Alle inzendingen over beide benen op de gr

Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast, totdat ik kon begrijpen wat je schreef. Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken. Om te aanvaarden, al wat ons overkomt, in voor- en in tegenspoed. Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn, maar dat we gedachten kunnen leiden, van kwaad naar goed. Je hebt ons geleerd…

Tegen muren springt mijn diepste ik en voelt mijn brein de kou van onbegrip in holle ruimte van het verre wezen mijn handen klampen aan wanden van ijs geen houvast voor mijn voeten slechts daar beneden vind ik het paradijs.…

Telkenmale na Diana's jacht in 't duister en de sluimer van Selène altoos schierend aan de kieren van de dauw, de draad der dagen spinrag van de stukgeslagen muizenresten vleermuisnesten daar waar 's nachts de uilen schuilen voor de angst en weerzin wekkend schrikaanjagende maenaden schuimend in hun luipaardvellen…

zelfs water stroomt neerwaarts zoekt raakvlakken met mythe dit gegeven is onafwendbaar min of meer binnensmonds verzwegen natuurwetten beuken hard, wat zeg ik, keihard geen zweem van vergeving in stoffelijk zacht zelfs kinderlijk verlangen is in schemer gedompeld in grensgebied van uitersten wat blijkt? handen spitten in kruimig krijt…

Wat is het mooiste wat er is te zeggen wat je weet Om het gewoon maar op te schrijven wat je er van vindt Ik hoef geen rekening te houden of ze mij wel mogen of niet Mijn taalgebruik te ver gaat en ik het heerlijk verwoord Om eens lekker mijn mening te zeggen de zielige bitterheid om te wennen Maar daar waai ik over heen Het zout van een…

Liggend onder een immens hoge spar sper ik effe met mijn eigen geleefde leven laat ik de hoogte-, diepte-, pijn- en fijn-punten van mijn zaligheden en (on)zekerheden helemaal los laat ze, laat het bezinken, inklinken mijn ziel neemt nu een hoge vlucht maar raakt niet meer gewond, verwond langs de stam met vele kale takken en diverse levens-ongemakken…

benen op de grond...…

Toen ik in werkelijkheid mijn fantasie kreeg en zelfs nog veel meer spatte mijn (natte) droom uit elkaar ik wist tot nu toe niet hoe bevredigend fantasie kon zijn zeer!…

Een kleine rozekleurige vingerwijzing naar Guillaumes 'Minnekoosluwten', alhier te vinden in de rubriek schatplichtige Netgedichten, is voorwaar op z'n plaats. ___________________________________ ROZEVINGERIG In de rozevingerige gloed der dageraad - Eoos - lag met geloken ogen loos een meisje naast de havenloods nog jong en wulps…

de schaal legt mijn gewicht onbewogen terzijde ik verhaal, spijker woorden dicht, bevlogen wil ik beide…

Zo wandelend langs de weide, pak jij mijn hand en zeg komaan, ik volg je naar waar jij heen wilt gaan, en voel me blij zo met ons beide. Jij voert de paarden met wat brood, je rent, valt en huilt heel even, dan loop je door om meer te geven, alleen je knie is nog wat rood.…

Je hebt Het mooiste En het droefste In mij Losgemaakt...…

Zon en maan ik neem ze beiden het is nu eenmaal zo gesteld, eentje minder dat kan niet leiden want dan ben ik uitgeteld.…

Hij en zij samen op het strand langs de waterkant hand in hand Allebei alleen maar zwijgen nadenken terwijl donkere wolken dreigen Jij en ik de golven spoelen aan het wordt vloed blijven we of zullen we gaan Beiden zo kwetsbaar in de natuur zeggen niets maar begrijpen elkaar op het late uur Ik en jij als de golven van de zee…

Een ballerina in Wenen Verloor jammerlijk beide benen Al klinkt het wat wrang Ze treurde niet lang Ze liep altijd maar op haar tenen…

met de lippen van Brigitte van Marilyn de titte van Dietrich beide benen en van Gina nog de passie ben ik snel uit m’n jassie…

Soms denk ik het leven te kunnen doorgronden maar als ik weer in een valkuil trap sta ik met beide benen op de grond voor even en soms langer!…

Met beide benen. Kom neer. Je kijkt. Wat vreemd. Het blijft hetzelfde.…

De werkelijkheid zal toch weer snel genoeg komen en zal ik weer met beide benen op de grond staan.…

Het denkerswerk vol zoeklust der bewonderde wijsgeren schrijvers en hen die met getallen hun kunst tonen geniet dikwijls meer achting dan het nuchtere spreken en handelen dat men ziet bij arbeidende mensen of zwoegers die de grond bewerken God verspreidt zijn zegenbrengende geest over veel verschillende bezigheden geboren uit noeste handen…

Ik ben géén van beiden! Ik ben ongelukkig in de liefde, maar niet minder geliefd. Ik ben gelukkig alleen, maar niet eenzaam, verroest en verlaten.…

Als je soms meende, meer in mij te zien dan ik al ben, dan zet ik je met beide benen op de grond totdat je ziet wie ik werkelijk voorstelde.…

benen staat, dat je op beide benen staat.…

Een dame in Kortgene Heeft mooie lange benen Zijn het haar korte rokken Waardoor ze mijn aandacht trokken Of sloot het slechts kort in mijn genen?…

ik sta er op links huichelt rechts maar het is wel mijn been en steen, had u dat gedacht, ik niet ik moet zometeen weer mijn bed uit…

Zij beent achteruit Achteruit vooruit De Warmte van de zon Voelt anders Haar ogen zien gepasseerde Bomen afstand nemen Een mens Hoort zij naderen Misschien Met een hond Hij passeert Snel Voor haar Ja, met een hond Rechts in`t gras verschijnen Sneeuwklokken En Stoere buitenjongens Fluiten Haar voortdurend voor…

De mooiste benen heeft ze zeg je die kreeg ze van u alleen zij…

het afsterven is ingeleid mijn rechterbeen kent een rookvol verleden tijd, ingehaald door een reutelende wekker en dan neem ik nog maar een neut voor de doorstroming maar vooral voor de leut dag been waar ga je heen ?…

Mijn ramen en mijn deuren ga ik sluiten, Dat apenpokkenvirus moet ik niet. Je schrikt je rot als je die bulten ziet, Die apenpokken houd ik liever buiten. Wel had ik twintig jaar -met veel gedruis- Twee echte apenkoppen in mijn huis.…

De rijken vinden ruimte altijd fijn Vandaar dat nu een plan is gelanceerd Waarbij ze op de vlucht wordt aangeleerd Om eventjes zonder gewicht te zijn Ze voelen zich heel klein en dan terstond Staan ze met beide benen op de grond…