Alle inzendingen over afgeschreven

Letterlijk En figuurlijk Schrijf ik je Van me af Heb ik je Afgeschreven…

Ik schreef schat De regen van Mijn jas Ik vocht schat Tegen de leeuw Op je tas Ik riep liefste Tegen de koffie Als je mokte Je ochtendhumeur Je oude liefdes Je nieuwe wagen Ik schreef het Van me af…

Zet morgen maar een valhelm op uw hoofd, Dan komt de Mir als klapstuk naar beneden En Mir betekent in het Russisch vrede, Iets wat mijns inziens niet veel goeds belooft. Want gaat de vrede waar dan ook aan stukken Dan krijg je meestal grote ongelukken.…

als vlinders in hars is mijn schilder een mummel die niet meer uit zijn kleuren komt, een slome, uit de rails gelopen. Een knakker die gebroken, versplinterd, er aan toe is in de open haard op te gaan. Een ladder, afgekeurd door de inspectie, die nu tussen het kleefkruid ligt, onzichtbaar in de achtertuin. Soms zitten er kraaien, af en toe vallen…

Het lege lokaal Gevuld met een eiken houten stoel Waarop een vermoeide oude man zijn tijd doorbrengt Na jaren van steun Zijn best gedaan Is de vermoeide oude man uitgespeeld…

determineer dit woord voel de dood dichtbij niemand valt af, aldus Magere Hein hij loert om de hoek subtiel, afgeschreven…

er is wat afgeschreven vette enveloppen vlogen uit mijn hand tussen de tanden van overige bestemmingen ik heb het niet meer zoek een nieuw verband niet meer dan vloeipapier in stukken gescheurd bijeengehouden met handgaren van ongelijke lengte…

Er komt een eind aan ieder schaatsersleven, Dus ook voor Rintje Ritsma, zo bleek laatst: In een skate-off werd hij er afgeschaatst En in de kranten werd hij afgeschreven. Doch ik zeg u een blijde boodschap aan: De Beer is gister waarlijk opgestaan.…

Zou jij ernaar willen streven De jaren van ellende met jou Die toch al zijn afgeschreven Indien mogelijk Aan mij terug te geven Dan had ik door jouw genereuze gebaar Nu minder grijs haar En gelukkig meer tijd om van te leven…

, niets meer waard Toe ze gezond waren Keken mensen tegen hen op Maar nu gehandicapt Afgeschreven.…

Werkend leven alles gegeven geveld vermoeide held geleden gestreden uitgeteld vermoeide held afgeschreven niet opgegeven sta versteld vermoeide held opgeveerd teruggekeerd hersteld moedige held…

Ze kunnen worden afgeschreven als feitelijk irrelevant, maar alles groeit uit hun verleden en alle jaren komen uit hun hand: Vaders en moeders blijven heel een leven als goden over iemands chaos zweven zonder te komen tot het scheiden van water en land.…

Hoera, het is weer vaderdag vandaag Het nageslacht is heel vroeg uit de veren Om diepgevroren broodjes te gaan smeren Hun koffie is een aanslag op mijn maag De spullen die ze straks cadeau gaan geven Zijn nu al van mijn saldo afgeschreven…

Wie durft zijn telg nog aan een vent te geven Die zegt: ik hou heel erg van kinderen Om ieder misbruik te verhinderen Is elke oppasman al afgeschreven Ik zou mijn spruit alleen nog achterlaten Bij dagverblijven waar ze kind’ren haten…

zij hebben een ster van jou gemaakt je stem gemoduleerd maniertjes bijgebracht voeten in de juiste pas dromen gegeven zonder de kracht om zelf te leven je zweeft als een verloren puber door glamour en show losgeslagen tot je breekt en voorgoed wordt afgeschreven…

Dan wordt het verlies afgeschreven Winst toch.. en mooi meegenomen voor je eeuwigheid!…

Ze hebben Nederland weer opgebouwd Uit oorlogspuin een droomland opgetrokken Door denken, werken, bidden, sparen, knokken En op een mooie oude dag vertrouwd Eerst flink betaald om later leuk te leven En, net als hun pension, nu afgeschreven…

ze staan daar maar een aantal oude kranen die nooit meer zullen hijsen terzijde geschoven ongeordend in een weiland langs het spoor als verdwaalde giraffen die zich vertilden aan de zwaartekracht van het leven en in blessuretijd nog mogen blijven…

