Alle inzendingen over Veranderd

Ik kijk om me heen en denk hoe het was toen nog geen torens van steen, onderbroken door glas, de plaats innamen van waar we graag speelden. Waar ik lachte; waar ik huilde, maar waar wonden snel heelden. Omdat het een plaats met een hart was; gebaseerd op vertrouwen en hoe ze verandert; ik blijf van haar houden. Een plaats die ik nu nog maar…

Er is niets veranderd. Alles bleef op zijn plaats. Moderniteit lonkt soms verleidelijk. Nieuwe visies raken voortijds buitengaats. Er is niets veranderd. De wereld draait om zijn as. Progressief blijft de toekomst wenken. Klein blijft de mens die niet dankbaar was.…

zijn uitgebloeid de kruinen van de hoge bomen nauwelijks van alles bekomen liefde schuilt nog dieper weg wees alert op wat je zegt of praten we elkaar angst aan moeten we niet naast elkaar staan de wapens steeds weer opgepakt vrede en voorspoed uitgekakt herdenken in blinkend oorlogstenue buigen onze hoofden voor toen en nu alles veranderd…

Sinds vorig jaar ben je anders geworden Eerst was je nog begripvol en lief Ik kon goed met je praten en lachen Misschien was ik zelfs wel verliefd Maar je bent zo erg veranderd Ik herken je bijna niet meer Je bent nu harteloos en ijskoud Kille woorden vliegen heen en weer…

Mijn dichtwerk verandert sterk lange zinnen waren nooit mijn merk maar ze zijn nu nog korter als een schip dat plots een bootje wordt als van haver tot gort, als de wens langer te leven is de wens nu een leven zo kort als een kind de wereld bekijken. Laat het lange leven maar aan de anderen die hun leven weten te verrijken, met woorden zo…

Als alles is veranderd in je hele bestaan. En je het niet meer aankan om nog door te gaan. Als alles is vertroebeld in je hele denken en doen. Je gedachten gaan naar vroeger, je denkt alleen maar aan toen. Vergeet dan niet vooruit te kijken naar alles wat nog komen gaat. Want alles zal beter worden, als je er maar voor openstaat.…

Een oude bekende van jaren geleden liep plotseling langs mij heen en zei 'Ik herken je bijna niet meer!'. 'Ik ben dan ook een ander!', zei ik serieus. Maar het is in wezen nog erger, want als ik in de spiegel kijk, weet ik niet wie ik zie en ben ik voor mijzelf een totaal onbekende. Je kunt gaan schermen met Alzheimer, Korsakov en dementie, maar…

Maar jij was veranderd. Veranderd door die ene. Veranderd door die gene. Jij was mijn beste vriendin. Bij jou had ik het altijd naar mijn zin. Jij bleef bij me voor altijd Nu heb je nog geen spijt. Maar jij bent veranderd. Veranderd door die ene. Veranderd door die gene. Toen kwam de dag. Dat was de laatste keer dat ik je zag.…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt waanzinnig goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

In het donker van de vragen die altijd wachten en de stilte die niemand vergeet is de grootste twijfel de gedachte en de droom die zonder het leven niet meer ontwaken wil waar de dood slaapt en het licht niets meer verandert…

Niets te maken met wie ik tien jaar geleden was, ik heb me nu. 'Toen, toen', sinds die tijd ben ik mijzelf zoveel een ander dat ik misschien leef voor Judith. Ja. Een dichter die gekkenhuizen kent, de bajes, handboeien, isoleer; ik lijk wel een verdoemde dichter. Had een vak geleerd. 'Had, had', sinds die tijd is mijzelf zoveel een ander…

Weinig zachtzinnig zoals deze lentedag in de luwte van het bos als een woesteling tekeergaat: mijn ziel zich snijdt aan het breekbare, messcherpe groen van jong blad, door tomeloze vogeldrift word overmand en vertrappeld, binnenstebuiten gekeerd door de goddelijke geur van kamperfoelie, gekraakt en schoongeschraapt door de weerloze zachtheid…

het "anders" overdoen Er zijn altijd dingen die "gewoon" gebeuren Die je eigen ik vol in de kern raken En je vaste patroon verstoren Er zijn altijd dingen die "gewoon" gebeuren En die je normale vaste patroon ineens totaal laten ontsporen Er zijn altijd dingen die"gewoon" gebeuren Waarvan je weet alles is in eens totaal veranderd…

