Alle inzendingen over Welkom taal der lent

Jij kleurt dagen licht schenk jou mijn hart en zinnen laat lente binnen…

De lente is als een pasgeboren kind welkom, ongerept en teerbemind…

Przewalskipaarden, raaigras savourerend De bedoeïenen in de Sinaï Ik zie chimaera’s in mijn rêverie In afschuwwekkendheid licht variërend Het is tog feelste moerluk alemaal Dat Groot Dictee der Nederlandse Taal…

Langzamerhand vervaagt de prent van winter De sneeuwrand van winter door autoband gewist Een list van vorst niet voor de hand Ik heet de hazelaar welkom 'het eerste goud' van lente.…

Lentezon aarzelt met liefde die als een zomer welkom is nu je twijfelt over het leven door de dood en het gemis van een moeder zonder zorgen als een ontbijt, een lente-morgen lentezon aarzelt met het groeten zo veel willen, nog meer moeten de noeste arbeid wil niet lonen lentezon verlangt naar de glimlach zomaar spontaan op een lentedag…

Het Groot Dictee der Nederlandse Taal bevatte weer een lading vreemde woorden, zodat het meedoen mij niet meer bekoorde. Het klonk zo acrobatisch allemaal. De winnaar kreeg, dat spreekt, een open doekje voor zijn reclame voor het Groene Boekje.…

deze middag toen ik niet kon praten dacht ik aan de lente ik neuriede een kinderlied uit een andere lente een andere wereld toen ik geen taal had voor de angst die er was deze middag toen praten niet lukte neuriede ik een kinderlied uit een andere lente totdat ik verstomde alleen maar snikte en ik deze middag in mei nog…

Op de dag dat de taal weer praten kan en ik pleisters schrijven kan op de woorden die zijn misverstaan gaat de zon weer op in het dal van wat eens vriendschap was en zal ik armen slaan om de tranen die zijn weggewist. Maar weet vooral dat je nog altijd welkom bent…

Zoals zij in de lente met fris groen de winter wegwuift en een nieuw seizoen met loof en bloesemblaadjes welkom heet, zo spreidt zij nu, om ieder te begroeten, een knisperend tapijt voor onze voeten.…

nee ik laat je niet berusten in deze tastbare duisternis eindig zwart zo diep tot geen taal meer in staat kom hier wees welkom ik heb je lief wil je wat drinken koffie misschien?…

dag, ik ga nu echt, wacht op mij, hier bij de poort, verander niet teveel in mijn afwezigheid zodat ik straks de weg nog weet en jij mijn baken bent. heus, ik kom terug, het gaat niet vlugger, niet meer zoals ik wil, mijn wil heeft plaats gemaakt ik heb de stempels staan het visum dat ik terug mag keren gegarandeerd door de doktoren…

niet hun seizoen Bevroren in hun taal taal van hun frele lijf Ze willen dansen in het licht van zon hun warmtebron Maar zon staat te ver weg -voor hun doen- ze wachten lente.…

Ik heb de vlag al bij de deur gezet en wil de lente welkom heten maar als ik zo naar buiten kijk kunnen we het nog wel eventjes vergeten Ik zie de lente meestal als een vrouw je weet wel, zo eentje in de overgang opvliegertjes en koude rillingen maar dat maakt mij niet bang Ik heb de vorst alweer vaarwel gezegd en terug naar winterland…

Tot bloem getransformeerd Op aard' te laten groeien Als hij het land regeert Wees welkom herfst en winter Wees welkom nieuw seizoen Laat wind en kou en regen Gewoon hun werk maar doen…

Misschien hoef ik me geen weg te banen Geen pad of steeg meer in te slaan Om lente met het blote oog te zoeken Misschien komt lente op m'n pad Ontmoet ik haar als ik langs veld en akker dwaal Van het seizoen de taal leer spreken.…

Welkom op deze wereld, bijzonder kind, zo innig gewenst, 't wachten wordt beloond. Welkom bij je ouders, die nu al zo gelukkig met je zijn. Welkom in de straat waar je opgroeien zal, maar eerst ben je baby en peuter, gaat verzorging vóór alles.…

