Alle inzendingen over blik op de aarde

de hemel huilt op de tere witte rozen een zachte deken daaronder zwijgt hij zijn glimlach blijft en verzacht de pijn veelvuldig waardig nijgen een laatste blik in de aarde waar deze moedige man rust zo ver weg van de wereld en zo dichtbij in ons hart teruggegeven aan de aarde die nu triomfantelijk deelt in het brood der engelen…

tussen spiegelende wimpers, koolzwart getint, kijken herfstbruine ogen verlegen van mij weg een broze blik zoekt dragende aarde maar lijkt er niet te geraken ook niet als ik jouw warme zucht voorstelbaar in mijn handen leg misschien door de vochtige glans uit vertedering door een glimlach die ik je schenk lippen als breekbare…

de gebogen knieën tonen als het waren de overgave haar voeten zijn blank ze kruisen mijn blikken ontelbaar in aardse waarden mijn hart schreeuwt bovenmenselijk is mijn wil om haar te begeleiden als mijn liefde door de betraande lucht ik laat haar zakken op een bed van reeds gevallen bladeren vouw haar handen over de borst roep…

Welk wereldbeeld wordt ons hier voorgelogen Van magna carta geen historia Maar universum planetaria Met virtuele werklijkheid voor ogen Werp toch een nieuwe blik op moeder aarde Zij is geen starshipmonster zonder waarde!…

Blikken, van de mensen om ons heen zien ons als een mens met een gebrek niet hoe wij, ook innerlijk kunnen wezen "heus" wij hebben gevoel en zijn niet van steen! Blikken, ja we zien ze maar al te goed die zeggen meer dan alle andere dingen dat de eerste blik dan vaak de beste is nou, dan ontneemt je dan al de moed.…

Was dat een coup...het was niet eens een pogen Het leek wel: “Het Theater van de Lach” Het doek valt als de redder van de dag Getimed te middernacht komt aangevlogen EU? Hmm, tja wat vinden wij ervan Zo weer een klus geklaard denkt Erdogan…

Subtitel: Ik vraag bootvluchtelinge (II) Ik vraag wat haar heeft doen vluchten 'Na drie keer verkracht te zijn' (respectloos) 'En reeds daarvoor verlangde ik al naar een land met VREDE VRIJHEID (GELUK)' Leugens waarmee jij bent geconfronteerd Betreffen nimmer, echt nooit een waarheid Mijn God, waarom vieren wij straks feest'lijk…

Rijen blinkend blik markeren de druk van de tijd. Blikken van oneindigheid aarden in de overlast, onwetend of de snelheid de tijd wel volgen kan. Is dat dan de strijd, de strijd van deze tijd? In het trage spoor domineren blikvangers als koningen. Maar ook zij staan zij aan zij, wachtend in die rij.…

Langs de waterkant starend over het water Terugkijkend naar vroeger en vooruitkijken naar later Wat ging er goed en wat ging er verkeerd En heb ik van deze levenslessen wat geleerd. Heb ik van bepaalde dingen echt spijt Of iets gedaan waar iemand onder lijd. Fouten uit het verleden kan ik niet over doen Wel excuses maken voor de fouten…

De ijzige blik trof volop doel 'n ieder die 2e vrouw is: weet wat ik bedoel. Ze keek ijzig naar opzij heel even ving ik haar blik: toen was ze voorbij.…

dat menselijke is voor vele trekvogels als leverpastei…

Jouw blik, zegt me wat je voor me voelt al werd het niet altijd zo woordelijk gezegd vaak wist ik wat er met die blik werd bedoeld die kijkers, hebben mij al heel wat uitgelegd.…

Zij sprak: het nadeel van ouder worden is, dat je tijd op aarde steeds korter wordt, het voordeel van ouder worden is; dat we alles wel zo'n beetje meegemaakt en gezien hebben! Hij sprak: ik zie de voor- en nadelen eveneens, maar kan niet lang genoeg op aarde verkeren om het mee te maken, want het is altijd te kort!…

