ze gaven zich over Zonder witte vlag. De lijfeigenen zijn Monddood gemaakt. Geen zwijgende Verhalen meer uit Lamgeslagen monden.…

Fragiel meeliftend op de wind is dat leger van miljoenen en-bloc individueel door de schaduw van het geheel nog altijd een raadsel op de radar. Ver weg staat het geboomte waar ze samenhokten naar gewoonte, maar de bomen bedreigd door warmte en droogte trokken op naar groter hoogte. Vlinders waren vinders. Werden zoekers.…

Je ging mee op trektocht door de Roemeense bergen. We verzeulden samen kilo’s boodschappen. 's Zondags op familiebezoek. Alles kon, je stond klaar. Mijn trouwe metgezel. We deden ook niet àlles samen. Dansen op dinsdag bijvoorbeeld, dat deed je niet mee. Een pintje pakken in stad liet je aan je voorbij gaan.…

Een radeloze trektocht werd het zonder begin of einde. Angstige soldaten op de vlucht, vrouwen, kinderen en bejaarden, wezenloos. Kinderwagens en kussenslopen volgeladen of gewoon de armen. Nog nooit hadden ze hun dorpen verlaten. Neem me mee – neem me mee. Ik leef met de angst ver te zijn. Ik omhels mijn verborgen plekken.…