Als ik je bij mij binnen laat hier bij mij in huis dan moet je wel een vriend zijn dus voel je hier maar thuis. Koester deze vriendschap maak die nooit beschaamd dus blijf je hier gedragen zoals het een vriend betaamt. Dan zal het altijd zijn zo dat de deur zal opengaan dat als je bij mij aanbelt je nooit voor niets zult staan.…

met liefde het bed al gespreid veilig en warm welkom altijd wijdopen armen heffen het glas: waar zou ik zijn als jij er niet was?…

ik kom slechts om te gaan, mag even op de drempel zitten, leven in iedere taal, misschien één tel een glimp of een glinster van die ene oceaan die ik niet in de werkelijkheid kan thuisbrengen maar die een anker uitwerpt rondom huizen, wolken, bomen, verleiding en schuimende geschenken soms vervaagt de deur tot een onbereikbaar eiland, hoor…

welkom in mijn wereld ben blij dat je er bent wonderen misschien moet je ze leren zien kom binnen in mijn hart laat je zorgen waar ze zijn welkom in mijn wereld gebouwd voor jou in zacht satijn klop... en de deur gaat open kijk... en je zult het zien vraag...…

Ik heet je welkom zonder enige vorm Je bent m´n optelsom Een beetje onzeker dat nog wel toch kan ik niet wachten hopelijk heel snel geduldig en met een brede lach Mijn rots in de branding als een team als een drieling…

Welkom in Nederland, welkom allemaal Welkom in Nederland, Het land van geef en haal Je krijgt een ingerichte woning en elke maand een zak met geld We helpen je met alles Want we zijn op je gesteld! Welkom in Nederland, welkom allemaal Welkom in Nederland Het land van geef en haal…

Iedereen die in leven is, is mijn vriend, want niemand ondergaat de moeilijkheden van het leven zo uitgekiend.…

Het leed is weer geleden De maand is weer voorbij De strijd is weer gestreden Gelukkig keert het tij Wees welkom februari Wees welkom nieuwer licht Vaarwel voor januari Die deur gaat lekker dicht De nieuwe maand komt binnen De kortste van het jaar Tijd om ons te bezinnen Het piekeren is klaar Tijd voor een nieuwe lente…

ik ken de pennen die vals schrijven in gif gedrenkt zie je hoe letters en krullen hun kwade genius onthullen zij schaduwen schoonheid breken met lompheid het speelse in zinnen die in hun optie nooit als kunst kunnen beginnen toch zijn zij welkom met hun pennenvruchten die nu nog zuchten onder de winterse kou acceptatie is lente kom…

ik wist dat jij in de wolken was heb je gemist zag je gezicht met welkom lach in blijde vervoering omhelsden elkaar spraken zonder taal in wederzijdse beroering openden naar buiten straalden liefde door de ruimte die ieder gaf het was een eindeloze dag waarin de zon ons alle warmte gaf die hij in zich had…

zoals ik als kind ooit ruggelings in het prikkelende gras 'n jonge lente welkom floot gelijk een vogel zwierend langs witte wolken en stralende zon door het hemelruim vloog zo fluit ik steeds weer vol verlangen bij het prille geel en groen het tere voorjaar tegemoet .…

Ik verlaat het hart van Holten om het mijne te volgen Ik sla rechtsaf mijn volle week valt tussen de bomen Een warm welkom van fluitende vogels en loeiende koeien Tussen de beuken zie ik de sterren op het water Ik adem de lente voel tranen stromen mijn hart dat me zegt Ik ben weer thuis…

Zoals je leefde met al je vingers lente sprak je ogen plukten bloemen waarin de zee mij overspoelde, de taal waarmee je zwijgzaam de tijd deelde, vermenigvuldigde.…

Nog spreekt winter taal: van plotse bui sneeuw of regen Kille wind tegen laan en straat spiegelglad Buien? je kunt ze zien hangen aan het loodgrijs van het gehemelte Nog hoor ik de taal in het kaal van bomen spreken Hoeveel weken.... voor m'n diep verlangen naar Lente?…