Alle inzendingen over blauwe moskee

vraagt zij mij hoe vandaag mijn dag is dan geef ik me uit voor nieuw en zie jou in september op de boot van Leningrad naar Moskou je wilt dan met mij wandelen in Istanbul in de blauwe moskee dronken worden van heldere wijn weer thuisgekomen spoel jij mijn zorgen af vleien wij ons hoogtepunt in de dag…

“We willen onze godsdienst stimuleren door de gebedsoproep vanuit de toren versterkt in onze wijk te laten horen. Het is een teken dat zal inspireren.” En ik maar denken – maar ik heb het mis – dat godsbeleving iets persoonlijks is.…

Leerden Je Aya Sophia, Je stadsmuren en je Blauwe Moskee jou, In de jaren dat je mij nog een witte kraag En zwart kostuum liet dragen Dat er iets bestaat als tijd? Glimlachen Jouw kinderen, Die jij steeds weer liet opgroeien Temidden van het vuil even achter het Hilton?…

koffie in de kerk smaakt naar dialoog zoals thee in de moskee…

Ze hebben hun moskee gebouwd om onze gulden van god. Ze zijn gekomen als soldaten maar zonder geweer. Hun wapen is honger. Ze zijn hier als veroveraars van recht op leven. ------------------------------ uit: 'Verzameld werk', 1990.…

Hij wandelt daaglijks tussen de pilaren En de klimrozen en de ruisfontein. Hij kent: de groene vanen en het plein Waar vreemden naar de goudspiralen staren; De Koraanspreuken boven ’t deurgordijn; De egale zon; der schaduwen slagorden, Die zwart opdoemen, en verwijderd worden; De stilte, de gebedsroep, en de schijn Der maan, die als een man…

Trots op het witte ros, dat buigt gedwee, Verheft hij zich, de Sultan, met gebaar Van heerschappij, en angstig deint de schaar In 't vale schemerlicht van de moskee.…

Ik had mijn contactlens verloren, net voor de moskee en zoeken met vertroebelde ogen, dat valt echt niet mee. Toen hoorde ik een kuchje, naast me stond een oude Marokkaan. Hij hielp me recht en samen zijn we de moskee binnengegaan.…

En bovendien heeft hij zijn naam niet mee: Een oosterhuis – is dat niet een moskee?…

Verbreek het zegel bij het etiket En haal de lichtslang dan uit de verpakking Bevestig 'm dan onder de bedakking Van uw gloedjenieuwe minaret En probeer door op het AAN-knopje te duwen 't Volk met lichtsignalen waar te schuwen…

Cultuurbarbaren zijn het, die van IS Een beeldenstorm in ’t oude Nineve Het enige wat telt, is hun MOSKEE Een parallel in de geschiedenis? Jawel, wat ‘KUIP-vandalen’ zijn gekomen en hakken in op een fontein in Rome!…

Bij de moskee een dwergooruil en wij te laat om dat te zien het moet de Eufraat zijn geweest die zich bewoog maar nooit is weggeweest.…

Was niet de paus onlangs in een moskee?…

Al staat er op die plek ook een moskee, Toch wil men op de Tempelberg warempel De herbouw starten van een joodse tempel En daar begonnen nieuwe rellen mee. Want toen de eerste steen daar was gelegd Volgden nog veel meer stenen - en terecht.…

Danny abdullah van Strien Ik ben Moslim Allah is mijn geloof Die heb ik trouw beloofd De Moskee is mijn tweede huis De Islam is mijn thuis Abdullah is mijn Moslim naam Ooit zal ik naar Mekka gaan…

In Uden wordt een school in brand gestoken In Venray molesteert men een moskee In Rijswijk gooit men tegels naar benee In Zeist wordt de familieëer gewroken In Groningen, je zou ze toch verdoemen, Daar, in de lente, plukken meisjes bloemen.…

en daarom adviseren wij aan Afrika het mes te zetten in de genitalia een door moskee en kerk geaccepteerd idee Wij zijn er tegen meisjes te fileren maar propageren dat in jongeheren…

