Alle inzendingen over Weggestopt

Oranje tegen het gastland: een hachelijke confrontatie, niet zozeer voor de kamerleden als wel voor kabinet en knvb. Met dank aan Coenraedt van Meerenburgh en zijn snelsonnet van vandaag _____________________________ De zaak is helder, namens 't koninkrijk Zat Conny met een mini one love speld Die als symbool tegen 't zere been niet…

vanmorgen stond ze op ze had een goed gevoel, want wetend dat geliefd zijn niet vanzelf gaat sprong ze over pijn gewoon niet er aan denken schenkt de beste troost vandaag al had ze graag veel meer dan wazige verbeelding rond een oud portret gehad traag vergaat de tijd dat onoverkomelijke respijt tot ooit, waar nooit niets meer…

Dans van woede, dans van bevrijding, dans van heel diep weggestopt verdriet.…

de geur van vers gemaaid gras verbloemd het dorre leven in dit hof, dat nimmer groen was zoek ik huisje nummer zeven een bord geeft wat weg is aan Lindeplein slechts een gegeven ik zie geen linde staan maar wel huisje nummer zeven daar versteend meneer van Lem hij was wat achter gebleven de gemeente metselde hem in huisje nummer zeven…

Alles weggestopt, keurig zoals de kelders die in dochters worden verborgen. Laag op laag geordend: eerst het gras, dan de grond, eerst de grond, dan de kast, eerst de grond, daaronder strijdhelmen, houten bedden dan de grond, daaronder een verloren boerenhoeve ten slotte een aan de god geofferde hond.…

Jouw dromen heb ik weggestopt in ons beddengoed niet in een of andere hoek of onder jouw boek wil je heerlijk slapen wil ik je slaappil zijn ik doe er alles aan jou aan mij te binden zonder mij zul je je dromen nooit vinden.…

Verborgen verlangen diep weggestopt nooit meer die schaamte voorbij Slechts dromend over jouw verschijning van avondrood tot morgenstond Onbereikbare warmte waarom ben ik met al mijn gevoel overgeleverd aan jou...…

Gevoel zoveel mogelijk weggestopt, vooral niet teveel nadenken over het gemis, identiteit langzaam verloren. Maar jij vond haar en liet eerst haar tranen vrij, en daarna de vrouw die zij altijd al was.…

Ik heb geen geduld meer voor het hart vol tranen van zelfmedelijden alleen nog maar het lachend gezicht verwrongen door oprecht verdriet diep weggestopt en met geheimen tot aan de jaszakken toe gevuld daarvoor heb ik geduld.…

Pijn is een bezit dat je pad kruiste je hebt het snel weggestopt en nu is het onzichtbaar onopgemerkt ondragelijk pijn heb je stiekem bij je het is niet van jou misschien behoort het aan de krantenjongen de caissière van de supermarkt de bakker maar het is niet van jou.…

Ze druppelden bij jou naar buiten Maar toen dus mijn glas overliep Begon ik mijn gevoel te uiten Dat gevoel kwam van heel diep Ze waren al zo vaak gevallen Had ieder woord snel weggestopt Dacht ze wel te kunnen stallen Maar ze bleken opgekropt…

Ik heb verdriet maar mijn tranen zijn droog ze zijn als zand in de woestijn zoveel dat eigenlijk niemand nog ziet hoeveel ik heb verdriet je zult het niet vinden ik heb het ver weggestopt ik draag het in plastic zakken niemand die daar in kijkt mijn verdriet is er gewoon en niemand die nog opkijkt het is er.…

balanceren op het randje van vandaag waar een V van vuurvliegjes langzaam danst bestrijken schaduwbeelden morgen met hun zacht trillende glans weggestopt in papieren droomgezichten sluit god de deur en donker bedekt de ramen wat als de wereld valt…

uit vlieringduister diep ik lichtpuntjes op en zie weer waar mijn zaaigoed is gebleven ik had het achteloos weggestopt uit het oog en verder verloren op dikke lagen trage stof herneemt zich nu gestaag een kleurrijker leven met de achterhaalde sporen het kan mij weer bekoren…

Ben 'k even zielig niemand die het ziet, mijn stil en weggestopt voel- en tastbaar verdriet. Lopend in de regen, hou ik mijn tranen niet meer tegen, dat doet de regen ook niet!…

Een droom Iets speciaals, vaak verwarrend ... gewoon Een droom Een stiekem verlangen, onthuld ... gewoon Een droom Weggestopte angst, beleefd ... gewoon Een droom Meeslepend, klamzwetend, alleswetend ... gewoon Een droom Bij ontwaken een zucht, opgelucht ... alles weer gewoon.…

