Alle inzendingen over bracht

ieder uur sleept de hemel naakt het dodendoek mee over doorkruiste nachten schaduwengelen krassen planken tot stilte zich herhaalt op grijze, afgeleefde grond zonder me aan te raken en zonder een woord zocht jij wat werd omgebracht in mij voordat mijn strakgetrokken handen zwegen en ik het hoofd afwendde…

Jij bracht tranen in mijn hart weet dat was niet jouw doel maar je raakte wel mijn gevoel. Jij bracht weer warmte in mijn leven als een ster in de nacht die zijn licht in me liet schijnen. Nu zou ik graag mijn liefde met je willen delen maar jouw hart is en blijft voor mij gesloten.…

Het was een prachtige dag Waarop zij aan kwam waaien Met haar bries die mij zacht streelde Landden vlinders in mijn buik Ze proefde honingzoet de bloem Waardoor ik dan ook totaal ontluik In haar natuur het wonderschone De zuivere geur die zij mij brengt Tilt zij mij op boven het gewone In het zweefmoment dat zij mij schenkt Dagen…

Te oud voor dorst Te oud voor honger Te oud om van iets te weten Maar de smaak van Worst, mosterd en zuurkool Zal ik nooit vergeten Altijd mist valt tegen Seizoenen zijn weg Herinner me enkel De regen Maar de geur van de bloesems Zal me nooit ontsnappen Onder de bomen in jouw armen…

Het culturele leven in mineur door Zowel klassiek, pop als ook de kleinkunst Immer gekidnapt, vragend om een gunst Werkloos thuishoudend, willen zij er gaan voor Verbazing werd geschetst toen echter bleek Rijk geïnspireerd thuis dus, week na week…

De enige die jou bij me bracht Was toch, mijn eigen verkilde hart…

De zee bracht voedsel ze bracht voortuitgang en ze gaf rijkdom tot die zwarte dag aanbrak de eens zo trouwe vriend heeft ze verraden moet je altijd op je hoede zijn?…

De kinderdroom bracht mij verder in het leven, bracht mij tot een wens meer dan de drogreden, deed de wens van dit mensenkind mij leven en een nieuw gedicht beleven: de Utopie zoals ik haar Al, dacht.…

Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met het zout van de golven ook het zoet met zich mee. Ik hoorde reeds van verre het minnelijk gezang van die vrouw vis uit de zee. Zij dreef op onstuimige golven en nam mij op haar staart mee. Het geluk bracht mij naar de zee.…

Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met het zout van de golven ook het zoet met zich mee. Ik hoorde reeds van verre het minnelijke gezang van die vrouw vis uit de zee. Zij dreef op onstuimige golven en nam mij op haar staart mee. Het geluk bracht mij naar de zee.…

En weer heb ik haar weggebracht. Nu een afscheid voor 3 maanden en weer was het moeilijk, maar ik hield me aardig staande. Zal ik er ooit een keer aan wennen? Dat zou toch misschien zo moeten zijn, maar volgens mij komt dat nooit en voel ik iedere keer alleen maar meer pijn. 3 Maanden in El Salvador. Niet even naar haar toe kunnen gaan.…

Het gevoel dat kou niet stil staat diep in aders verweven zit warmte zelden om de hoek komt kijken en die blik die doden kan. Voel die handen en de voeten ijs is het, niets meer dan dat trouw de geesten en de lijken op het bot staat nimmer goud. Je kan daar nu wel liggen onaantastbaar en vol vertrouwen ik bedenk me dan wel nu dat de dood…

Jij wist beelden te verklanken en klanken te verbeelden Samen met jou waren we niet alleen Jij nam ons mee in wilde dansen Op hoge toon zong jij even goed als rauw met je stem en hart van goud Jij bracht muziek, beeld en beweging bij elkaar, vermengde ze tot een cocktail vol ritme en passie Jij bent koning van een rijk…

Voor Oekie Na het donkerste Van alle wolken Ben jij de zonnestraal Die als godsgeschenk in Ons leven is gekomen, Jij die hart en oog Hebt voor ons allemaal En voor je broers het Cement wilt zijn dat Hen met ons samenbindt…

Je bracht vrede in mijn hart dat daarvoor een strijdtoneel was geweest om aandacht te verkrijgen jij bracht rede in mijn geest die een wirwar van betekenisloze woorden geworden was jij toonde mij een weg naar rust ik ben je dankbaar voor het vinden van de juiste snaar.…

hij maakte het uit  haar gebroken hart bracht ze naar de hartchirurg …

Opvallende kleuren in de lucht, ze brachten een mooie voltooiing van de dag bij zonsondergang. Fascinerend brachten ze hun unieke kleurenpracht. In stilte en met mijn overdenkingen, werd het een bijzondere avond.…

ze lacht ik straal als ze schijnt klim ik op naar boven gericht ik wacht verdwaal als ze schijnt klim ik op naar haar gezicht ze bracht verhaal als ze schijnt klim ik op voor altijd gezwicht de nacht was kaal maar de ochtend bracht licht ik klim op met een warm onthaal als ze zacht onze levens dicht…

Ineens besefte hij het het was dat afscheid nemen telkens weer opnieuw begroeten met iedere handdruk tot ziens welkom je gaat toch niet weg maar hij kan niet blijven en hij was gegaan iedere weg had asfalt en bracht hem weer geluk bracht jou de wijsheid op het ergste en het beste voorbereid.…

wat bracht je me veel zoveel kriebels bijna te veel! en vriendschap nog het meest…

Zalig het leger dat nog nooit dood en verderf de wereld in bracht…

De Dood is Niet Het Eind al wat leeft, sterft, vergeet zal immer bloeien onverholen begeleidt door tekens op een graf herinnering zal nimmer wijken al wat jij gaf, nam en bracht jij jij bent leven jij bent de Dood leven is de naam die jij bracht…

ze bracht in de ruimten die mijn hart vulden met gemis jonge nieuwe scheuten tot leven met minuscule, ja bijna onzichtbare prentjes uit haar zo fragiele album of, het had ook haar dagboek kunnen zijn ze bracht de leegte waarin ik me telkens verstapte terug naar de vaat waarvan het schuim worstelde met mijn vingers naar een teil met water…

Ik heb jou aanbeden jouw voeten gekust alles wat wij deden bracht mij levenslust De tijd is voorbij gevlogen zo ook mijn liefde voor jou ik keek recht in jouw ogen en zag ineens de ontrouw Terwijl mijn hart zich bezeerde is mijn leven ontspoord en de levensles die ik leerde bracht mij geen antwoord...…

De eik bracht het ver! Er ligt zelfs een vrucht van hem bij mijn vrouw in bed…

met je olijke glimlach en je vlotte babbel bracht je mij een halte verder dan ik zijn moest…

Voorjaar bracht teder. Warmte ontkiemde leven. Liefdevol begroet.…

Het verdriet, de wanhoop en de pijn, het bracht me verder tot een nieuw besef van gelukkig zijn.…

Ik had een huis Het was mijn thuis Toen viel die bom Bracht iedereen om Behalve mij Spijtig…

onze liefde ze flakkerde bracht gezelligheid even een illusie van warmte toen ging ze uit…