Alle inzendingen over Witte magie

Dat jij aan witte magie doet via de huidige technieken is mij duidelijk, dat ze jou hebben zwartgemaakt doet God in een lachbui uitbarsten.…

In zwarte magie zit vaak meer wit dan in witte magie. Beweer maar eens het tegendeel! filosofische prutsers! Toen ik wegliep en even later omkeek naar die bok, die zo zelfverzekerd op dat gouden ei vastgekleefd bleef, zag ik de wijze humor ervan, ik weet niet hoe maar het beeld maakte een dronken zot van me, wijzer dan God zelf.…

Subtiele bewegingen over de zin van het verborgene ontstegen aan het aardse gewoel een Daphne in ballingschap verlicht de sombere valleien. Zij schildert met penselen van de eeuwige kleuren op het palet van God. Uit haar handen stroomt de balsem voor de kinderharten zij weert de angst uit schaduwen met dunne lijnen zoals orakels doen…

Witte winternacht als een spook- of sprookjesnacht met magie getooid.…

huilende gitaar op een koele zomeravond warm kampvuur brandend naast mij witte halve maan achter donkere wolken magie verhuld in lichtjes sfeerportret van een prachtconcert uit mijn geheugen maar vanaf nu voor altijd in mij…

wat nu als je alleen de vage witte vlek het klompje cellen en niet de magie van het fragiele leven op het scherm had gezien? wat nu als je toen wist dat weerloos leven aan een zijden draadje hangt en liefde met vleugels het instinct overstijgen kan? als je het daarbij gelaten had?…

Vittel 1 In de hotelwitte stad met zijn minerale magie overvalt mij een kitscherig gevoel van vergeelde schoonheid, jeugdig gestileerd in art deco Vittel 2 Daar holt het baasje met zijn witte poedeltje in een dolle bui van vijf meter.…

zij kleurde uit een witte achtergrond ontluikend rood haar ronde vorm gaf eindelijk het onbegrensde bloot mysterieus in voelen naar het einde rolt magie tussen de lijnen van hand naar voet omhoog omlaag een bal die aandacht vraagt…

in de nacht is het gebeurd bovenop en hier voor de deur wit zover het oog ziet daar maagdelijk betreden vlakbij magie van sneeuwmist kietelt mijn ogen de berg! de berg! hij roept! ik geef gehoor zijn koude omarming…

Jouw integriteit werkt altijd als magie. Mijn magie komt voort uit jouw eenvoud, rust en stilte. Jouw gratie ontbrandt telkens, nogmaals energie uit, in mij op. Jouw glorie is mijn magie. Mijn magie houdt jouw glorie voor altijd vast. Onvoorwaardelijke liefde. Een kaars die blijft branden. Een kaars die mijn kaars heeft aangestoken.…

wanneer een klare maan en glinsterende sterren mij een winterse morgen verraden dan weiger ik in te slapen tot ik zie hoe weerbarstige kou zich vastzet op bomen die ijzig wit lijken open te dromen in een volmaakt ogenblik wolkjes kan ademen die magie kortstondig verstrengeld met de dageraad…

Een robot staat een mensenleven lang Dag in dag uit in huiskamers te spelen Geen eenzaam mens hoeft zich nog te vervelen Met drama's, quizzen, nieuws, geweld en zang Zeventig jaar TV in Nederland Zo nam de beeldcultuur de overhand…

Scharen knippen; Topjes wippen; Geurend valt het groen. Kijk die chicks hun best doen! Heup aan heup op sportschoen, Top in zakjes doen! 't Warmer branden van de lampen ontkent het avonduur; Afzuiginstallatie, Zoemt een zacht triomflied; Een duister avontuur! Stoonde knippers, Toppenwippers, Net alweer gebeurd! Ga toch even zitten…

Een leven ,zo snel Geleefd,dat wel Afscheid tijd zat, Moeilijk is dat Tranen genoeg, Ik wou dat de dood jou oversloeg…

