Alle inzendingen over bezield lichaam

Dit is een woning Met meerdere kamers, De hoofdbewoner heet Binnenste Ik, Een mens van zeer Weinig woorden die mij Het volgende heeft geleerd - Dat de ziel degene is Die het ik regelmatig Binnenste buiten keert…

Levend in gedichten opent zich een wereld van gedachten opmerkzaamheid scherpt aan heel de schepping openbaart zich als door kinderogen in alledaagse dingen schuilt iets uitzonderlijks elk voorwerp nodigt uit ontmoetingen herleven belevenissen spreken gevormd, geschaafd, herlezen heel je wezen bestaat uit een gedicht hart en…

de wind wiegt het riet licht raakt ze het boomblad aan het water draagt me bespeeld door wind en water word ik opnieuw bezield…

Toen ik gisteren op adem kwam aan dat houten tafeltje terwijl wij samen druk geanimeerd probeerden om te zeggen wat ons dat moment bezielde toen, wist ik het zeker: jij bezielde mij en volgens mij was dat wederzijds.…

Wat schuilt er in de bezielde mens, dat tussen werkelijkheid en dromen, men zich voorneemt voort te gaan met waarmee een grens wordt verlegd; met al waarmee men zichzelf ontzegt, en waar de twijfel niet lijkt over te gaan; hetgeen leidt tot wat niet meer kan worden voorkomen; door hen van wie het hart klopt voor het onderhuidse hersengespin…

Na zonsondergang leeft het fotografisch hart bezield in stilte.…

Stormweder bezield Stormschade in oorlogen Ontlichaamd ontzielt…

Voelbaar zacht en bezield effectief. Dat is de route tegen mijn angst. Mijn onbehouwen filter je voor lief Samen springend door natte straten. Gewandeld langs vochtige muren. Regen waar we voor schuil gingen. In eeuwigheid kan dit eeuwig duren. Ik voel jouw lichaam en geest. Mijn dagen glinsteren in de nacht.…

Als stervelingen zingen lijkt het of alle dingen, bezield door zuiverheid, ontstijgen aan de tijd.…

Haar pantser van woorden waar men zich aan raakt is door haar niet bezield haar lichaam voelt naakt ook al worden mensen door taal soms bezeerd het vergeten van woorden is haar niet geleerd spraakwater loopt in de mond stroomt door het bloed de stem spreekt zichzelf zoals een stem dat wel moet.…

Zwart als het ravenkleed; bezield door verlangen te vernietigen, ze offert haar kinderen; voor een duister doel nachtmerries van het bestaan.…

Kwetsbaarheid die Kracht is, voorwaarde Voor bezield leven, En de blauwe regen Die overvloedig Bloeit, maar toch Buigt in aandachtige Nederigheid…

Brandend verlangen omringt in het blauwe uur straalt de ster eeuwig.…

Ik hield de stenen zo lang in mijn armen dat het draagbaar leek en ogenschijnlijk bedroog Tot ik ze -wat bezielde me- op het punt van oplossen van me vandaan legde ..ik vloog..…

Ik heb geen zin meer In lijfelijke liefde Die niet bezield is Maar beperkt is in de tijd En ruimte tot een orgasme.…

nog even geknuffeld nu lig je daar in dat koude graf en ik mag er enkel voor staan met zoveel mensen om ons heen die niets weten van mijn straf niets weten van mijn pijn van de warmte die eens was en eigenlijk niet mocht zijn toen we tot de vrees voor paus en ban onze liefde vernielde onstuimig van elkaar hielden elkaar tot in het diepst bezielden…

Maar, wanneer je van hem gaat houden, raakt hij wonderlijk mooi bezield. Dat geldt voor schepen en voor oude huizen. Het geldt voor steenkoude beelden. Het geldt voor speelgoedmuizen. Zoals dat geldt voor oude teddyberen, maar ook voor zeer volwassen heren. Bezielen en bezield worden. Vraag aan kinderen hoe dat moet.…

liever ben ik helemaal alleen zonder al die drukte om me heen beklim ik dan de hoogste bomen om rustig tot mezelf te komen mijn geest moet vrij kunnen bepalen hoe kan ik echte waarheid achterhalen mijn gedachten sterven dan zo lijdzaam zitten gevangen... in mijn eigen lichaam jij draagt op je borsten een sleutel van goud gebruik hem maar…

Ik heb geen zin meer In lijfelijke liefde Die niet bezield is Maar beperkt is in de tijd En ruimte tot een orgasme.…

Kan ik me niets meer herinneren waren misschien dwaze verbeeldingen over trouwe liefde die zo op de tocht van de straat, in drift en onbeholpen bezield denkend aan jouw armen met een ander om de eerzucht vocht.…

haar broze bloei een waar bekoren heeft zich als bezielde verwarring neer getracht tot droom om volgend voorjaar glorend van beleven haar plaats in de wereld terug in te nemen…

Maar wat heeft die Cohen toen toch bezield? Geen pornoster wil immers erin slagen Om te voldoen aan dergelijke vragen.…

De dichter probeerde te verwoorden wat hem bezielde. Dat kan in een kort of lang verhaal, maar ach, who cares, de ziel vraagt niet naar taal!…

Onzichtbare lijn naar dat land van zand onder het heetst van de zon waar gedachten dwalen in het labyrint wanneer was het in die duizenden jaren dat wij zagen wie wij waren door donkere ogen bezield…

eens waren ze blauw daar wil ik in geloven ondanks het grijs dat je laat zien sinds mijn allervroegst ontwaken eens waren ze bezield zonder het verlangen naar eeuwige rust eens waren ze niet zo gebroken als nu als jij als mij en ooit waren ze blauw daar wil ik in blijven geloven…

Mijn leven strekt Zich uit tussen Polen van onmacht En onmogelijkheid, Tussen steenkoud En ijskoud in, bittere kou, Kwetsbaar, niet zo Krachtig, maar wel Bezield leven waarmee Ik vanmorgen wakker werd…

sprak en het kind in je de golven erfde in de deining die op rotsen brak je lichaam streelde zon prikkelde subtropisch zinnen mannen maakten je tot vrouw om zacht en teder te beminnen je bent weer terug je geest is vrij gebleven het lijf voert nu haar eigen strijd in het voortdurend dubbel leven…

De kou trekt door haar lichaam Een nieuw slachtoffer gevonden Zij staart wat door het raam Haar lichaam vol met wonden De warmte is verdwenen En leeg is nu de stilte Haar witte, lange benen Zijn nu gehuld in kilte De kou trekt door haar lichaam Verdrijft nu elke kracht En starend door dat raam Had zij dat al verwacht Daar eenzaam en…

mijn lichaam het is opeens zo stil alsof ik niks meer wil eenzaamheid weg? niet alleen meer is het pech? niet rustig teruggetrokken in een donker hoekje maar ook niet vrolijk of blij geen liefde en geen pijn?…

Drie mensen in mijn leven hebben mijn lichaam als goed ervaren: Mijn man die het genot ervan beleefde en mijn kindjes tot ik ze mocht baren. De eerste is reeds heen gegaan en de laatsten worden groot. Wie geeft mij nog reden voor bestaan hetgeen mij zekerheid bood. Ik plaats mijn lichaam voor de spiegel. Een wazig beeld verschijnt.…