Alle inzendingen over Vlinderslag

Even danste de vlinder Verliefd een duet Met zichzelf voor De spiegel in de tuin, Voor hij verder vloog Met lichte vlinderslag.…

geduldig wachtend op zon en vlinderslagen hangen zij doordrenkt [haiku] illustratie: Martien Montanus…

Het gewicht van de vleugels lijkt enorm en toch is het een peulenschil om in de lucht te blijven, majestueus klapwiekt ze omhoog, een vlinderslag achterlatend. Oh jij mooie vlinder, ondervindt totaal geen hinder, van al wat zich op aarde afspeelt…

Het nieuws van 4 oktober, donderdag: Een rijkeluisbuurt is weer uitgekamd Een mammoet die een olietanker ramt Een rups verdrinkt na falen vlinderslag Van wolvenhuil tot vale gierenlach 't Is ieder jaar weer werelddierendag…

de mens wordt niet zomaar groen geboren met een paar armen en brekebenen soms heeft hij `t land of ploetert in de vijver schoolslag vlinderslag zift mugjes uit de lucht of kwaakt maar iets raak ergens onder de zon op een plompenblad…

en jij zwom naar de overkant het water aan de lippen want de zee stond je te wijd er gleden vissen onderlangs en het besef kwam later pas ze haakten aan jouw vlinderslag er werd iets uitgedreven je ogen schenen helder maar je zag niet wat het was je vloeide naast de tijd.…

Een laatste vlinderslag een grimme branielach wat zeer niet al vermag! Begroef de man zich in de schoepen van haar roestvrijstalen schroef.…

Nachten lang wacht ik op vlinders die mijn huid bedekken Als een fluwelen jurk trek ik ze aan, langzaam In een voorzichtig schrijven ontmoet ik jou In ogen die boekdelen spreken over bewaarde geheimen Magnetisch en tijdrovend maar niettemin levenslang boeiend klinkt vlinderslag in zacht geruis: je zingt het gemis en laat…

Kleuren schichten over de beek Contouren van een beekjuffer die jij bekeek Zonnebadend streken ze op een takje neer In flonkerlicht werd ze geadoreerd Al wiekend zal ze straks boven het water zweven In vlinderslagen die oogleden meekregen Metalen kleuren in blauw, groen of brons Innerlijk geconfisqueerd als natuurlijk dons Baltsende waterjuffers…

Je tekent de kantlijnen vol Met woorden die ik niet ken Ik wou dat ik je begreep En dat je nooit zou weg gaan Ik begin sleets te worden Het als alsof de nacht valt En de sterren doven En alles langzaam wegglijd Je haar ruikt naar suikerbrood En de veren worden paars Je sloeg een vlinderslag en verdween Dit noemden ze liefde Je handen…

De adem van een snipverkouden wind tegen de ruit en klanken zwemmen vlinderslag mijn oren in en uit. Het water laat mijn zorgen varen op speelgoedschildpadden om ze langs de kanten te verdrinken om ze door de warmte te verzengen, opdat hun zwarte zieltjes zich met geuren van vanille, wilde munt en groene thee vermengen.…

Rakelings het plein waar ruimte om je oren waait als vlinderslag in vlagen van paniek. Neem een k voor in je mond. Een stokkende kade om aan te staan. ------------------------------------- uit: 'Er staat een stad op', 2007.…

De draken en vijanden die aan ons kleefden lieten zich vallen van de bergen liefde en alle klevende schaduwen verdampten in de vlinderslagen van aanvliegende elfen en engelen met zwaarden, die alle negatieve koorden los sloegen.…