Rouwroep
Ik door zwerend zeer gelooide ziel
ik hoef niet meer
mijn lijf en piel zijn rouw geroepen
het leven sloeg mij nu genoeg.
Daar kwam ’t gevaarte naderbij
het milde motor brommen
werd hels: een het oor verdovend grommen.
Een laatste vlinderslag
een grimme branielach
wat zeer niet al vermag!
Begroef de man zich in de schoepen
van haar roestvrijstalen schroef.
Zie ook: http.://www.guusmaris.com
Schrijver: Guus Maris, 18 september 2022
Geplaatst in de categorie: afscheid