Een antwoord wil niet komen De afgelopen maanden glijden als een film aan mij voorbij Onze eerste ontmoeting, onze eerste kus Onze eerste nacht samen Onze eerste vakantie Er is iets veranderd Er is iets veranderd tussen ons Er is iets veranderd tussen ons realiseer ik me Mijn gevoel voor jou is dieper geworden Ik merk dat ik geen afstand…

Als ik dood ben zal er niets veranderd zijn de lege straat het warme asfalt je naakte schouder de jeugd van mijn zoon zal eeuwig zijn en hoe ik aan mijn zachte wang je tranen weet er zal niet veel veranderd zijn berust in mij.…

Omdat wij “plat” praten, zouden wij “riemen” zeggen. Een riem zit om de taille, een beetje moeilijk uit te leggen. Vooral als je slank bent, maakt zo’n riem van jou een plaatje. Zo’n brede zwarte elastieken, met een klem en zonder gaatje. Op een zwierige zomerrok, met daaronder witte schoenen. En van boven een fleurig bloesje, zag je…

het uitzicht dat we dromend wachtten vanuit een rozentuin met kruidig zomers blauw van het lavendelbed, herken je nog de vurige gedachten? je keek vanuit je stoel naar verderop de groene bomen die ons niet veel verder deden kijken dan 't grenzeloze leven en je stoutste dromen nu laten zij in glimmend zwart hun kaalheid en de keerzij zien…

VERANDERD PERSPECTIEF Hier zou ik tevreden kunnen zijn de bomen kraken, suizen en ruizen bewogen door een zuidwestenwind het langzaam draaien van de aarde Rustend zacht in de volle ondergrond op het vochtig zachte, gouden zand jij bent verstild tot minimale gebaren de tikkende stiltes van een distelvink Hier kan ik gelukkig zijn met blazen…

eerbied en respect in dankbaar besef wat door onze handen ging heeft allemaal op eigen tijd in volle belangstelling gestaan en genoten zij hebben meerdere stoelendansen overleefd en gaan in verhuizing mee als sfeerbegrip of in onmisbare functionaliteit in eerste chaos verbinden zij met vertrouwen dat het nieuwe ook van de veranderde…

'Niets veranderd, jij!' Hij lacht bij het compliment -- dat klinkt als een vraag.…

op hoge hakken en strakke borsten kwam je mijn gedicht binnen de loop van mijn vers veranderde mijn zintuigen in balsem van fluweel woorden veranderden tussen mijn lippen je had grootse plannen maar ik werd wakker in hijgdruppels…

We kusten elkaar in de bus en door de ruiten zagen we de maan op de bergen schijnen. Aangekomen in jouw stad liepen we langs kapotte krotte huizen, bekroop mij huiver, zou zo één de jouwe zijn? Maar bij de koelte van het water, achter hek, hoog en voornaam stond dat van jullie. Je moeder klein en in het zwart, in de vestibule, begroette…

Steeds ben ik in mijzelf veranderd.…

De droom veranderde in een nachtmerrie. Het fijne gevoel veranderde. Lachen werd huilen. En dromen, dromen werden bedrog.…

Mijn handen in de hemel Mijn stem in de bomen Mijn hart gebroken als een puzzel Mijn emoties Veranderd in lege gedachten, Want mijn leven was één groot zwart gat Zonovergoten mooie stralen Veranderden in donkere grauwe druppels Die mijn hart vulden met ellendigheid…

In plotseling veranderd perspectief zie je speeltjes die er zoëven nog niet waren kijk je anders tegen je met spijlen beveiligde wereld aan. Zojuist heb je de wereld zélf veranderd. Wij worden het gewaar. Wetend. Straks kruip je, Straks kruip je, steeds verder vooruit de hemel uit.…

als Poetin sterft is treuren dan terecht? veel mensen rouwen écht niet om die kwal zijn oorlogswaan bracht één groot tranendal dus vind die Poetin fans geRUSt ook slecht het wachten op zijn uitvaart is geen straf we zullen immers dansen op zijn graf…

Maar dat alles is veranderd nu hij op voetbal is gegaan.…

Blad dwarrelt omlaag groen is veranderd in bruin eens dwarrel ik mee…

Ik hoopte er op Maar er kwam niets Jouw hoofd na jaren strijd eindelijk zacht rustend op het kussen En terwijl je mij ontglipt hou ik je vast Ik hoef niets meer te zeggen, Ik hou van je en ik ben hier Ademnood veranderde in ademen Ademen veranderde in zuchten Zuchten veranderde in uitblazen Uitblazen veranderde in stilte Stilte…