Alle inzendingen over camoufleren

Het rietveld en de roerdomp grotendeels verdwenen is er haast geen nood meer aan het camoufleren…

Een topcouturier uit Almere, ontwerper van officierskleren, kreeg toen maar de schuld: 'Uw plicht niet vervuld, dit pak moest Jan Blom camoufleren....'…

Er vliegt een kraai naar binnen zwart ik camoufleer mij achter handen gekrijs door merg en been een klauw uit een poot vingerkootjes, kijk ze hangen donkere schaduw glijdt langs de muur ik nagel mij een rouwrand…

met veel rouge camoufleer ik het lijk ze schijnt al dood maar nog niet begraven wat nog leeft zijn ogen vol vragen een blik in de spiegel ach, ontzie me hoe langer ze kijkt hoe waziger het beeld tot haar oogleden dalen en zelfs rouge verbleekt…

door weer en wind geen zondagskind vier weken in de schaduw tussen maretak en bladerdak, geen droomhuis voor de zwaluw maar noch door zwart of groen of grijs laat jij je camoufleren, fier tussen ijs en ereprijs staan je klokjes te flaneren…

Die denkt ze echter slim te camoufleren door mooie, bonte bloemen op d'r huid: met grote zorg laat zij die tatoeëren. Op die manier doet zij d'r naam veel eer aan: ze ziet er altijd even fleurig uit. Algauw heeft Fleur succes: ze trekt een heer aan! Ze wordt bemind door Koen en trouwt terstond.…

camouflerend vederkleed waggelt naar het donzen nest uit haar borst geplukt. kwaakt goedkeurig naar nagelaten wending als een zeefdruk in water…

Onzekerheid is een eigenheid welke velen eigen is maar waarvan de veelal ontstane vereenzaming door camouflage na jaren verwoord tot een eigenschap eigenaardigheid onhebbelijkheid welke verre staat tot de zo dan door mij gewenste en wenselijke aangename verlegenheid!…

Voor Kelly en Lee niet zoveel poespas Hun mooiste dag gewoon zonder kleren Hoed en boeket om te camoufleren Dat het begin maart toch wel wat koud was En komt er een breuk dan volgt er geen leed Want er wordt gewoon niemand uitgekleed ...Kelly Clinton en Lee Wiggers traden naakt in het huwelijk...…

Geestelijke warmte, fysieke kilte, geestelijke charmte, fysieke stilte, ogen kunnen niet verder kijken, handen kunnen niet verder reiken, waar ik graag naartoe lachte, bereikt geen begripvolle gedachte, handen door het haar, lippen aan het oor, geeft geen gebaar, die ik graag hoor, is 't lijmen en repareren of isoleren en camoufleren?.…

die kleurloosheid van je kun je niet langer camoufleren nu het plakkaat sneller loslaat dan je het erop kan aanbrengen arrogantie sijpelt uit jouw pen wat geschreven waarheden overschaduwt, zodat er een andere dimensie ontstaat waarin jij jezelf overschreeuwt om hen te overtuigen van jouw gelijk kijk je hooghartig neer op het plebs buiten…

levend tussen momenten door van wanhoop en hittestress vastberaden doorklief ik de tijd moedig ontlopend de onwetenden die mijn ware gezicht niet kennen rimpelen gedachten zonder bodem mijn innerlijk gemoed zweetdruppels zwaren mijn schouders angst camoufleer ik mijn ziel in nevels van steenlawines manouvrerend tussen tranen en…

Zuigt met wilde lust en passievolle, rode vlek pronkte vrolijk, in haar warme nek ‘ze is te jong,’ zei moeder ‘hier een kleurig sjaaltje, die vent, da`s een loeder’ ‘camoufleer, bedek!’ ‘rustig aan,’ zei vader, ‘plaats het in een helder kader!’…

We maken er maar het beste van lachen om de baas zo nu en dan camoufleren ons verzet in overleg en zwijgen ongewenste zaken weg Onder tafel zit soms iemand stil te muiten dan gaat een van ons gewoon de luiken sluiten De cijfers van het oude jaar zijn te klein en veel te zwaar voor de begrote luchtkastelen waarin het management wil spelen…

Doe maar leuk Doe maar stoer Laat een ieder in de waan Laat geloven Maak aannemelijk Dat jou niets is aangedaan Hou het luchtig Met een glimlach Camoufleer al je verdriet Denk je echt Dat wordt geloofd Dat jou niets raakt Je ermee weg kan Dat is toch raar Dat klopt toch niet Doe maar leuk Doe maar stoer Speel maar door Al was het slechts…

