Hartenkreten

hartenkreet (nr. 46.268):

Willem

Ik heb het nooit over Willem gehad
en dat is onterecht, want Willem
schreef mooiere gedichten dan Rawie,
hij was de stadsdichter van Lelystad

en hij was present op iedere braderie.
Hij had de teneur van Hans Dorrestijn,
jeremiëren met een droevige hondekop,
alsmaar dichtend over zijn zielepijn.

Zijn enigste dichtbundel heet 'Paniek',
nog uitgegeven door De Arbeiderspers,
maar vlak daarna werd hij geestesziek
en schreef hij nooit meer een vers.

Onlangs heb ik hem nog eens bezocht,
maar Willem is Willem niet meer,
ik had een reep chocolade voor hem gekocht,
zei hij: 'Weg met die zooi, rare koekepeer!'.

'Lezen ze mijn gedichten nog?', vroeg hij mij.
'Natuurlijk, Willem, absoluut!, zei ik
en zijn ogen straalden eventjes heel blij.
Toen bulderde hij: 'Flikker op en stik!'.

De zuster moest hem een spuitje geven
en ze bracht hem naar zijn slaapkamer.
Zijn overlijdensbericht. Ik zit te beven.
Zichzelf doodgeslagen met een hamer.