Alle inzendingen over Vrienden missen

Hij is een innige vriend Missen, dat kan je niet Elke avond Of zelfs bij dag Is hij in ons gezelschap Hij houdt ons bezig Hij doet ons lachen Hij laat ons genieten Hij doet ons wenen Helaas alles wat hij geeft Is passief Hij kwam in ons leven En is er gebleven Weigert weg te gaan Is het goed of slecht Weet ik niet Wat baat het…

Ooit geliefden Nu vrienden Maar telkens als je bij me bent... Verlang ik naar je Wacht ik op je Het lijkt wel alsof het nooit went..…

Vriend, ik wil je even zeggen dat het gras bij jou groener lijkt en de heuvels als bergen zo hoog zie jij dat ook, zo af en toe? Vriend, ik wil je even zeggen dat de wind bij jou een melodie blaast met een zuiverheid die ik nog niet hoorde hoor jij dat ook, zo af en toe?…

Houden van Wanneer ik zeg, ik hou van jou, waar hou ik dan van, hou ik van jou als man, van jou als vriend van jou als maatje. Als ik zeg ik kan je niet missen, wát kan ik dan niet missen? Kan ik jou niet missen, niet zonder jou leven, niet zonder jou ademen Niet eten zonder jou, niet slapen alleen?…

jij bent mij dierbaar o,vriend van alle mensen ik zal je missen je woorden en mooie lach beter kon ik nooit... wensen!…

onthoud dat een echte vriend je niet verlaat!…

In gedachte ben ik bij je en zijn we altijd met z’n twee In gedachte blijf ik altijd roepen: Hé grote vriend! ga je mee?…

Soms ben ik stil, een tikkeltje gemeen, ik hoor hun lach nog in oude dromen, herinneringen die blijven komen, en zo voel ik mij niet echt alleen. De tijd gaat door, maar niet voorbij, ik draag hun woorden in mijn oren, wat eens vertrouwd was, blijft geboren, ze wonen nog altijd stil in mij. En als de stilte wat harder slaat, dan hoor…

Vrienden en relaties zijn weggeëbd waardoor ze sociaal leven ontberen er wordt óver, niet mèt hun geklept alleen aanzien en rijkdom regeren. Ieder kan zich vergissen maar "elitaire" vrienden kun je als kiespijn missen!…

heel gewoontjes niets te raar met jouw lieve glimlach zat je daar altijd in voor 'n hapje op 'n uitje of 'n feest 't werd pas gezellig als mevrouw Collet was geweest dan konden we haar zonder te hoeven vragen iedere keer weer zo heerlijk plagen ook al kan 't helemaal niet zag ik je onlangs op de fiets moest wel twee keer kijken…

Een oude vriend ging heen – we missen hem In ieder opzicht tegendeel van mij maar samen ouwehoeren stemde blij gitaar voor hem, ik met alleen mijn stem Bedankt compadre, veel heb ik geleerd jouw mooie klanken telkenmaal begeerd…

Ik voel me leeg en in de steek gelaten In één klap heel veel vrienden kwijtgeraakt Pims levenswerk blijft nu onafgemaakt Ik hoor hem op mijn lijntje niet meer praten Maar de eigenlijke reden dat ik ween: We missen zelfs de stem van Jan van Veen…

Haat en nijd ergens de ondergang van alles en van ieder Dat dit besef toch eens door moge dringen Reik me je hand, ik schenk je de mijne gemeend Alles wordt dan milder en ietsjes zachter en het heelt Tal van lieve vrienden, zaakje dat nimmer verveelt Rijker worden naar hart en ziel Arm of rijk dus ieder gelijk Geen onderscheid in kleurtjes…

Een vriend luistert, ook al zeg je niets een vriend is tenslotte, niet zomaar iets een vriend koester je, zoals jij hem koestert een vriend vertrouw je, zoals hij dat jou doet Kortom: een vriend is niet alleen een vriend als ie wat nodig heeft, maar een vriend staat ten alle tijde voor je klaar! Afz. een vriend.…

Wanneer ze mijn vrienden worden, zal ik mijn vijanden missen. Ben ik bang.…

Wij moeten je nu missen hier, maar danken voor jouw leven. Een broer,een oom,een vriend was jij, een mens was ons gegeven. Ketemoe lagi.…