Nu krab ik en smeer ik, Ik kijk en fantaseer, Terwijl ik, met mijn zalftic, Mijn gezicht wat camoufleer, Maar wat is het dan dat ik verlies?, Schreeuw ik op hoge toon, Misschien toont mijn huid nu een beetje vies, Maar van binnen word ik schoon!!…

met gedenktekens die zijn opgericht louter om te camoufleren dat duistere daden de doofpot ingaan toont verleden een ziekmakend masker waarachter nieuw leed toe kan slaan trauma’s lijden tot nijpende kolken een feitendrainage richting moeras verwijt explodeert als een giftig gas uit belten van herinnering vallen ooit de slijkpoelen droog…

karakter weer laten raken met meegaand maar zonder dat knagende gevoel van een ander op afstand met smalende smoel waar eerlijkheid gedijt hoort kwetsbaar zijn niet bij de strijd omdat het een finaal uitgangspunt is voor een relatie zonder haat en nijd wij betwisten zonder wapens elkaars gelijk zijn meester geworden in het camoufleren…

jij loopt niet maar je gaat in harmonieus bewegen op hoge hindelopenbenen droomt nooit weg maar je ogen trekken met magie de blikken van een ander naar je toe lacht wolken weg tot blauwe hemel en laat jouw zon de mensen warmen verstaat wat wij steeds camoufleren knipt lint en frutsels af als wij dat willen etaleren waar je…

Ik vul de dagen Sinds jij weg bent Met vals toneel Overal en vaak Gebruik de stiltes Als ze vallen Voor een grap En wat vermaak Doe de dingen Die ik doe Met ogenschijnlijk Speels gemak Acteer in drijfzand Speel het spel Camoufleer Dat ik diep zak Breng hommages Aan het geluk Terwijl ik zelf Vereenzaam thuis Doe geloven Dat ik…

ach heren van de schepping, de tragedie waarmee u vroeg of laat te maken krijgt en die het aardse leed bijkans ontstijgt is onomkeerbaar, kent dus geen remedie natuurlijk kunt u alles camoufleren met handgevlochten ijdele toupet maar weet u, die moet telkens af in bed en zal het vrouwvolk vast niet inspireren ook staat het vrij de scheiding…

Je kunt pas spreken na het camoufleren. ----------------------------------------- uit: 'De jagers in de sneeuw', 1986.…

licht wil ik einders voorbij gedreven mijn zucht verhuld in kabbelend water juventus speuren indigo dromen vol nachtviolen en langs de bedding echo’s verzaden naamletters raden in bovenaards blauw ongerijmd tijd met rijp camoufleren halfweg het water tijstromen spelen lachsalvo’s delen in aurora-rood naakt zal ik gêne voorbij…

Een laatste groet, een haastig handgebaar, z’n twijfels weet hij goed te camoufleren. Ik zwaai hem na tot hij de straat uit racet, dan loop ik, in gedachten, weer naar binnen en voor z’n foto blijf ik even staan. Ik poog een vlaag van angst te overwinnen, ik wil niet denken aan wat mis kan gaan. Het is altijd zo’n schuchter kind geweest.…

zonder op dezelfde stranden uit te komen camoufleer de ogen met het wier dat uit zee blijft stromen en droog valt naast de vissen die niet weten dat waar ze belanden en uiteindelijk gaan stinken, voor hen blijft de aarde plat en blijft de zon z’n tranen schreien welk godvergeten oord is dat?…

grote mond is te klein voor de wereld, jouw hart te groot voor mij, hier ben ik Vertel maar, dan droom ik met je mee, over jou in een purperen mantel de vacht van onschuld en macht Heel discreet, heel discreet neem jij wraak op iedereen die niet in actie komt en alles maar laat gebeuren Je geeft wijze opdrachten die jouw agenda camoufleren…

Vreugdige melodieën camoufleren mijn vrijelijk vloeiende innerlijke tranen. Vrolijk dansende noten tussen neer dwarrelende bloesem die je in een veilige geborgenheid doen wanen. Realiteit komt hard aan terwijl de wind speels de hopen zand door de lucht laat dansen van dit vers gegraven graf.…

Dichten is liegen op een hoger plan, wordt een heggenmus een zwaan als dat in onschuld wel lijden kan met de pen de kosmos raken, nu nog met de middelvinger in de pap, trekt daarmee een camouflerend laken over het literaire landschap, onafhankelijk op welk tijdstip van de dag, waarin de fictie zich van de feitelijkheid laat herkennen,…

Wijnranken stram, blakend in gelid omhelst door een slijpende wind pijnbomen camoufleren in vale tint de metamorfose van seizoenen en schaamteloos hun vruchten laten vallen. Schrale bodem doorleefd, geblust in een oceaan van zonnebloemen, door purperen zonnen goudgeel gekust,met een bruin gezicht naar de planeten gericht.…

Tot zover geen nieuws, alles is toch bekend - tenzij u 't geheim van de smid nog niet kent: maar weinigen kunnen tekort camoufleren wanneer hun selectie tot middelmaat reikt, "matig" wordt "machtig" als slim combineren tot doelgericht flitsende uitvallen leidt.…