Ik gooide een blik al naar benee, ' t was er slechts eentje- echt geen twee, een kreet volgde op die gooi, ' of ik wel lekker was en meer van dat moois' het blik had iets geraakt, zonder da'k het wist, weet ik veel dat een blik nooit iets mist!…

Ik weet niet precies, wat ons te wachten staat... maar ik voel, dat er vele zielen zoekend zijn. Ik weet wel, dat er zielen zullen gaan schreeuwen, roepen uit onwetendheid. Alleen God weet wat ons te wachten staat, ook al probeert Hij tegen kwade krachten in. Alleen God, had ergens, hoe dan ook een goede bedoeling in het geheel. Het is de…

Haar blik staart oeverloos, zonder begin of eind. De ogen zijn dof en glansloos, zodat de geest wegkwijnt. Snakkend naar lucht, van uitputting verstijft. Niet één kleine zucht, die haar verder drijft. Het loodzware juk moet ze zelf dragen, ze durft het aan niemand vragen.…

Een blik op de weg toont rijen van blik op de weg: ik ben ingeblikt!…

Weer treft mij haar schuwe blik. Ze komt iets dichterbij. Ik lees iets van schrik. Steeds weer denk ik dan: Waar zijn haar vriendinnen? Weet dan niemand van wat er daar schuilt vanbinnen? Ik groet haar bedeesd groet ze terug. Verbaasd staat ze daar en weg is de brug. Haar nu stralende blik. Liep iedereen bij haar vandaan?…

onbeweeglijk stil stoft het op planken van boeken soms vliegen de blikken nog wel eens over de kaften eens trots gelezen boeken waar de schoonheid in gekerfd staat verloren tastend staan ze in de schemering van de herinnering………

onbeweeglijk stil stoft het op planken van boeken soms vliegen de blikken nog wel eens over de kaften eens trots gelezen boeken waar de schoonheid in gekerfd staat verloren tastend staan ze in de schemering van de herinnering…

keurend vrolijk verlichte gangen glanzend blik blik vol verlangen blik op blik een amourette feestelijk verpakt glanzend gelakt maar niet van staal verlang naar verlangen hoe lang al geleden zo'n blik op mij…

Zonder woorden alleen een blik tussen jou en mij we weten allebei het is voorbij.…

aan de wijze meesters een gedicht iets dat rijmt mischien niks geleerd niks begrepen een teken in mist de d en t uitgewist foutjes komen in een ergenis transparantie in een blik de eeuwige vraag is een kick gelukkig brengt de schaduw licht tot leven voorspel een naam voor heel even daarna komt het terug een mes doet pijn ook al…

Margrieten staan te pronken in blikken emmers ik kik er van op…

zoals je soms mijn haar aanraakt een lok verplaatst zo teder en dan een woord of slechts een blik dat kleine heel mijn dag goed maakt…

Twee meisjes Zongen zachtjes Hun lieve liefdesliedjes Beide meisjes creëerden Hun creaties koesterend Afscheid nemend Maar nooit Van mijn netvlies Dansend in dromen Alles lost langzaam op Niet deze dromen Altijd bij mij dragend Daarom zing ik mijn lied In de verre velden Wie zal het nog horen Alleen mijn twee meisjes…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

Hé Conchita ik kijk naar jouw foto in de krant wow wat een pure meid wat heb je sierlijke handen je mag er zijn! Hé Conchita ik lees onbegrip verwijten en stommiteiten maar ik voel vooral jouw verdriet hoe je je afsluit als een oester om pijn vergeefs te weren Hé Conchita je zocht en vond tenslotte de beste strohalm waar je leerde…

Studenten hebben toch nog idealen: Nu Unox steels de oude erwtensoep vervangen heeft door nieuwerwetse troep voeren zij actie om haar terug te halen. Ik hoor ze daar hun erwtensoeplied schallen en denk onwillekeurig: Soep met ballen.…