Alle inzendingen over bellend autorijden

Een celstraf voor wie autorijdend belt En facebookt, filmt of appt? En de poëten? Die rijden tobbend, zijn constant bezeten Van versjes waarbij maat en rijm hen kwelt Ook zij verdienen straf, al klinkt dat wrang Stop hen in ‘t schrijversblok van het gevang!…

Als ik autorijd rijd, kijk ik opzij zie het land als een film de straten als een fragment Ik kijk dagelijks of er een nieuw hoofdstuk komt bijvoorbeeld de zandweg waaraan een oude boerderij stond De film is duidelijk met soms een mistig moment al herken ik altijd de contouren van het dorp Ik rijd dikwijls auto soms snel een ander keer…

Komen bellende elfjes. Vrouwliefjes van tussen de bomen. Ieder zingend als dichteres. Duisternis is afgenomen. Gevleugelde vliegjes. Een vreugdevolle lach, En troostende wiegjes. Soms met een radslag. Zo betoverend zijn de nachten, Waar bellende elfjes komen. Verdriet en leed verzachten. Zo ssssssst slaap en ga dromen.…

Door groen, onder blauw Zwoegt hij voort, dampend, hijgend, Over lang, recht grijs Louter gadegeslagen Door een bellende fietser…

Dat houdt in dat ze zomaar kunnen wegdoezelen of in slaap vallen tijdens bijvoorbeeld een vergadering, het televisiekijken of autorijden.…

Hij is het met haar eens en noemt autorijden een zenuwslopende, tijdrovende onderneming, alsof je elke keer examen moet doen. Het meisje beweegt constant haar blonde krullen op en neer. Ze herkent zich in hem. Tot dan toe gaat alles eigenlijk heel goed.…

Wie bellend een instantie visiteert Moet af en toe een ‘ogenblikje’ wachten. En om het leed van wachttijd te verzachten Word ik op teringherrie ‘getrakteerd’. Eén stief kwartiertje atonale jazz, Ik grijpt weer van ellende naar de fles.…

Daarna lukt autorijden opperbest. De alcohol maakt fit en levenslustig en met een beetje mazzel zelfs dóódrustig……

De mannen mogen daar niet autorijden, Hun stem is zonder vrouw ernaast niets waard, Ze móeten trouwen, zij is vaak bejaard, Het recht laat andersdenkenden kastijden. Hoe kan je met behoud van je fatsoen, Met dergelijke landen zakendoen?…

Natuurlijk, ik geef ook om de natuur Daarom ga ik steeds minder autorijden En vliegvakanties tracht ik te vermijden Maar ik bereid graag vlees! Op open vuur! Een opluchting; ik vind het toch wel fijn Dat ik geen piekbelaster blijk te zijn…

Waarmee weer is bewezen dat een man Nog altijd beter autorijden kan.…

Een artsenpaar in Hoenderloo Vindt autorijden maar 'zo zo'. Elk rijdt dus liever, onbezwaard, Visite op een rasecht paard. Soms gaan zij tegelijk op pad; Hun buurman zegt dan, heel gevat, En meestal ook fortissimo,: Nu rijden ze toch 'deux cheveaux'!…

Je zal maar thuiskomen: zal ik het wel zijn Ik zie je voordeur en je gang, die me bellend verleid, telkens weer als je open doet, zachtjes lachend naar de keuken loopt Ik moet je wel volgen, dronken van verliefdheid, kind, ik heb zin in jou Moet ik het je dan op mijn manier gaan zeggen? Van het hoe en wat?…

Goed autorijden is gewoon een vak, Dat joch kan echt waar voor geen meter rijden. Ik vraag me altijd af als hij weer faalt: Heeft Max wel ooit zijn rijbewijs gehaald?…

De voortgang der techniek blijkt weer een zegen: Voor iedereen die gaarne autorijdt Biedt het mobieltje de gelegenheid De files te omzeilen op de wegen. Alleen - hoe kan zo iemand erin slagen Die informatie handsfree op te vragen?…

Al was hij op de terugweg in de buurt Zijn routeplanner was fataal voor hem, Want na Zuidlaren hoorde hij een stem Die hem voorgoed het bos in heeft gestuurd. Nee, ondanks zijn behulpzame TomTom Kwam Berend Botje ook nu niet weerom.…

