Alle inzendingen over Willem Fred

Kent u het laatste nieuws van onze Fred? Geen wachtgeldtrekker: hij bestuurt een bus Het is daar veilig, warm en lekker knus en alles blijft er onder Fred z’n pet Let op hoe hij bekwaam door rood heen rijdt De bonnetjes is Fred toch héél snel kwijt…

de verbazing, amechtig aangerand in verdwazing vecht De zwarte hand mij aan, hij kan me wat offreer hem mijn zwarte gat wel ontzettend gaaf een hand die niet op mijn hand is tegenwoordig noemt men dit vet ik vraag naar mijn naam…

Voor Fred Bos Na twee chemokuren Lijk je weer de Oude Fred, breed Lachend, trots op Je eigen haar Dat terugkwam na Wat begon als Een ongelijke strijd - Bij je afscheid Van onze school, Op de tijd die Jezelf gekozen Hebt, wissel je Met mij voor niemand Zichtbaar een blik Waarin al je mensenkennis Besloten ligt -…

Die lepe burgemeester Fred de Graaf Deed wat wij allemaal wel zouden willen Een slinkse hand op Maxima haar billen 'Ben ik me niet bewust', verklaart hij braaf 'Geloof me, ik ben nergens aangekomen' En anders Fred, is het mooi meegenomen.…

De deur gaat open. - Wat een strop: 't is Fred, z'n mededinger. Die steekt een sigaretje op, Ernst-Jan z'n middelvinger. Vlak ná dit handgebaar ontrooft hij hem z'n sigaret, die hij als antiroker dooft op 't blote lijf van Fred. - Een handgemeen! Ten lange leste wordt Fred morsdoodgestoken.…

Fred had met mij ook nog een deal gesloten Ik houd als schrijver van het snelsonnet Nog veel belastend spul onder mijn pet En dat was hem natuurlijk niet ontschoten Een deel kreeg ik giraal een deel contant De groeten uit Tahiti, van Trawant.…

De oppositie nam Fred flink te grazen De brede hals leek even in de strop Hij trad niet af, welnee, hij treedt juist op! want Teeven leidt de clan van vechtersbazen Maar thuis kan Fred zich spieg’lend niet verschuilen Hij ziet twee schouders breed, om uit te huilen…

(voor Willem Frederik Hermans) De tralies van de wereld zijn opgebouwd uit hersencellen lang geleden toen het sprookje zijn zeggingskracht verloor, maar zijn kleine hart overleefde. Wraakgenomen verschijnen er vonkjes in zijn ogen, die hij lang verloren waande. Hij steekt zijn haviksneus fier en onbekommerd in de lucht.…

Hartje winter ging de bel voor de deur stond Fred witte muts en verder blauw vroeg hij om een bed Blij met deze buitenkans greep ik Fred zijn lurven niets dat in mijn open haard zo lekker brandt als smurfen Epiloog: Het was mij echter liever en evenzo mijn partner dat brand uitbreekt in de baard van de heer Pierre Kartner…

O, wat een pret had die Maartje, want daar kwam ze eindlijk klaar; zo potent was de vader van Fred.…

annemarie, koekoek ik kijk niet om maar weet 36 glimmende oogjes op mij gericht domme ome Fred geniet van de kinderziel…

Het werd de hoogste tijd, dat stadhouder Willem V, werd opgevolgd. Koning Willem Alexander, deed onlangs afstand. Afstand van zijn troon. Zijn nieuwe taak werd het, om landen samen te brengen, als dienaar van onze republiek, die boven nationalisme staat. Ooit was hij Koning Willem Alexander. Willem werd landhouder Willem I.…

O, wat een pret had die Maartje, want daar kwam ze eindlijk klaar; zo potent was de vader van Fred.…

De absolutie krijgt u van Fred Teeven.…

ik heb, net zoals Fred jaren geleden had, een poezenkind zij is zo puur, onbeholpen, ongeholpen zoekt zij de man in mij zij gromt haar kont omhoog en wenst genageld aan de grond…

de dreiging ongenuanceerd mijn vader zei het mij achtertuin onder buurman's balkon gezeten kijk dan Fred zwartwolkend luchtkolkend weer dat licht aanrollende donder altijd vanuit het zuiden…

