Alle inzendingen over Victor

maar ineens die klap en hij was dood De dag daarna kon men toen lezen keurig netjes in de krant Victor Vlieg is uitgevlogen hij is voor altijd zacht geland…

Mijn gedachten wapperen als was aan de waslijn, de mouwen en pijpen alle kanten frisse wind waait en geeft gul, droogt, daarna met de hand glad gestreken draag ik ze opnieuw en ruik de geur van buiten en voel me één geheel.…

Victor Hugo, een beetje vrij vertaald: “Geschiedenis wordt altijd weer herhaald.”…

Één goed gesprek en zie hoe amicaal Victor aan onze Mark een handje geeft Dus nog maar even en de NAVO heeft Een nieuwe secretaris-generaal Geen mens weet wat die twee hebben besproken Toch is voor Rutte de Orbán gebroken…

De kleine Spyker en de grote Saab 'T sprookje is vandaag dan toch begonnen En Victor heeft de Zilvervloot gewonnen Een ambiteuze en gedreven knaap Maar 't is mij téveel pak en gladde prater Of zoek ik nu een spijker op laag water?…

Van míj mag ie een standbeeld: Victor Muller Ik vrees dat ik dit weekend heel slecht slaap; Mijn allereerste auto was een Saab.…

als de harten zijn veroverd overwint zij schroom tot leven dat geprezen en bewonderd nu in handen ligt van liefde aan wie het ook ontsprong vol maakt hij het leven van zijn mama en zijn papa als met nieuwe tijd van jaren eerder dan gedacht verwacht zich victor judah melden laat als geen ander klopt zijn hartje in moeders schoot zijn…

als de harten zijn veroverd overwint zij schroom tot leven dat geprezen en bewonderd nu in handen ligt van liefde aan wie het ook ontsprong vol maakt hij het leven van zijn mama en zijn papa als met nieuwe tijd van jaren eerder dan gedacht verwacht zich victor judah melden laat als geen ander klopt zijn hartje in moeders schoot zijn…

Jij zong over liefde, bergen en zeeën. En vrijheid voor Chili uiteraard, maar ook voor ons. Je bracht troost, solidariteit en blijheid voor je volk in verdrukking, dus ook voor ons. In het stadion werd je stem gesmoord; lachend sloegen ze juist je handen kapot. Daarna werd je met 30 kogels vermoord, want hun zieke geest was totaal verrot.…

Een uitgeslapen onderzoeker zegt Dat mensen onvoldoende nachtrust nemen En dat zij daardoor vragen om problemen Zo'n slaaptekort blijkt buitengewoon slecht Dit zal op schrijvers vast veel indruk maken Omdat zij meestal voor hun welzijn waken ----------------------------------------------------- Victor Spoormaker, een wetenschapper in Utrecht…

zo plotseling weg schouderophalend, de duimen tussen de bretellen een buiging en klak af ook die schelmse lach -geen tijd- om afscheid te nemen en nog vanalles mijn berevent ergens daarboven meer Antwerpen een stukje Victor een stukje Verdano een stukje Cyriel mooi man --------------------------------------------------…

“ Liefde is het mooiste kind van de wijsheid “ Victor Hugo…

Rechte stenen, lange benen Een bloeiende roos achter de lach waarvoor ik koos Stengels rijzen in de lucht, reikend naar de vrucht Voor wie ik koos…

Fiere Victor op weg naar victorie. Zonder zijn onderdanen te verwaarlozen voorspelt hij een fijne toekomst, toont hij de zege van het Optimisme, belooft hij een grandioos feest. Ik moet de weldoener nog tegenkomen die dat voor elkaar krijgt.…

Tsagh eens een cnape stervensgeern een valsche, vreede, boose deern. Sei totten cnape: "hael mi terstont din moeders herte voor minen hont." Hi ging en sloech sin moeder doot en vluchtte mettet herte root. Mer twijl hi loopt, stuict oppen steen en valt, -dat arme hert meteen. Al botsen op de harde baen, vingh plots dat hert te spreken…