Die nog net niet Achter de heg Werd weggestopt In de grond voor Ongewijde rechtelozen, Heeft hier in Verkorte vorm Zijn laatste plek gevonden - Niet verwonderlijk, omdat zijn Menselijkheid al tijdens Het leven werd geschonden - Hij heeft hier met zijn Onaanzienlijke lotgenoten Een groepsgraf gevonden Waarin hij samen met…

de weg naar kerst in uitgebaat door sterren van de straat een stal die leeft wordt nu verboden door menselijke goden kribbe en het kind zijn curiosa en antiek voor wie ze vindt wij etaleren slechts de buitenkant in pracht en praal de boodschap die om vrede smeekt is een diep weggestopt verhaal…

kon ik de tijd stilzetten of terugdraaien naar vòòr dat moment waarop wordt bekend dat veel één grote leugen was of leek of misschien ook niet of maar ten dele, toch helderheid werd verdoezeld weggestopt, bestaan ontkend tot dat ene moment waar ik naar terug wil zoveel verdriet ongewilde onwil…

Eenzaam zit zij in haar kamertje van het bejaardenhuis Met een zakdoekje in haar hand Ze verlangt naar haar eigen huis Alsof ze hier gevangen zit en wachtend op haar dood haar allerlaatste stationnetje ze mist haar echtgenoot Ze voelt zich opgeborgen Als een vogel in een kooi Starend naar een familiefoto wat was die tijd toch mooi Ik breng…

mijn gevoelens ontbloot kwetsbaar opengesteld meteen gestorven een vroege dood na wat jij me had verteld toch nog steeds geen spijt het is goed zoals het is ik moest het gewoon even kwijt het moest uit die gevangenis opgekropt, weggestopt deed het te veel pijn nu opengelegd, niet meer verstopt lijkt het minder te zijn…

Het gevoel is gevangen weggestopt in de ziel benauwd, in alle hevigheid een aaneengestrengelde gedachte Klanken stromen uit mijn mond vormen woorden, zinnen Maar het verwoorden van de pijn blijft een echo Schreeuwende woorden krijgen geen vat op het hart Fluisterend snikken sterft weg…

Zonder nog een traan te laten rollen Gum ik alles weg Wat me nog aan jou kan laten denken Voor mij ben je niets meer dan een stukje verbrande foto een vaag weggestopte herinnering die ik zonder twijfels verder wegstop om op een mooie zomerdag weer aan je te denken en te beseffen dat ik gek was je ooit te laten gaan Maar ik kan het niet meer…

bij mij hangen ze niet aan de muur worden ze desondanks niet weggestopt of ontkend de binnenkant van m’n hoofd daarentegen is er mee vol behangen met hen die ooit op beeld zijn gevangen elk willekeurig moment kan ik ze bekijken in elke gewenste tijd iedere dag ieder uur en als ik wil kan ik ze ook ontwijken…

Een boek vol kwetsbaarheid, een boek dat zich niet meer naar buiten onthult gevuld met te harde voetstappen uit deze tijd weggestopte emotie raakt zij door het niet meer te beschrijven, kwijt.…

je bent maar een ding een gebruiksvoorwerp niet meer nodig weggezet weggestopt, vergeten soms word je zelfs weggesmeten dan weer uit het vuil gehaald afgesopt opgepoetst je bent weer nodig misschien maar voor heel even ja je bent weer goed tot zolang het duurt zo gaat het al mijn leven…

Ik zak in mezelf in het ongemak van binnen diep weggestopt Morrelend en gravend onder de liefde voor jou Nog steeds zo stop ik het weg Blijft wroeten kom hier naar boven in de late avondzon in de nacht in de morgen in de volle dag Ga onder in de rivier naar het grote water Los op in de chaos van het alles…

Ver weggestopt ergens. Goed verborgen zodat niemand erbij kan. Zelfs jezelf niet. Ik ga maar eens op zolder kijken. Wie woont daar ook alweer in al die dozen. Misschien iemand uit het verleden. Of misschien kom ik mezelf wel tegen.…

Het werd verstopt of weggestopt kwam pas tevoorschijn wanneer men de dode naar het kerkhof bracht in het openbaar! Maar als de persoon net overleden was, zaten de gordijnen tot aan het verlaten van het huis hermetisch gesloten!…

Er is zo veel te zien Ik weet het zeker Maar ik ben het vergeten… Weggestopt en verborgen Om nooit meer omhoog te halen…