(hoe lang nog) Willem Drees 'k houd U in ere Want U zorgde er toch voor Dat 'k mijn pilsje kan verteren Wijl ik een sigaartje smoor Willem Drees ‘k houd U in ere Want ik heb een sneetje brood En iets om er op te smeren Nee, ik sterf geen hongerdood Willem Drees 'k houd U in ere Want nu op mijn ouwedag Ga ik netjes in de kleren…

mijn vader: je kunt me de zak opblazen, de pijp hangt erbij mijn moeder: dat zeg je nu wel, maar daarmee is het plafond niet gewit en zo was er altijd wat in huize Fred pa en ma, bedankt ik heb er echt van genoten…

Wie in dit land miljoenen investeert Die wil Fred Teeven wel vergunning geven Om hier wat jaren aangenaam te leven Omdat je zo het best participeert Het is dus binnen met een bom vol duiten Of creperen in de clusterbommen buiten.…

Enorme kwallen zijn gesignaleerd Ze komen Holland binnen bij de Wadden Fred Teeven heeft ze nog niet bij de kladden Maar eist dat er subiet wordt omgekeerd 'Europa zonder grenzen geeft gedonder Want voordat je het weet duiken ze onder!'…

Qatar heeft het WK dus toch gekocht En woningcorporaties blijken dieven Fred Teeven liegt ons voor al naar believen Er wordt nog naar oranjekoorts gezocht De dagen worden elke dag maar langer En houdt u vast want; Annechien is zwanger!…

Alom weerklinkt in ieder commentaar De echo van de woorden van Fred Teeven: Hij heeft Emile het eerst als clown beschreven, Wat ik als zeer beledigend ervaar, Want echte circusclowns in Nederland Zijn stukken leuker dan die Ratelband.…

Misschien zal hem het lachen wel vergaan, Omdat hij rond dat dealtje van Fred Teeven, Geen openheid van zaken heeft gegeven, Komt het voor Rutte er vandaag op aan. Wie hem laat vallen is een ware redder, Dan kan dit kabinet gauw door de shredder.…

Onlangs heb ik hem nog eens bezocht, maar Willem is Willem niet meer, ik had een reep chocolade voor hem gekocht, zei hij: 'Weg met die zooi, rare koekepeer!'. 'Lezen ze mijn gedichten nog?', vroeg hij mij. 'Natuurlijk, Willem, absoluut!, zei ik en zijn ogen straalden eventjes heel blij. Toen bulderde hij: 'Flikker op en stik!'.…

Wie straks een misdaad pleegt is beter af Want wegens een bezuiniging van Teeven Heeft hij of zij een heel wat beter leven En kan genieten van een milde straf "Ik ben heel blij, dit is een fijne land En heb met Fred een hele goeie band"…

Van Rey en Teeven hadden een gesprek Meer valt er echter niet over te zeggen De inhoud kan ‘t OM niet overleggen En Fred en Jos die houden wel hun bek Voor die getapte jongens een opsteker Een storing of misschien toch...wis en zeker…

Hij stierf niet zo bijzonder, heel gewoon. We maakten nog een paar mislukte grappen waarna ik zei dat ik weer op moest stappen, en ’s nachts om vijf uur ging de telefoon. Hij was aan ’t einde zo ontzettend licht nadat zijn bij elkaar gerookte kanker hem uitgedund had, elke week wat slanker. Maar zwaarte meet men niet aan het gewicht. Dat…

gezicht Wat moet jij in Mozambique Een land vol slaven plagen Of op je schouders dragen Op kosten van de republiek Steek je handen uit de mouwen Deel je bijstand met de armen Help ze mee met stenen sjouwen Huizen, scholen te verwarmen Om God en Vaderland te dienen Moet je je kroning eerst verdienen ____________ Met dank aan Willem…

Mijn collega hij heet Willem maar noemt zichzelf Wim, dus noem ik hem Wilhelmus - bij wijze van balans.…

Nooit dacht ik over Enschede te schrijven die saaie stad ver in het oosten van het land nu mocht ik er een paar dagen blijven en zag er ineens de kleurrijke kant. De stad waar eens de fabrieken sloten de plek waar het vuur uit spoot juist in die woestijn groeiden nieuwe loten het leven bleek er sterker dan de dood. Ik slaap er boven het…