Na jaren zwoegen werd ik kleurenblind, sloeg vonken uit, kreeg klappen, gaf de geest. Nu sta ik vaal en uitgepraat op straat en moet steeds denken aan dat lege masker dat mij zo schaamteloos heeft aangestaard. Nagepraat. Aanbeden. Stukgemaakt. De zak. Dat hij niet zag hoe levensecht ik de tijd uit zijn ogen at. De zak. Ik gaf hem Hitchcock…

Zo'n vijfentachtig jaren van haar leven Heeft Mildred Heath aan de courant gewijd Ze gaat stug door, haar honderd jaar ten spijt Niet afgeschreven èn niet uitgeschreven Haar ster zal elke dag wat meer gaan stralen Laat haar de laatste deadline nog niet halen…

Na voortplanting m’n taak volbracht laat de natuur z’n teugels vieren mindert onderhoud aan afgeschreven geesten en lijven Mijn tweede leven woon ik in m’n ziel kan er mezelf zijn en in gezondheid ervaar als leven in aards paradijs met vroeger vergeleken…

De zomer kijkt de winter na ongeschaafde planken zongedroogd en uitgewerkt net als hij die oude man de schrijver van weleer met verjaarde handen timmert hij ´n eigentijds verleden bij elkaar zijn nieuwe kabinet de winter achterhaald op afgeschreven hout dicht hij zijn leven…

Tweedehands winkels ik ben er vaak Vergeten spullen voor een grijpstuiver mee te nemen Oude jasjes keurig op de haak Afgeschreven zijn de boek en plaat Letters die vragen om nog één keer Vanuit een luie stoel te worden bekeken Rijen liedjes op gekrast vinyl Waar tikken voelen als een warme deken Tafels staan op elkaar gestapeld…

Lippen openen Vlijmscherpe woorden spuwen eruit Een fatale minuut Het hooggevoelig antwoord blijft zitten Scherven scheuren zijn ziel Slapeloze nachten Het licht van de dag verkort De hobby verliest zijn plezier Verlangen naar oren die horen Met een pennentrek werd de hoop afgeschreven.…

Allang heb jij mij afgeschreven, heel lang ook al weggerekend. Ik voldoe niet langer aan jouw norm, met mij nog leven doe jij voor de vorm. Het voorlopig dulden is gebleven, hoelang heb jij me nog gegeven? Wanneer heb ik volledig afgedaan, of zal jij zijn weggegaan?…

voelde het trekken van de zee in grijsgroene golven zag het trotse schuim breken op het graniet van de rots in de luwten als dank van de wereld het drijfhout en vuil de restanten van leven en geven voortijdig al afgeschreven ook wij spoelen aan in een maatschappij die alleen de besten leert staan ik voel het trekken van…

de tragiek van afgeschreven gebruiksvoorwerpen die dienst hebben bewezen zo ook wij na bewezen diensten na verloop van tijd worden weggestopt in 'Huize Enderust' en waar je al naar gelang de gezindheid van het lot zal moeten wachten op de jongens van de ophaaldienst…

Vreemd om je vinger door het stof te zien gaan wetend dat jij de lege kamer ooit afgeschreven hebt mijn ogen volgen jouw bewegingen ze staan haaks op je hand je weet toch net als ik dat vergeten woorden zich niet laten schrijven dan zie ik je zwarte vinger en leg hem op je mond ons vertrek staat nog open in het voorbijgaan…

je had de herfst al afgeschreven de oogst is uitgebleven maar de winter is niet koud de eerste bloemen heb je al gezien misschien te vroeg in de natuur nog clandestien het hagelt soms maar sneeuw is niet gevallen en koning vorst regeert op andere plaatsen zijn vazallen mag ik je nog een lente bieden groeien in nieuw samengaan bloeien…

een blank wit vel papier wordt met zwart gekleurde inkt beschreven wit en zwart blank en gekleurd ze komen elkaar zo vaak tegen zoals al eeuwen lang gebeurd en als alles van zich is afgeschreven wat men over elkaar kwijt wil kan men in harmonie gaan leven de eenheid mens definitief af smeden en dan is het voor altijd rustig in beider…