Als het aan onze kamerleden ligt Dan komt het tot de sluiting van moskeeën Die broedplaats zijn van stuitende ideeën, Maar volgens mij hoeft zo'n moskee niet dicht. Men hoeft alleen de monden maar te sluiten Van de imams die die ideeën uiten.…

Met Geert gaat het niet goed, dat zag je zo Al kleumend stond hij triest voor een moskee Daartussen Kuzu, gniffelend tevree Het was een treiterijtje van ‘niveau’ Van Hegedüs wist men heel weinig, slechts: Op deze foto staat hij uiterst rechts…

Ik ga voorlopig maar niet dood het verdriet van mensen is mij te zwaar om naar de hemel te dragen trouwens, ik weet niet hoe ik daar moet komen via de kerk lijkt mij toch sterk tegen de moskee zeg ik ronduit nee mijn twijfel is te groot nee, ik ga voorlopig maar niet dood.…

De wind van rechts gaat hier steeds harder waaien De PVV, en toen het FvD De stichting DNL doet vrolijk mee Straks staat er een moskee in lichterlaaie 't Verleden leert hoe dit zal verdergaan Dus laat die Muur van Mussert nog maar staan…

als een vrouw in je armen ligt en jij in haar armen wil je haar terugzien voor altijd of was het iets van die ene ochtendschemering overal de gebedsoproep van de moskee terwijl zij een gebedje sloeg wat ze deed ergens diep vandaan die gebedsoproep toen over de sluimerende stad in dat ochtendlicht, en zij Fatima in Fez,…

Gelijk een spelend kind, in zoete waan, Haar pop aan 't liefdevolle hartje drukt, Van 't zielloos mondje menig kusje plukt En meent haar kindjes hart te voelen slaan, Het vlassen haar met bloem en lintje smukt, De kleertjes aantrekt, die zo mooi haar staan, De wassen wang, wier rooskleur haar verrukt, Warm streelt - de verf hangt lipje en vinger…

Jagers klieven de hoge, blauwe stilte. Lichtjaren later, nu we schijnbaar bedaren. Eivolle magen en glitterkleedjes horen bij de straat. Verveling zuigt kleur uit onze dromen Wat gist daar in de onderbuik? Een haat die de lauwe vrede overwoekert? Een stem van het volk verheft zich: We jagen die bloedzuigers naar hun moskee!…

ik hoor de grote trom waar kerktorens zijn verdwenen ranken minaretten tegen blauw het indringend schreeuwen om gebed begint al gauw en roept een mannenzee richting moskee onaangedaan schijnt nog de zon maar de seizoenen zijn vergaan subtropen hebben nu ruim baan het levendige bazargeroezemoes waait veelkleurig uit tussen kinderen hoofddoekvrouwen…

Gedicht n.a.v. het boek “Het huis van de moskee” van Kader Abdolah, Geïnspireerd door het 1e hoofdstuk over de mieren, voortbordurend op de prachtige beeldspraak van de schrijver.…

een engel vliegt aan uit het oosten, landt op mijn balkon met verschroeide linkervleugel haar pijn is voelbaar "in Aleppo raakten projectielbommen vlammend de Moskee en mensen in de stad" verbijsterd vraag ik wat nodig is "breng mij eerste dauw op het blad van vrouwenmantel, het gebed van een schuldeloze, het prille lachje van…

Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen. Zij laat zich leiden naar het dromenland, schier ademloos, met vonklend oog en wangen, waarop de blos der rode rozen brandt. O zomerzon! o gloed der minnezangen! Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand. Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen, haar rode lippen op de rode band.…

Indien gij weet wat leven is en lijden, en welk een zee van weedom in een traan ligt, laat mij die holle weg in ’t woud vermijden, verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt! Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden, een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht. O laat geen lach die stille plek ontwijden, geen ruwe spot…

Nu vul die vaas met gele oktober-rozen, Leg blauwe druiven op die blanke schaal, Tussen de trossen laat de perzik blozen Als avondrood, en loof als bloedkoraal Van wilde wingerd blij mijn blik verpozen, Die symfonieën zoekt in kleurentaal.…