Alle inzendingen over bekentenis

Bekentenis: Is een betekenis van grote waarde. Betekenis: Is een bekentenis van nul- en generlei waarde. Kortom: wat je bekent, of wat je bekend voorkomt, is niet wat het lijkt.…

Ik heb geen woorden. Geen woorden meer. Deze dichteres nog steeds verliefd op jou! Ik droom. Ik denk. Ik voel: mijn ziel zweeft want jij bent geweldig! Altijd zo geweest zo sterk gebleven in de beleving precies zoals je zei. Geweldig dat je nog steeds het bezielende leven bent! Geweldig, jij zo ongekend zo ongeloofwaardig. Jij…

Dat is een bekentenis! Jij bent een vijand!…

Lispelend als een kind dat biecht De voorgekauwde zonde verraadt Schijnzwanger van haar lied Met ronde klemtonen opwaaiend Beken ik dat ik broos ben Met de lage altstem die vloekt Om het simpel gebed van de mens Ik lees de welving van haar bovenlip De groef die ik te gretig openwoel Haar dubbele tong die een glimp onthult De tand die glanst…

zwarte vlekken tikken de vloedgolf op mijn lijf dwingen tot woorden en verdraaide schaduwen onder een bewolkte lucht ik zink naadloos van dag naar nacht wanneer honderd ogen van de zee mij verdoven met ijzige koude als gehuil van stilte het is niet jouw tijd die me alles vertelt noch de adem van het scherpe water het is de bekentenis…

Nutteloze woorden Woorden zonder bekentenis Uitspraken die mijn gevoel niet weergeven Mijn gezichtsuitdrukking vertelt je alles wat je moet weten Maar jij kijkt de andere kant op....…

niets minder dan het gemis van de geliefde bewijst het betraande oog van de gekwetste de bekentenis van troon verlies van het oh zo simpel verworvene…

Ik weet dat het heel moeilijk voor agenten is Om zomaar toe te moeten geven dat ze zelf dat koperspul hebben gejat Een hoofdagent kwam plots met een bekentenis Hij zei het zonder dwang of kruisverhoor: “Wij zijn de koperdieven op het spoor.”…

De dichter, in zijn afgeleefd karkas, spreekt van de vogel die hij liever was. Hermetisch is zijn lijf tot vlees vervloeid in wat achter zijn vel is aangegroeid. Dicht zich een vogel met alweer een wens: het klaaglijk tsjilpen: “Was ik maar een mens, de boom waarin ik zoveel nesten vlecht is door die zak als kachelhout geslecht”. Zo denkt…

De bron van warmte en licht was zacht gezonken Op 't ver gebergte en tintte d'avondstond, In iedre vezel waarde weelde rond, Die met de koele dauw werd ingedronken: Wij doolden om: haar starende ogen blonken, Een blijde glimlach glinsterde om haar mond, 't Was, of me aan haar geheel een leven bond... Zij oogde naar de kim van purpervonken…

Met zoveel liefde heb 'k van je gehouden Dat, nu ik bijna je vergeten ben, Zelfs 't zeggen van je naam mij is gebleven Een liefkozing, waar 'k dagen op kan leven. Slechts een herinnering is mij behouden: Hoe op het plein, bij 't honinglied der linden Vanuit de schaduw over witte straten Je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden…

Ik schrijf je naam neer in het zand, vol liefde en een warm kloppend hart. Ik draag mijn liefde mee in mijn hand, en iedere dag is weer een nieuwe start. Het geeft niet wat anderen zeggen, we hoeven hen niets uit te leggen. Ik weet wat ik wil, wat ik wou. En... dat ik voor altijd van je hou.…

‘Zo immer met ons tweeën, Vrouwlief, in paradijse rust, Der wereld vreemd, en onbewust Van hare kampen, hare weeën… Dat ware een leven vol van lust, Met ons tweeën!’ Zij sprong mij op de knieën, En zag mij aan, zo zoet, zo teer! En sloeg dan weer hare ogen neer, Als wou ze mijne blik ontvlieên… En fluisterde, zo zoet, zo teer: ‘Met ons…

In mij beginnen hele orkesten hun instrumenten te stemmen, als ik jouw blik vang. Begrijp je nu die benauwde kramp in m'n lijf, op m'n gezicht, als ik probeer die muzikale explosie te onderdrukken tijdens een achteloos onderonsje over, zeg maar, 't weer?…

blind op jou en nu nog kijken of ik samen broodjes smeren kan thee en koffie tegelijk schenk ik mijn gedachte aandacht niet gestoeld op enig feit aan tafel proef en toets ik ons aan niets meer om te vegen onder mat of kleed en verder heb ik niks om aan te trekken boete deed ik bij de bonte was…

hij denkt zichzelf dichter bij deze wereld brengt het ongebrachte vanuit het voorgeborchte onder de ogen van zij die anders niets ook niet van iets zouden geweten hebben de boodschap in franje als bomen in de bloei of bloemen die onverwelkt natuurwetten tarten durven een grijze steen die hardop dromen durft van malse vlagen hij brengt…

