Alle inzendingen over afhankelijkheid in v

ik zag de kleine vingertjes in jouw grote hand voelde het stralen van verbondenheid in een warme familie uit genetische band jouw meegaandheid was een heerlijk nest waar ruimte voor ontwikkeling was vertrouwen op zijn best als afhankelijkheid met liefde werd toegedekt jullie zijn steeds op een bijzondere wijze een gebleven soms…

Afhankelijk van de mechaniek, was menigeen de afgelopen tijd, bijna ziek... Voelde zich ontheemd, de site was "uit de lucht", onbereikbaar.... Opgelucht en velen met mij, hij is weer in de lucht, 'k leg mijn vingers op de toetsen en slaak een diepe diepe zucht.... van opluchting. Fijn dat jullie er weer zijn!…

Afhankelijkheid Als minuscuul object Bewegend tussen massa’s massa Doorlopend van een lang traject Niet wetend van de causa Oneindig einde van de tijd Gevangen in haar eigen dogma Vertwijfelde hoop op zekerheid Verstrengeld met het kosmische magma Eeuwig vragend naar het waarom Verlangend naar de moederschoot Uitdijend tot het wederom…

vingers gespreid handen geheven armen gestrekt om ontvangen te leven in perfectie met voeten en hoofd in een pose die de man als vrouwsymbool heeft gekozen eis en neem als gelijke in eigen belang zonder afhankelijk van tart hem hooghartig jij bent de gever hij figureert in die rol slechts voor even…

een soort wippen soms hang je d’andere kant was zwaarder soms val je d’ander stapte er van af verend wip kippen ‘t echte werk alles in eigen hand los van keurmerk gezien een mevrouw handjes los schokdempers valbrekers toch vrij gevallen jong nog altijd alleen gebleven…

ik voel me zo vrij: een vogel ……… afhankelijk van het jaargetij…

verdrietig als een kronkelende worm voel ik mij afhankelijk ik kan er niks aan doen .…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

De V van vogels in de lucht gingen op wintervleugels heen komen met zomervleugels terug klapwieken zich zo een brug tussen seizoenen. De V van vogels in de lucht met enkel één ding in hun kop willen wel heen, maar niet meer terug en in hun lijf de harteklop van nieuwe nesten.…

Als je vanuit Je innerlijke Zelf leeft Trek je alle Overvloed van het leven aan Zonder er afhankelijk van te zijn…

Het Rijk gaat nieuw klimaatbeleid ontwikkelen, ’t wordt killer in het overheidsgebouw, de thermostaat omlaag, de vingers blauw, hij moet voor volk en vaderland vernikkelen. Hét rolmodel voor energieverbruik: de ambtenaar met bivakmuts en kruik.…

de forse broeder met de harde handjes de trippelbroeder met de wollen wantjes de hoofdzuster, imperatief, vult massief de kamer dreigend met haar zwarte hamer gejaagd telt het infuus 66 druppels per minuut een half uur lang onrust een nieuw infuus: 7 druppels per minuut traag geruststellend getik kam en zakdoekjes vallen oprapen? vergeet…

te zijn van liefde die geen liefde genereert maar slechts nieuwe afhankelijkheid…

Jij, zon zonder angst haar liefde te verliezen, dooft haar wel eerder.…

Niet dat ik twijfel Maar dit is wat ik weet Dit is wat ik horen wil Wanneer je mij vergeet Ik heb je nodig Om te zeggen Lief slaap zacht Ik ben nu nog wakker Omdat ik hierop wacht…

met de laatste trein is ook mijn ziel vertrokken ik riep nog en wuifde voelde vocht in de ogen mijn arm was kort de hand te klein om naar de verte te grijpen of haar terug te lokken ik hoorde, heimelijk, de duivel juichen wat kan leegte, zo ingesloten, eindeloos ver lijken mij nog verder in de winter doen zuigen slechts een…

accepteren dat iemand hulp komt verlenen soms ben je ontzettend kwaad omdat het alleen niet meer gaat je bent dan de wanhoop nabij je vloekt en tiert, het is één razernij maar als je hart weer is gelucht slaak je een diepe zucht en zeg je 'ik wil toch verder met mijn leven, ik zal er aan toe moeten geven - ook al is het heel intens - afhankelijk…

Als we zo afhankelijk worden van iedereen Heer, wilt U ons dan nabij zijn in die tijd? En ons opbeuren uit onze zwakheid? Dank Heer, dat wij weten, U laat niet alleen. Als we het niet meer kunnen Heer En ons einde komt in’t zicht Dat ons oog dan op U mag zijn gericht Want bij U zijn we veilig, altijd weer.…

Ben ik te afhankelijk, te angstig alleen? Ben ik van binnen leeg gebrand? Klopt mijn hart nog?…

het dus maar mee Want water heb ik nodig Maar regen, daar ben ik niet van Al is het maar voor even, wachten kan ik niet lang Als een kamerplant bij het raam Kijk ik naar beneden Zo zie ik allemaal planten Die zonder jou water leven Wachtend op de regen, maar wel buiten in gevaar Om vertrapt te worden, dus denk ik: zo zie je maar Afhankelijk…

brandganzen vliegen in V-vorm naar de bliksem emmers doorgevend…

Vriesganzen trekken in V vorm verder naar hun uitverkoren Zwin.…

De glimlach van je kind doet je beseffen dat je leeft de glimlach van je kind dat ontzettend veel om je geeft Het beseffen van je kwetsbaarheid zie je in je kind terug zo afhankelijk van een ander zo afhankelijk van liefde en geluk Koester deze glimlach van je kind koester het mooie in het leven opdat je hoop blijft houden op een leven…

Vliegende V vorm Van verre vleugeldragers Vers luchtspoor actief…

[Haiku] in V-formatie trekken ganzen door de nacht als een witte wig…

(V)luchtig gefladder op golven van lentewind Tere flits in kleur.…

Vervelen, vervelen, vervelen, vervelen Verdelen, verdelen, verdelen, verdelen Vertalen, vertalen, vertalen, vertalen Vermannen, vermannen, vermannen, vermannen Verzorgen, verzorgen, verzorgen, verzorgen Vermoorden, vermoorden, vermoorden, vermoorden Verdorven, verdorven, verdorven, verdorven Verloren, verloren, verloren, verloren Verzopen, verzopen…

Daar gaat een ganzen-V. Ik fiets een stukje mee, denk ik, in grootheidswaan. Oké, ik laat ze gaan. ’t Is gek, maar van gegak ga’k altijd uit m’n dak. Hoog uit het wolkendek klinkt nog lang gak gegek.…

ik zie ze vliegen samen vormen ze vrijheid victorie ganzen laten zich horen lijken te lachen kijk ons ze eens samen dragen en ze hoeven niet eens te liegen victorie vrijheid hoog in de lucht wat jullie beneden altijd zullen blijven najagen…

De lentebloesem tikt tegen het glas Ze weet dat ze zich bij elkaar moet rapen Al zou ze liever eeuwig willen slapen Nu ze zich weer herinnert hoe het was Hij bladerde haar door, dééd of hij las Zijn onbetrokkenheid was als een wapen Om stukjes waardigheid van haar te schrapen Tot houten krullen, rijp voor vuur en as Ik lijd, dus ben, dacht…