Alle inzendingen over accent

Accent grave of accent aigu zeg wat vertel je me nu ? Is het echt zo simpel als jij het meldt dat is me nou nog nooit verteld Ik maar rammen op die knoppen want ik wil spijkers slaan met koppen Streepje rechts, was dat grave ?…

groen accent vertelt de winter overwonnen Kyoto nog veraf…

je tierelantijnde en verfijnde turbotaal toverde genegenheid met buitenlands accent je luchtigheid vervluchtigde al snel toen nieuwsgierigheid haar klauwen zette in mijn vel als een havik dook je in mijn nek medelijden was voor jou de prooi voor in je bek daarmee dacht je nu de wereld recht…

je schilderde al op papier een kleurtje hier daar een schaduw voor accenten in letters kleurde je momenten de warme vormen van je hart illustreerde je vaak heel apart soms was er geel van woede het rode streepje van je haat dat paars werd in je ogenkwaad overging in groen en blauw van luchten het zuchten en dan een…

ik heb hem opgevangen van een prins hij had een bril op met een Duits accent zei ze even later…

Een vegetarische leeuw sprak met Chinees accent het is de smaak die langzaam went maar vool witte lijst is duidelijk leeuwenmoed veleist.…

Want het water is fris en het gras ruikt naar lente het vlees mag wat rauwer; de pasta al dente" noem het de kunst van verfijnde accenten de vuilnisman ruimt een straat vol referenten De welving des waters, 't gevleugeld insect deinen op vanzelfsprekend dialect en de mens in zijn streven een deel van te zijn spreekt te vaak de taal van miskend…

een ogenblik voor de rode tulpknop die net op mijn lippen lijkt voor dat jij mij kust zonder woord zonder klank volgen we de natuur als twee vrolijke vliegers op het strand van Zeeland lieverd leg jouw handpalm op je hart en luister naar de oosterse wind die onze namen tot onze vaderlanden meeneemt we spreken Nederlands met een accent…

De speelplaats van het verzet de verlenging van de levensduur het stoppen van de stroom in de vallei zonder erbarmen grijp mij, bekoor mij en tel de dagen het is een feest zonder einde zijn er nog accenten in de sleur van de waanzin…

Je mist de nadruk op haar verzwegen woorden in alle talen Je wacht punten af die vraag tot stelling maken Je vangt accenten in de stilte van haar waarheid…

Tongval verschillend Klankbord van zacht naar hard Ongeacht accenten verenigd in spraak Nederland en Vlaanderen letterlijk verbonden want we zijn bondgenoten in taal…

ik heb de letters op een rij gezet dicht ze bij elkaar maar de zinnen willen niet samengaan in accenten er ie altijd iets dat harmonie verhindert dat niet past bij elkaar en dus is samengaan nog even van de baan…

Ik hoorde u in Friesland op het eind Van uw bezoek in vreemde tongen spreken En daarom, majesteit, wil ik u smeken Dit ook te doen als u bij ons verschijnt: Zeg hier zonder accent en zonder tolk Als Groningse begroeting: “Moi, mien volk!”…

Een Drents accent weerklonk en veel gestotter.…

En ik hoorde haar accent en zag geen hel maar een steen en ik dacht hier liggen twee stenen te wachten op wat licht.…

het valt niet mee om als tiener je verjaardag te vieren in isolatie van het corona tijdperk alles heeft een andere kleur en accent gekregen in een wereld doortrokken van dreigingen en onzekerheden maar 't zal ook weer voorbijgaan zoals alles komt en gaat…

Geuren en kleuren steeds weer een ander accent de pracht van de herfst Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Rijzend uit de grond als een blinkend schoon sieraad draag je het najaar…

Maar wat me opviel aan die lompe vent, Was zijn perfecte Londense accent.…

Vlaanderen en Nederland iedereen opgelet spel mee wat net op het net is gezet fouten in punten komma`s en veel meer streepjes accents andere kant op dit keer maakt mij niet uit hoe jullie verschijnen als ik maar in die woorden mag meedodijnen.…

Je kwam in mijn leven op het juiste moment Niet uit op een avontuurtje daar ligt het accent... In de moeilijkste- periode van mijn leven werd jij gestuurd op mijn pad Ik zal je nooit, nee nooit vergeten Mijn allergrootste schat...…

De appel spreekt met een Chileens accent, Met Amerikaans accent of met een Argentijnse tongval. De appel is in de lucht ontstaan, uit wind en wolk, Uit regen en zon, uit het roepen van duizenden vogels Die hun schroom hebben afgeworpen. De appel heeft geen weet van zijn ontstaan.…

een losbol met een snoetje veel vrouwelijk talent een kakelend kaketoetje met aardig Gents accent van niets naar vice-premier en straks ook centerfold de beeldmedia doet mee ze is nochtans niet blond ...…

Meewarig schudt hij 't oude wijze hoofd Hij hoort ze aan, blijft mekkeren en malen Hij weet, 't Is lastig met die dode talen Waarin hij, een der weinigen, gelooft Hij hoort een podcast op de radio Op zijn mobiel, dus via internet Maar heeft het uit frustratie afgezet Ze weten 't niet, zelfs op het hoogst niveau Kijk, dit horlogemerk…

jouw stem te horen in Berlijn kwam als een schok verdween, was slechts de radio die sprak met een Keuls accent zo lijkend op dat van jou voelde jouw vinger op mijn wang verglijden, vallen op de grond als een druppel regen dichtbij de Kurfürstendamm tussen de tegels verdwijnen…

de druipende grijze lucht tovert het weidse perspectief in een oogwenk om tot een doorweekte groene lapjesdeken neerslag penseelt geen pastel verdiept luminescente accenten tot meer contrasterende tinten een streek vol impressionisme met vlekkerig uitgelopen kleuren tekent het landschapsschoon naar een indrukwekkende klaarte…

In essentie van ontwaken beroer je mij tot slapen met accent van zwijgen hoor ik niets anders dan lyrische dromerige taal die kalmte laat opbloeien en in die fluistering herhaal jij verhalen over openbaring van verlangen er is geen diepere heimwee die ik koester dan de herinnering aan jouw geliefde warme stem.…

Dit ben jij zonder witregel of vraagteken, ik vind je terug in een punt of accent, mijn tong proeft je naam in letters, ik wals je rond en rond en het zoet van je mond spreekt zachte zinnen voluit op mijn lippen, ik vertaal het enkel op papier als het gedicht of een lied dat in mijn hoofd blijft zingen.…

Jouw schaterende lach als je met papa stoeit jouw onschuldige ogen als je per ongeluk knoeit Jouw leuke opmerkingen zo spontaan uit het niets jouw vrolijke gezicht rijdend op je crossfiets Jouw lieve stemmetje met je lichte accent we missen alles van jou nu je niet bij ons bent…

onder de hemel in open luchtstromen woorden reizen omhoog als sluimerende schatten voor het hart teder groeit het licht onverstoorbaar, wonderlijk op vleugels van passie de schoonheid ligt vrij met mijn schaduw van de vrouw-ziel warme accenten vallen de dageraad groeit met visie dat waakt over de stappen gekleurd, op levendige manier…

we gingen speciaal naar de Elandsgracht en putten water de hele nacht en de dominee sprak: “mij is niet bekend of jullie dochter straks gaat bidden met een Amsterdams accent”…