De dag was niet vervuld van somberheid Maar wel van rouw en weemoed om het sneven Van Saab, het merk dat toch bij leven Iconisch was voor lef en kwaliteit De fans zochten geen spijkers op laag water Maar hadden van die Muller wel een kater…

Op ’n plein – ’n Fris wijd-open Plein, - waar kinders stoeien En om hun spel verheugd zijn En waar blije meisjes voorbij komen Met knappe stap, - Daar staat een boom die immer bloeien Zal, door Winter en door wind: De sterke, hoge boom Van onze vriendschap, Groot en vroom. Door de tijden van onze primula-veris, Als d’eerste bloesems bloeiden…

Victor Hugo heeft er een tijd vertoefd Zeker als ik genoten van de tinten De Sure en de Ourthe ; zilveren linten Oktober heeft daarover flink gesnoefd Is prat gegaan op Goedlands grote bossen Haar heldere sterrenhemels, voortbestaan Van voren in de akkers, eigen graan Notenlikeur, inheemse druiventrossen Het Letzenburg waarvoor zovelen…

hij het begin van mijn bestaan Toen begeerte begon met eenzaamheid met metershoge tsunamikracht een verwoestend verzwelgende wave die bezit neemt van hemelrijke pracht Golven die sterren hun licht laten stralen in glitterzang op een verlaten strand waakzaamheid blijft hier ook geboden als de nachtstroom vloeit over het land (victor…

Victor Adriaensen 22 juli 1887-19 februari 1915,Nieuport-Nieuwpoort ------------------------------------------------------------ Keek je hoopvol uit over de watervlakte toen een verdwaalde kogel je in het hart trof à Nieuport? Of stootte je op een Duitse bajonet in de moordende muizenval van een veroverde loopgracht à Nieuport?…

Schiet ik met woorden dan zal ik raken wie aan de dood denkt. De dood is geen boodschap van begrijpen maar een woord dat machtig klinkt voor wie alleen nog maar in angst gelooft en voortdurend twijfelt of hij er zelf een einde aan zal maken met een pen of een geweer.…

Met tevreden handen maak ik gebaren die iedereen wenst als ik sta en blijf staan en niet meer weet waarom ik niet meer weg wil gaan.…

De stilte is elke gedachte die begint met een stem die verstopt vraagt waar het leven wacht. Wacht in gebeden zonder geluk en de koude hoop weer tot leven wekt met de verloren waanzin en de vertrouwde dood die weer een stenen stilte van grafstenen achterlaat…

Nu ik verlies wat ik met mijn handen heb gemaakt zijn mijn geschreven woorden het geluk dat ik bewaar zolang de dagen en de gezichten die voorbijgaan niet wachten op wat ik dromend achterlaat…

De nacht en de mist vertrouwen elkaar met de stilte als een wens die ik mag verbergen in de schaduwen die mij weerloos volgen wanneer ik niets meer achterlaat dan de gil die ik altijd hoor als ik mezelf weer met nachtmerries vermoord…

Waar ik zoek met mijn gedachten heb jij gevonden wat bruikbaar voor jouw gedachten mij alleen maar achterlaat met de twijfel die elke leegte verandert in een herinnering waar jij niets meer om geeft.…

Vragende gebaren in de mensenmenigte van namen en onbruikbare echo`s. Dichtbij is elk woord een stap. Denken is geluk dat verder gaat. Want ik kijk weer met oude ogen en ik weet dat de tijd de massa volgt en niemands waanzin zal vergeten want ik ben de schaduw en de kluizenaar die altijd antwoordt als hij de massa en haar angst…

Met koude woorden zie ik wat je achterlaat in het bed van onze herinneringen waar ik slapen zal en weet dat jij wakker geworden weer op de droom zult lijken die mij niet meer zal bereiken.…

Eenzaam ben ik onderweg naar een gevonden bestaan van nieuwe schaduwen en een geboren licht waar ik weet dat de verlossende slaap en de vragende tijd alleen op mij zullen wachten…

De stilte is het wachtende licht waar ik zie dat ik langzaam beweeg en niemand mij zoekt als ik verdwijn en weet dat elk gesproken mij weer zal laten leven in verhalen die met een stilte beginnen…