Ik mag je. Nee. Ik mag je niet. Ik moet je. Dat bedoel ik. Ik heb je lief. Nee. Heb ik niet. Ik word je lief. Dat voel ik. Ik ga met jou. Nee. Ga ik niet. Ik sta je bij. Beloof ik. Ben stapel op je. Hou je vast. Ik. Hou. Van. Jou. Geloof ik. ------------------------------- uit: 'Verzamel de liefde', 2006.…

Wij zijn ijdele mensen, Verward in ijdele strijd - Wij rekenen met wensen En nooit met een werkelijkheid. Doch in elk eerlijk leven Komt toch een ogenblik, Waarin wij ons overgeven Aan ons eigen stille ik; Waarin wij de waarheid kennen En haar niet meer ontvliên - En zwijgende bekennen Wat wij nooit wilden zien.…

O, ja! ik voel 't, wanneer ik, na de eten Met schrijfpapier en pen, Voor mijn bureau zo rustig ben gezeten, Dat ik een d i c h t e r ben! Dan voel 'k een dichtgloed in mijn aad'ren klimmen, Die mij tot zingen noopt, En haastig dan, eer 't vonkje zou verglimmen, Mijn pen in de inkt gedoopt! Wat vreugd! dat juist de Heer m i j…

Ik had al jong een oogje op die twee Vooral op Bert. Hij was mijn favoriet Hij knuffelde en troostte bij verdriet En als ik in mijn bed dook, ging hij mee Met allebei, maar Bert toch wel het meest Ben ik echt jaren lang naar bed geweest…

Met zoveel liefde heb ik van je gehouden dat, nu ik bijna je vergeten ben, het zeggen van je naam mij is gebleven een liefkozing, waar ik dagen op kan leven. En dit is de liefste herinnering: hoe op het plein, een honinglied van linden, vanuit de schaduw over witte straten je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden sloegen de gele zijde van…

De biecht van Lance dwingt mij u te bekennen Dat ook in onze zware tak van sport Het een en ander ingenomen wordt Je kunt niet zomaar snelsonnetjes pennen Ik heb elk vers dat me is ingegeven Op pindaflips en rode wijn geschreven Lance Armstrong bekent dopinggebruik.…

U vroeg het zich al dikwijls af misschien: Hoe kan het dat die dekselse Van Keeren Die genialiteit blijft etaleren? Nou goed dan. Ik was lang niet altijd clean en heb de inspiratie onomwonden geregeld in de whiskyfles gevonden.…

Een richting, een bekentenis die leeft om te leven. Een leven om te geven om leven.…

wat betekende volop genieten voor mij? wat maakte me bijna elke zaterdag blij? er was niets beter om het weekend te beginnen dan haar hartstochtelijk en innig te beminnen zo startte bijna elk weekend extatisch maar tegenwoordig nogal problematisch geen passie is er die nog ontwaakt in mij wild verlangen breekt zich niet meer vrij…

De kijker van Jeroen is 60-plusser Hoogopgeleid en doorgaans ook nog man Tja, ik pas naadloos in zijn achterban Dus zoek ik haastig een gewetensusser Want ik ben ook nog anti-RTL-ig Maar bij Umberto is het zo gezellig…

Een Fransman is langs ’t Vaticaan gegaan waar elke vijfde man geen homo bleek Die vijfde biechtte helemaal van streek: Ik heb potdôme iets verkeerds gedaan: Ik wijk zo zondig af; ik heb vannacht geheel alleen een blote non bedacht…

Vertwijfeling in vele stadia Door bengels die voor zwendel zijn gezwicht Komt hun bekentenis nog aan het licht En wacht hen dan een plek naast Willem H.? Voor schoon geslaagden hulde en succes Én een plaat uitzoeken bij de FRS…

Woorden had ik allang teveel Breek me de mond niet open Ik houd oprecht van zinsconstructie Het bouwen op een woord Ik legode als linkerhand Veel liever iets met klanken Al vroeg werd ik meandertaler Vreemde idioomidioot ik wemelde en wroette in mijn grond: de letter greep me tegenvoeter als ik ben timmerde ik met huilebalken een luchtbrug…

Daar is ie, de bekentenis van 'Boogie' Net nu de eerste lentekoers ontluikt Vertelt hij ons hoeveel hij heeft gebruikt En al die tijd, 10 lange jaren loog ie Hij wist daardoor geweldig wiel te rennen Maar blijkt nu ook nog kampioen ontkennen.…