Een korrel los zand in mijn hand helemaal vrij om te vallen maar de korrel ben jij die blijft liggen altijd dichtbij…

Kunstenaars lullen links en niet rechts daarvoor missen ze de moed maar als ze de kans krijgen vullen ze hun zakken rechts! Als de laatste getuige sterft begint de verkrachting van de geschiedenis! Mijn vriend woont aan de waterkant niet moeilijk te vinden plons!…

zij heeft ze zien vliegen vol geestdrift en plezier later schuimbekken van woede nog doller dan een stier een verzameling kleine geesten dronken door bier zelfgenoegzaam in het leven al generaties hier zij die vertrekken missen grote bekken zijn sociaal geslaagd kiezen voor familie en vrienden een plaats die weer weet…

Een vreemde wellicht een vriend, die je nog niet kent Een vriend schaars geluk…

Mijn vriend wat hebben wij gemeen, Wat houdt ons beiden nog op de been. Ik moet hier blijven helemaal alleen, Maar veel erger jij gaat van ons heen. Vriend ik zal je missen voor altijd, Wij kennen ons pas kort tot mijn grote spijt. Ik zou wel met je willen ruilen, Kan om dit afscheid alleen maar huilen.…

hij weet best dat het stom is om vast te houden aan iets wat voorbij is maar hij kan haar niet vergeten al ziet hij haar samen met een ander het doet hem zo’n pijn, hij kan en wil haar gewoon niet vergeten zijn vrienden noemen hem een dwaas maar hij heeft ergens nog hoop oude liefde roest immers niet? ze zal hem zeker gaan missen.…

's Morgens de grote oude bomen waar wij tussen stonden. 's Middags een Eau de Toilette die ik herken. 's Avonds draait de Radio 'zijn' nummer. 's Nachts voel ik zijn handen op mijn lichaam…………

Hij heeft het me duidelijk gemaakt, nu ben ik hem echt kwijt geraakt. God, wat mis ik hem, ik voel mijn hart zakken met vaart zonder rem. Ik mis zijn bruine ogen, die altijd zoveel tegen me logen. Ook al is hij nooit eerlijk geweest, hou ik toch van hem het meest...…

Al is onze relatie nu alweer een jaar voorbij, Jij opnieuw gebonden,ik als een vogeltje zo vrij. Toch blijft het speciale gevoel tussen ons bestaan. We kunnen elkaar gewoon niet helemaal laten gaan. Elke week zoek jij mij wel een avond op. We genieten dan van elkaar op en top. Waarom gebeurt dit toch telkens keer op keer. Het verlangen…

ik weet niet wat ik met dat missen moet dat eindeloos herhaalt het enig woord dat ik herken steeds weer opnieuw vertaald ik weet niet wat ik met verlangen moet het is er al de tijd een veilige gevangenis daar raak je niemand kwijt ik weet niet wat ik met die heimwee moet het houdt me kleurloos klein ik ben wel in de buurt geweest maar…

Missen doe ik je de hele dag. Missen tot ik bijna ween. Missen vanaf de dag dat ik je zag. Missen en aan je denken, met zijn tweeën en toch alleen.…

hij zoekt haar nog steeds in patronen op de muur in wolken en stenen en als hij haar vindt is het vaak van korte duur zijn wanen en wenen hij roept haar steeds weer in momenten van verdriet van wanhoop en wachten en als hij haar hoort klinkt het als ruisen van riet natuur en gedachten…

In wijsheid steeds het verlangen ontkend van zoveel schoonheid en ontembare passie twee werelden en niet één om in te leven zweef ik dolend rond als geest een bedachte goocheltruc om te verdwijnen of doormidden te zagen twee delen om te verdelen dit lichaam klopt van binnen op de maten van het leven maar de blik is vertroebeld…

Ik zou mijn woorden op het water willen leggen, ergens op het koude winterstrand hier niet veraf. Ze zo ver laten drijven tot over zee, zwevend over duizend golven recht naar jou. Ik zou ze je zoveel laten vertellen, over gewone dingen van deze dagen, dingen die ik straks misschien al vergeten ben, maar nu toch zo belangrijk lijken.…