Als een ritssluiting trekt de bomenrij een route voor mij open wegbelijningen zie ik de horizon in lopen en landen die aan weerszijden draaiend langs me glijden wolken in de blauwe lucht dat is pas autorijden.…

De heren in het oliekoninkrijk zien het met lede ogen aan dat vrouwen gestaag hun plekje weten uit te bouwen: Ze rijden straks in auto’s door hun wijk. Saoedi’s, weet wel wat je gaat verspelen: Straks moet je ook je krul-wc nog delen.…

Met pinkster, vierenzestig jaar al her, ontstond het voor het eerst. Een groot festijn: een file! Die primeur – bij Oudenrijn – trok massa’s kijkers aan, van her en der. Wat zijn we anno nu toch te benijden: zien wij niet aldoor mooie files “rijden”!…

In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags met koopwaar. December stuwt ons winkels in, het infarct van kassa's langs. Muzak spoelt onze oren: liegt dat vrede geboren wordt in overdaad -…

In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags loodzwaar van koopwaar. Reclames pressen ons de winkels in, het infarct van kassa's langs.…

Ik rijd naar huis in de bellende leegte Van de laatste tram. Het wordt mijn tijd. Verlaten straten komen samen, gaan uiteen Op steeds dezelfde, stroevende punten. Ik zit in mijn ijzer, lees de haltes, steeds Dezelfde, door het raam dat wie weerkaatst.…

Heerste het koudste van de jaargetijden kil over deze woeste doornentuin, met de Zomer is het dat ik hier struin, terwijl fietsers schel bellend langs ons rijden. Verschrikt laten wij elkaar los, gestoord als we zijn in ons vredig minnespel en met één vinger wens ik ze vaarwel naar een punt wat aan de horizon gloort.…

of klein groeit de olie in het veld eerst die prachtig gele koppen en dan besparing op benzine-geld want niet alleen diesel kan gemengd het kan warempel ook op benzine "natuurlijk" absoluut loodvrij gaan we 'kwartje Kok' terugverdienen iedereen een zonnebloemplantage leve de lol, leve de gein de douane zetten we over de grens het autorijden…

D en ik vinden beiden dat autorijden zonder bruut gekanker op de bestuurder stukken minder interessant wordt, zeker in de witte Dodge die bij D’s ouders achter in de tuin staat. D heeft me beloofd dat hij dit jaar nog zijn rijbewijs haalt. ---------------------------- uit: 'Uitzien met D', 2008.…

Bellend door de straat ging ik de eerste keer, nee, zo ging het niet, meer van: ik werd vast- gehouden door m'n vader en die duwde me vooruit, en toen hij het vertrouwde voorzich- tig een stukje en toen..los!…

tijger Tim woont in de stad maar dat verkeer dát is me wat autorijden is veel te druk dan krijg je zo een ongeluk bromfietsen maakt erg lawaai snorfietsen vindt Tim te saai fietsen ja dat is je dát maar fietsen ja hoe doe je dat de fietsmeneer wil hem wel leren hoe te draaien hoe te keren richting aangeven vóór de hoek klauwen aan het…

Bellende bekkens. Blerrende bekken En zingende snaren... Pingelende pianos. Vleiende violen. Rijmende ritmes. Stampende stokken slaan heldere triolen.... Huilende hammonds uit een slingerende leslie. Toeterende blazers blowen me sexy..... Trek. Duw. Blaas. Wrijf. Tokkel. Stuw. En strijk me stijf. Streel mijn oren een orgasme.…

schreven over het bloedvergieten de dood van vrienden over lieveling wanneer kom je thuis Hoe we gekluisterd met gespitste oren naar de strijdbare verslagen vanaf de frontlinies van radio Oranje luisterden Hoe de televised war de huiskamer binnenrolde wij met holle ogen brandende kindjes op de vlucht zagen We nu elkaar bang bellend…

wij spraken nooit dezelfde taal al peuterde de kleuter die ik was letters uit zijn mond ik kraaide nimmer zijn GEMAK noch zijn ONVERMOGEN wel eigen wisselwoorden die hij niet verstond stappen, fietsen, autorijden vreemde talen die hij sprak of liever: schreeuwde tot het kristallen lexicon van mijn kinderliefde brak deelden wij geen idioom…