Netgedichten

netgedicht (nr. 292):

Buiten en binnen

In het donker van de vragen
die altijd wachten
en de stilte
die niemand
vergeet
is
de grootste
twijfel
de gedachte
en
de droom
die zonder het
leven
niet meer
ontwaken
wil
waar de dood
slaapt
en
het licht
niets
meer
verandert

Schrijver: victor, 11 januari 2002

Geplaatst in de categorie: filosofie

dood

slaapt

veranderd

2.9 met 291 stemmen

30.701

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

gauthier sarah-lee, 23 jaar geleden

Prachtig gedicht waar ik me perfect mee kan identificeren!
vooral de onderliggende gedachte en de waarheden tussen de regels in hebben me beroerd!
MOOI

ingeborg, 23 jaar geleden

Een geweldig gedicht. Ik snap niet waar je zulke inspiratie vandaan haalt om dit te kunnen. Hij valt best zwaar als je er donkere dachten bij hebt. Ik vind hem geweldig!

liesje, 23 jaar geleden

KEI SCHOON GEDICHT KLINKT ALS GOUD IN DE OREN

sifra, 23 jaar geleden

Zo is nu eenmaal de waarheid, daar kunnen we niet onderuit... goed verwoord.
Voor interpretatie vatbaar.
Het mooie eraan is dat dit wel uit het hart komt, terwijl vele slechts een oppervlakkige schets zijn van hoe het zou kunnen.
Blijf dichten maar vergeet hierbij je gevoelens niet.

Seticus, 23 jaar geleden

Het is een prachtig gedicht, maar ik begrijp het niet helemaal,
zou iemand het me kunnen uitleggen? Dank u!

paula, 23 jaar geleden

ik vind het een mooi gedicht!!
je moet het heel goed lezen,dan begrijp je het!
de moeite waard!!

Geef je reactie op deze inzending: