Alle inzendingen over Victor

maar ineens die klap en hij was dood De dag daarna kon men toen lezen keurig netjes in de krant Victor Vlieg is uitgevlogen hij is voor altijd zacht geland…

Mijn gedachten wapperen als was aan de waslijn, de mouwen en pijpen alle kanten frisse wind waait en geeft gul, droogt, daarna met de hand glad gestreken draag ik ze opnieuw en ruik de geur van buiten en voel me één geheel.…

Victor Hugo, een beetje vrij vertaald: “Geschiedenis wordt altijd weer herhaald.”…

Één goed gesprek en zie hoe amicaal Victor aan onze Mark een handje geeft Dus nog maar even en de NAVO heeft Een nieuwe secretaris-generaal Geen mens weet wat die twee hebben besproken Toch is voor Rutte de Orbán gebroken…

De kleine Spyker en de grote Saab 'T sprookje is vandaag dan toch begonnen En Victor heeft de Zilvervloot gewonnen Een ambiteuze en gedreven knaap Maar 't is mij téveel pak en gladde prater Of zoek ik nu een spijker op laag water?…

Van míj mag ie een standbeeld: Victor Muller Ik vrees dat ik dit weekend heel slecht slaap; Mijn allereerste auto was een Saab.…

als de harten zijn veroverd overwint zij schroom tot leven dat geprezen en bewonderd nu in handen ligt van liefde aan wie het ook ontsprong vol maakt hij het leven van zijn mama en zijn papa als met nieuwe tijd van jaren eerder dan gedacht verwacht zich victor judah melden laat als geen ander klopt zijn hartje in moeders schoot zijn…

als de harten zijn veroverd overwint zij schroom tot leven dat geprezen en bewonderd nu in handen ligt van liefde aan wie het ook ontsprong vol maakt hij het leven van zijn mama en zijn papa als met nieuwe tijd van jaren eerder dan gedacht verwacht zich victor judah melden laat als geen ander klopt zijn hartje in moeders schoot zijn…

Jij zong over liefde, bergen en zeeën. En vrijheid voor Chili uiteraard, maar ook voor ons. Je bracht troost, solidariteit en blijheid voor je volk in verdrukking, dus ook voor ons. In het stadion werd je stem gesmoord; lachend sloegen ze juist je handen kapot. Daarna werd je met 30 kogels vermoord, want hun zieke geest was totaal verrot.…

Een uitgeslapen onderzoeker zegt Dat mensen onvoldoende nachtrust nemen En dat zij daardoor vragen om problemen Zo'n slaaptekort blijkt buitengewoon slecht Dit zal op schrijvers vast veel indruk maken Omdat zij meestal voor hun welzijn waken ----------------------------------------------------- Victor Spoormaker, een wetenschapper in Utrecht…

zo plotseling weg schouderophalend, de duimen tussen de bretellen een buiging en klak af ook die schelmse lach -geen tijd- om afscheid te nemen en nog vanalles mijn berevent ergens daarboven meer Antwerpen een stukje Victor een stukje Verdano een stukje Cyriel mooi man --------------------------------------------------…

“ Liefde is het mooiste kind van de wijsheid “ Victor Hugo…

Rechte stenen, lange benen Een bloeiende roos achter de lach waarvoor ik koos Stengels rijzen in de lucht, reikend naar de vrucht Voor wie ik koos…

Fiere Victor op weg naar victorie. Zonder zijn onderdanen te verwaarlozen voorspelt hij een fijne toekomst, toont hij de zege van het Optimisme, belooft hij een grandioos feest. Ik moet de weldoener nog tegenkomen die dat voor elkaar krijgt.…

Tsagh eens een cnape stervensgeern een valsche, vreede, boose deern. Sei totten cnape: "hael mi terstont din moeders herte voor minen hont." Hi ging en sloech sin moeder doot en vluchtte mettet herte root. Mer twijl hi loopt, stuict oppen steen en valt, -dat arme hert meteen. Al botsen op de harde baen, vingh plots dat hert te spreken…

De dag was niet vervuld van somberheid Maar wel van rouw en weemoed om het sneven Van Saab, het merk dat toch bij leven Iconisch was voor lef en kwaliteit De fans zochten geen spijkers op laag water Maar hadden van die Muller wel een kater…

Op ’n plein – ’n Fris wijd-open Plein, - waar kinders stoeien En om hun spel verheugd zijn En waar blije meisjes voorbij komen Met knappe stap, - Daar staat een boom die immer bloeien Zal, door Winter en door wind: De sterke, hoge boom Van onze vriendschap, Groot en vroom. Door de tijden van onze primula-veris, Als d’eerste bloesems bloeiden…

Victor Hugo heeft er een tijd vertoefd Zeker als ik genoten van de tinten De Sure en de Ourthe ; zilveren linten Oktober heeft daarover flink gesnoefd Is prat gegaan op Goedlands grote bossen Haar heldere sterrenhemels, voortbestaan Van voren in de akkers, eigen graan Notenlikeur, inheemse druiventrossen Het Letzenburg waarvoor zovelen…

hij het begin van mijn bestaan Toen begeerte begon met eenzaamheid met metershoge tsunamikracht een verwoestend verzwelgende wave die bezit neemt van hemelrijke pracht Golven die sterren hun licht laten stralen in glitterzang op een verlaten strand waakzaamheid blijft hier ook geboden als de nachtstroom vloeit over het land (victor…

Victor Adriaensen 22 juli 1887-19 februari 1915,Nieuport-Nieuwpoort ------------------------------------------------------------ Keek je hoopvol uit over de watervlakte toen een verdwaalde kogel je in het hart trof à Nieuport? Of stootte je op een Duitse bajonet in de moordende muizenval van een veroverde loopgracht à Nieuport?…

Tijd in de woorden die de tijd bewaren. Tijd in gedachten die gedachten blijven maken. Tijd in wensen die over en voorbijgaan. Tijd als de vloek die alleen maar de tijd is omdat hij alleen de dood laat antwoorden als het leven de tijd niet meer verandert.…

Sterven van verveling. Kijken naar de liefde die met reclame begint. Geluk is vinden wat je met ogen zoekt. Slapen is vergeten en verdwijnen zonder een tovertruc. Wie je bent is wie je gelooft. Maar wachten op een vriend is hopen dat de vriendschap niet met oude woorden uitdooft.…

Gebroken is het woord dat tranen laat verdwijnen met gedachten die wegglijden als onze stilte niets meer deelt, het verdriet in elke herinnering dankbaar meekijkt en ik zwijg zolang zwijgen niets verandert.…

Wachtende ogen zien de gedeelde dood met ogen die het geluk wilden begraven waar de grens elke herinnering armoedig maakt en wachtende ogen met staaldraad zwijgen en alleen met naamloze kogels hun gebeden zeggen…

Zonder de stilte te vragen om een gebaar staat ze voor het altaar van de hoop en is haar kind de rechter die ze alleen om hopeloze liefde smeekt als haar medicijnen haar weer veranderen in het kind dat ze nooit meer vinden zal…

Verdwalen is zijn liefste wens. Maar er is een leegte die hij niet meer wenst maar volgt wanneer hij zijn gedachten verliezen wil en weet dat alleen zijn schaduwen hem zullen geven wat hij zal blijven wensen.…

Ligt ze daar dan zie ik haar dromen over de liefde die haar bevrijd met wakkere dromen die haar kussen waar ik naar haar kijk en weet dat ik nog steeds op haar minnaar lijk.…

Woorden heb ik verloren. Woorden heb ik gegeven. Woorden die me lieten zoeken naar jouw verhaal en de puzzels die je me gaf toen ik mijn verstand verloor en dacht dat je mij jouw liefdesalfabet gaf om momenten te weven met onze liefde die alleen een spinneweb van hoopvolle woorden is gebleven…

Zilveren wolken. Een schaduw van elke droom. Woorden zijn juwelen. Die we delen omdat we eenzaam zijn. Liefde geven is liegen. Liegen is geluk zoeken dat niet bestaat. Ik ben weer alleen en mijn eenzaamheid lijkt op jou als jij verdwaalt in onbereikbare dromen waar woorden je betoveren en toverspreuken je niet meer wakker…

Ze spreekt met de stem die mijn gedachten laat stil staan dichtbij haar waar ik haar vloeibare ogen ontdek en weet dat mijn stem haar altijd zal strelen en teder volgen in haar zoektocht naar nieuwe dromen…