Er was geen stervensangst geen pijn, God heeft hem zomaar weggenomen, Zijn engelen zijn stil gekomen. Geen groet geen afscheid mocht er zijn. Nu staan wij bij zijn planken woning, Zien voor het laatst zijn lief gezicht, Waarop een glans van vreugde ligt, Omdat hij zomaar 'thuis' mocht komen.…

ik verander de wereld ik verander de wereld in een kikker o kon dat maar, springen naar de sterren onze eieren door heel het al verspreid al mijden wij de vliegen al van verre geef ons ruimte geef ons tijd geef ons tijd geef ons ruimte ik verzuim te vermelden dat ik niet toveren moet en goochel een spoor van woorden dat is mijn sprong…

hongerige ogen, graaiende handen, krijsend grut, overspannen moeders, coole pubers, chagrijnige koppen, bizarre smoelen, vrolijke types, tetterende kassa-meiden, even boodschappen doen, daar knap ik van op.…

ik verander de wereld ik verander de wereld in een kikker o kon dat maar, springen naar de sterren onze eieren door heel het al verspreid al mijden wij de vliegen al van verre geef ons ruimte geef ons tijd geef ons tijd geef ons ruimte ik verzuim te vermelden dat ik niet toveren moet en goochel een spoor van woorden dat is mijn sprong…

de Avenida Corrientes slaapt nooit stap in dit schilderij van werkers en wachtenden een explosieve combinatie in de magie van het moment een valstrik verhuld in een dun, wit verenpak papieren verbeelding van de brug die niet wordt gebouwd ontheemd tussen heden en verleden en de dreiging van de zwarte zwanen een man struikelt het struikgewas…

De schaakmeester dacht te winnen met wit maar verloor zijn grip op de wilde merrie de vrije löpster en de torens werden stille relicten molens zonder vier wilder dan wild in het rond malende wieken ook don quichot is nooit tot zijn bestemming gekomen Zwarte magie heeft in ongedachte clairvoyance gewonnen van de schijnbaar…

tussen gras onder berk verscholen ontluikend de witte hoed, zachte schubben boven de licht gekleurde tepel de gesloten onderkant draagt mysterie zwarte magie voor later...nog twee dagen...? jonge hoeden voorzichtig gesneden knoflookboter in de pan, zacht beroerd met inkt het recept geschreven..…

Wanneer is magie ontstaan waar komt magie vandaan hoe kwamen die vlinders tot stand Hoe kwam mijn hart in brand Gevoel van warmte overspoelde mij Jij maakte mij ongelofelijk blij Niet alleen woorden maar ook daden Daardoor kruisten onze paden Toen liepen we hand in hand Zo kwam de magie tot stand…

De magie van illusie. Het geloof in sprookjes, Verdwijnt. Je neemt afscheid van mijn hart. Het houden van jou, Uitgewist. Ik ben je vergeten. De magie verdween, En de liefde gewist.…

jij bent ooit fee geweest in de nadagen van magie toen mystiek nog te kerke ging bij de hoge hiërarchie jouw verschijning is altijd een feest geweest in feeërieke kledij waarbij jij wit opende en alle kleuren ontsloot in tutu speelde jij klein ballet met vederlichte danspasjes als kind gedragen door een dartel wervelende wind…

de volle maan bekrast het zwart van spiegelend water schrijft in schemerig wit met trillende letters de nacht van zich af de magie is gedaan als de aarde weer dicht in het licht van de dag nog fluisteren golven over duistere krachten in hun rimpelend bestaan op brekend zwart spiegelt een gevaarlijke maan de wens om samen ten onder…

in een machtig waaien jagen witte wolken vol mystiek voorbij de zwarte zijn veel aardser en brengen de magie nabij het is de oude strijd tussen goed en kwaad die nu naar licht en donker overslaat heksen en het hellevuur tegen roependen in de woestijn zal dit elixer ooit de hemel zijn zelfs het verscheiden opent deuren in verschil…

de magie raakt van alle lentes in hun toekomstig ontwaken…

Kijkend naar buiten, in al haar pracht staan daar stil maar ook vol kracht witte bomen. De vorst en rijp, maken takken wonderschoon het is prachtig, heel gewoon kale bruine takken, prachtig wit. Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt, snapt dat ik geniet als een klein kind van dat prachtige fenomeen.…

gaan Als een zachte motregen prikkelt gevoel mijn lichaam De druppen op mijn gezicht brengen me tot leven Zoals de regen kruipt kan ik me laten gaan Een gevoel alsof het door een engel is gegeven Als de kracht van de zon voel ik me machtig De warmte zorgt voor ontspanning onder de huid De wereld te klein, een gevoel zo krachtig Zwart is wit…

Twaalf kaarsen branden rondom de woorden die ik schrijf de draak bewaakt mijn elfen in de kamer waar ik verblijf vele vlammen dansen als magische wezens mijn wereld in hun eigen taal ieder een eigen verhaal tekens een nieuw begin…