Alle inzendingen over bushalte

Bij de bushalte verkoopt een potloodventer lijvig klokkenspel.…

je straalt als een donderwolkje zo je daar staat aan de halte bij je moeder en je zusjes, je broertje en je tante die je oom kon zijn met ingetogen passie tover je walging en afkeer uit je onzichtbare hoge hoed met neergebogen hoofd en ogen distantieer je je koeltjes van hen die je altijd gekend hebt je straalt als een donderwolkje…

Elke dag zelfde tijd stopt de bus voor de bakkerswinkel vanaf m’n vaste plaats aan het raam flirt ik met de dochter van de bakker die mij reeds verwacht en teleurgesteld als de bus met mij vertrekt als ze me wenkt zwaai ik terug ik stap niet uit de rol van elegante ridder speel ik maar kort val snel door de mand bang…

jongedame in een bus die naar nergens rijdt en ik die verbaasd en machteloos aan de kant van de weg blijf staan de aarde weende mee en er kwam een onoverbrugbare kloof tussen mijn dierbare zigeunerin en mij er ratelden just married blikjes in de verte zonder onze gedeelde tederheden het universum glimlacht met zijn grote mond maar bij welke bushalte…

De Apeldoornse apenschool, dat is geen plaats voor apekool. Daar worden apen onderwezen in zang en apennoten lezen en wat zoal te bieden is aan apenkunstgeschiedenis. Op donderdag tot kwart voor zes, dan is er aaprijkskundeles en leert men elke aap het fijne van Alpen en van Apennijnen. Soms lopen ze te hard van stapel en wordt het weer…

een tafel timmeren - wat een getimmer een huis bouwen - wat een gebouw de klok luiden - wat een geluid zich goed weren - met een geweer niet blind varen - gevaar!…

Je keek me zo verlegen aan terwijl we daar bij de halte in de regen bleven staan de bus zou zo wel komen maar wij stonden wat te dromen over een toekomst met ons twee zeker over een huisje aan zee daar kwam de bus en in gedachte gaf ik jou een kus de droom, die nam ik mee.…

languit rust de dood op banken in het park harkt de zon wat oude bladeren er zit een gele tussen rood en ik zie een abri wachten…

In de kleine bushalte komt de verlossing op tijd. Hoor naar het vertrouwd ronkend gerucht, maar het is de wind die even aan hun kleding rukt.…

Net buiten het dorp komt er soms een streekbus langs -- het bushok, ons honk.…

Ik zie je staan, bij de bushalte, ga terug in de tijd, wie was je? Ik steek over, loop naar je toe, je veert iets op, staat niet meer voorovergebogen. Wie was je, wie ben je, wat doe je.…

Zo’n dag waarop hier jonge spreeuwen leren vliegen. Ze kwetteren en landen met z’n zessen op een tak. Het is half negen, in Irak vertrekt een stadsbus voor zijn dagelijkse rit. Gewone mensen onderweg, een bus vervuld van eigen doodse stilte. De stilte van de misdaad in de nacht, of van een wisse dood die op z’n kansen wacht. Achterin…

Vol bewondering reisde hij, zo zijn bushalte voorbij, zij is op tijd bij haar reisdoel aangekomen, hij… heeft de bus naar huis terug genomen.…

Dat het zo feeëriek kan zijn Zo stil na vijven, een dunne mist Versterkt de sfeer, ik wrijf een Warm stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp…

Dat het zo feeëriek kan zijn Zo stil na vijven, een dunne mist Versterkt de sfeer, ik wrijf een Warm stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp…

De sneeuw is vroeg dit jaar ik loop naar de bushalte het is koud daar komt de bus he, hallo Danny! koud he ja!…

