Alle inzendingen over blijf hopen

Blijf hoop houden in je leven Wanneer je tegenslagen ontmoet Blijf hopen, al gaat het niet goed God zal je met liefde omgeven. Blijf altijd hopen op betere tijden Want alles gaat eenmaal voorbij Dat geldt voor jou en voor mij Hoop op God, Hij blijft je leiden.…

Ik blijf hopen en drijf me door de donkere, dichte mist. Het licht vindt mij en eindelijk ben ik verbonden. Verbonden met het licht, verbonden met het geluk!…

Neem even de tijd ontvang de warmte van hen die je lief zijn en blijf hopen dat je dromen uit mogen komen.…

Ik mis je elke dag weer Ik blijf aan je denken, ik blijf over je dromen Wanneer zal je terugkomen? Wanneer zien we elkaar weer Misschien wel nooit meer Ik blijf hopen op de dag dat je bij me bent Maar in ieder geval het is fijn dat ik je heb gekend Misschien zie ik je een andere keer Misschien..., misschien niet meer…

vreemd hoe het kan lopen Zo zonder stilte, of gemis Dat ik onbeperkt blijf hopen Dat dit is, wat het is Dat geen hart breekt van verlangen En ik me nooit vergis Dat ik mij niet meer laat vangen In de liefdesgevangenis Maar waarschijnlijk gaat 't over Al heb ik nog geen zin De blindheid van de liefde Brengt mij terug, bij het begin.…

Omdat ik blijf hopen dat de scherven drogen en we ze weer kunnen lijmen.…

Ik bid, en ik blijf hopen, dat ooit die dag eens zal komen.…

Omdat liefde mijn drijfveer is en ik altijd blijf hopen ooit gaan de harten open Dat is toch waarom we leven? DAAROM!…

Opgelost in extase schilder ik je een panorama Bergen, beekjes, bomen en blijf hopen op stormen die uitgestrekte vlakten strelen Indringend en geheel geef ik mezelf als toverwolk cadeau…

door bruine waterlopen drijft plastiek met hopen alles komt terecht in zee blikken, bussen, flessen thee olie, smetten, allerhande vetten spannen synthetische netten vissen sterven onnatuurlijk zeeën voelen onaanvaardbaarheid maar mensen blijven instinctief herhalen stomme dingen positief ik blijf hopen en ga opzij de verloedering...…

Als de dood met vele deuren slaat je je buitengesloten voelt van leven trek dan maar je warmste mantel aan om je degelijk te beschermen tegen de meest ongure, nare kou slaap ook maar heel, heel veel rol je maar in een holletje laat gerust je tranen komen in je dromen, in de nacht maar blijf hopen in de ochtend met je ogen weer open…

heb geduld het gaat wel goed komen het is niet jullie schuld dus blijf vooral dromen echter ze blijven komen omdat daar niets valt om over te dromen geen toekomst geen werk alleen te vaak honger eventueel te beschrijven in alles onthullende gedichten toch blijf hopen op een wonder doe het dus maar niet ga de vogels niet achterna…

hopen
 Ik blijf bidden 
Enkel voor jou 
Want ik weet 
dat jij dat toen 
 ook voor mij deed…

hopen op mijn slagen…

Maar ik blijf hopen ooit weer samen te lopen. Onze handen niet bij elkaar. De mijne HIER - de jouwe DAAR.…

hopen en vooral geloven…

Je slaat telkens weer jouw vleugels open, en vliegt dan van me weg, Waar ik ook op blijf hopen, ik heb het me zelf al zo vaak gezegd. Een elfje moet vrij kunnen zijn, net zoals in de sprookjes. Toch doet dit mijn hart vaak pijn, maar in mijn hoofd blijven deze gevoelens gekoesterde spookjes.…

Onze karakters zijn water en vuur en toch trek ik het liefst naar jou toe jij doorbreekt brutaal mijn muur maar mijn hart is liever lui dan moe Ik blijf hopen op een nieuwe kans om voorzichtig de liefde te vinden door die ene vlinder in een buikdans laat ik mij maar al te graag verslinden Als ik zeg dat ik van je houd zeg mij, schrik je…

Ik blijf hopen en geloven dus Morgen misschien een goed-nieuws krant in mijn bus?…

En hoop...op een nieuw...orgaan...!…

De zon schemert bloedrood Het bloed van de schaamte Rood van naderende dood Machteloosheid en kalmte Koester ik in mijn schoot Vergeet alles in deze nacht Blijf hopen op een wonder Macht van mijn wilskracht Stuur ik nu in 't bijzonder Naar mijn schoot en wacht Handen strelen weg de pijn Verzachten het verscheiden Van mijn kleine poppedein…

Toch blijf ik positief, ik blijf hopen. Hopen op die eindeloze zoen, Terwijl m'n gedachte elkaar blijven opstoken. Ik wacht op een sein van het lot. Want geloofden wij daar niet in? Het klinkt misschien wat bot, Maar ik ben toch niet zomaar te min?…

, heb vertrouwen blijf hoop in het leven houden Blijf vechten, blijf strijden een winnaar is geen opgever…

hopen en vertrouwen dat het goede het kwade overwint…

Ik wil het niet, maar moet steeds aan hem denken Ik doe mijn best om geen aandacht aan hem te schenken Een grote stap heb ik zelfs al gezet ook al is er nog een ander in het spel, ja hij is bezet Zijn lach, zijn uitstraling, zijn manier van lopen het zijn die dingen waardoor ik toch blijf hopen Maar toch, ik wil niet stoken Als het zo moet…

hopen…

hopen op genoeg voor iedereen Nergens armoede en verdrukking Overal, zwart of wit, elk mens gelijk Gelijk het ritme en metrum in zeer geslaagde poëzie Pas als de mensen dat zouden accepteren Dan hoorden we weer zang en muziek Maar wie zal van geweld ooit vrede leren Zo niet, dan stuit mijn zoektocht slechts op kritiek.…

hopen, geloven, dat vrede mogelijk is door de liefde!…

, oh echt ik blijf hopen dat het bejaardenhuis mijn deur voorbij zal lopen totdat het wordt een BejaardenThuis…

hopen elke dag dat de dag ooit mag komen dat je de fles vergeet om liefde smeekt nooit gaf ik meer om iemand dan jou nooit hoop ik te worden als jou ik ben jou de drang is te groot het gevecht gaat door de last wordt te zwaar de strijd zit in mij zoals hij zit in jou strijden tot de dood woede komt naar boven woest als een stier…