In de bushalte net om de hoek van de straat schuilt hij voor de regen die met bakken naar beneden stroomt tussen zijn benen een tas met zijn leven en nog wat kleding als reserve, voor het geval dat een brede glimlach verwelkomt haar als zij bij hem komt staan om te wachten op de volgende lijn zij snapt niet dat hij lacht beklaagt…

ik sta op de bushalte en geen bus te zien ik zie de bruine bladeren ze dansen sierlijk in de wind nog steeds geen bus waar blijft hij nou? ik doe mijn jas uit krijg het warm de bus is er nog steeds niet waar blijft hij nou?…

lieve buschauffeur vanmorgen om 6 uur ging voor jou schuintegenover de bushalte 4 kaarsen aan vertel ons eens ziet iedereen jou met jouw functie echt staan om ons veilig te vervoeren ga jij helemaal hiervoor zitten droevig geheel als er bepaalde mensen zo onterecht op je vitten het is toch bezopen vaak te gierig…

Ooit stonden bij een bushalte Een gulden en een euro Elkaar te vergelijken De euro vond zich waardevol Kon half Europa plots bestrijken Toch riep de gulden: Dat is waar In waarde was ik minder Toch kon ik vroeger met de bus Had nergens nooit gehinder De mensen waren blij met mij Juist door mijn vaste waarde Maar wat jij waard bent weet ik…

een droom door jou en mij verzonnen Je was weer dichtbij hand in hand langs de kant van de weg, op weg naar de bushalte bij het strand Je keek me aan alsof lichten op me schenen een fonkel verscheen, een traan je stapte in, je moest gaan even later was je verdwenen Ik liep door het zoute zand de tijd zonder jou was begonnen de zee…

Achterlaten, zodat vooruit Gaat het kind, bij de bushalte Op weg naar school, het openbaar Vervoer ontloop ik; dan het werk Dat maar niet wachten kan. Ben er! Droog, het verlossende bericht.…

De lucht is afgezonken als een grijs dok donkere wolken tornen de regen los die striemend valt op de spetterende schaal van de straat haastig golft een veld van paraplus nat opgestoken glimmend overgoten fietsers rijden voorover gebogen in een zorgelijke horde malende pedalen de wind haakt in regenjassen reizigers bij de bushalte.…

En de passagiers geïrriteerd te laten raken De stroom op het tramtraject was weer ‘ns uitgevallen Dat dit frequent voorkomt, begint echt wel op te vallen Inzet van de pendelbus werd als alternatief beloofd Ondertussen werd je alleen van je korte reistijd beroofd Dit oponthoud kwam voor velen zeker niet gelegen Wachten in de kou bij de bushalte…

het is hoogzomer een duif verdwijnt in de boom ik rij achteruit vijf arme hommels draaien rondjes in het bed van hostabloemen vakantietijd - de hondekop voor het raam staat op de uitkijk de aasgier kijkt schuin over zijn rechter schouder ik ben nog niet dood op het zebrapad werpt een allochtoonse zich voor de bushalte bomen…

Ik ben een klant In het warenhuis Rotterdam Marlboro reklame Mijn ontbijt `s ochtends Bij mijn bushalte Mijn hemel Gigantische prijsborden Vrolijk ontluiken de muren van mijn warenhuis Wanneer de zon straalt op de aanbiedingen Die voor mij bedoeld zijn Gratis glimlachen de verkoopsters Mijn warenhuis is in cijferstijl Van een cijfermerk…

's Morgens krabt mijn vrouw ijzel van de bushalte: tijden komen weer. Morgennevel ruist. Nadert langzaam een onweer? Kabels zijn vol stroom. De eerste schoolsdag hupt het meisje vrolijk voort, kijkt dan huilend om. Ik tuur overal de klamme nevel in, dan steekt een witte zon... Een kleuter begraaft dode lieveheersbeestjes.…

Hij rept zich naar de bushalte waar een joelende bende wacht. Ik vraag mijn vrouw: 'Vergat je de kersen niet in zijn brooddoosje?' Zij zegt verwonderd: 'Kersen in december? Ben je mal!' Even bespeur ik een glimlach in het reeds vervagende spiegelbeeld.…

interstaatie halfuurtje utrecht zee es zes uur negenentwintig (ongeveer) gouda zeven uur dertien deo volente regen blaadjes gladde rails bevroren wissels laatste hobbel naar guurste ns-station (= perron) van ons land rotterdam-noord lange stenen trap voor manvrouw maatschappij gehandicapt of niet even doorlopen bushalte…