Alle inzendingen over chronisch pijn

in één klap stond de wereld, die tot dan toe de mijne was, stil nu draai ik in een onophoudelijke spiraal waar geen einde aan lijkt te komen van topfit naar een chronisch pijn patiënte die noch kan lopen noch rechtop kan zitten volkomen afhankelijk vroeger zo vrij als ’n vogel maar dat was vroeger…

fijn zo is het altijd wat De pijn kan chronisch zijn of acuut de duur of de felheid is een groot verschil niet te voorspellen iets dat je eigenlijk niet weten wil Chronische pijn heb je mee te dealen je staat er mee op en gaat er mee naar bed kon ik maar een dag zonder een dag liever zonder dan met Medicijnen, goed dat ze er zijn ze…

pijn van hernia en gastrituskramp nu alweer de virtuele en andere leefgemeenschappen bereikt in pure ondeugd en met een lachende staart tussen lieden van elke slag die jou niet zagen omdat zij nog lang niet klaar waren om hun leven te voldragen laat staan om zoals jij blij zonder pijn en verlost van dagelijkse zorgen de wereld…

Chronische treurnis, mentaal ondragelijke last, bladeren vallen af en af. Vuurbestendig zijn de naald-pijnbomen, vruchtbaar in nier, reuma, ademhaling, long, hart en vaatziekten, ... Pittig zijn haar vruchten, terpentijn en olie komen uit de bast, de deur gaat open, 't ontwaken van de dagen, hopen op welslagen.…

verdriet is melancholie het chronisch besef van vergankelijkheid hoe groot de faam of roem mag zijn het is de tijd die krijgt je klein wat rest is straks het groot gemis verpakt in pijn…

uw sappen zijn monsters genomen en die hebben we met veel verbazing keer op keer opnieuw bekeken en toen zijn hier binnen een dag, wonderbaarlijk, duizend verpleegsters neergestreken'' "beste Vic" sprak de dokter verder geef mij alstublieft wat van uw bloed maar luister goed, zo onderwijl uw klachten zijn uniek, u bent namelijk...chronisch…

plots verdween de duisternis en werd vervangen door licht totaal onverwacht kwam het in mijn hoofd schijnen een lichtstraal gericht op het proces, het proces der aanvaarding neem ik aan alles blijft hetzelfde doch bekijk ik het door andere ogen na een lange tijd van zwart en donker kwam de kleur weer terug traag maar zeker ik…

we worden pijnlijk getroffen en er zijn er die het niet na kunnen vertellen wat troost moet brengen is het leger van hen die het leed verwoorden met heel grote woorden maar wat het echt brengt is chronische apathie die menigeen doet verlammen zelf heb ik maar twee letters nodig om die pijn te beschrijven en dat is genoeg…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

Wie blijft hinken op 2 gedachtes gaat chronisch schommelen!!…

Chronisch ziek zijn is voor gevorderden in acceptatie, - in veerkracht, -in onmacht. Chronisch ziek zijn vergt chronische humor, omdat het lot je anders vierkant uitlacht : Minstens anderhalf miljoen mensen in dit land, met Fibromyalgie, CVS, ME, enzovoort, willen graag werken en een menswaardig bestaan.…

Het leven is het leven waard al is het vaak ook erg lastig vrolijk kijk je de wereld in maar somberheid is machtig Vreugde bij geboorte verdriet bij de dood blijdschap om van alles dagen wegen soms als lood Je hebt jezelf gemaakt tot wie je nu bent Alleen die ziekte daar raak je nooit aan gewend Wees blij met wat je nog kan somber…

het leiden van een tweede leven bedreven door verboden liefde is het begaan van een chronische leugen die onherroepelijk verlangt naar meer…

hoe vat ik november in juiste accoorden waar ruik je de geur van chronisch verval hoe kan men het zompige vocht ooit verwoorden hoe giet ik de maand in een mal...…

Chronische raadgeving: ‘Doe het eens anders nu’ ‘Stap uit je comfortzone’ Blijft steeds een trend Maar je moet ook nog eens ‘Outside-the-box-denken’! Dank u, ik blijf liever Honderd procent…

Alles doet nog steeds pijn, ik wil helemaal niet meer zijn. Maak me maar kapot, vergeet me maar, mens of god. Ik weet niet waar ik naartoe ga, ik weet niet hoe ik nu nog sta. Maar toch moet ik doorgaan, toch moet ik blijven staan. En is dat geen wrede grap? Het doet pijn, maar ik ga door, al is het niet voor mij.…

jarenlang stond er op de blinde muur van de fietsenstalling met witte verf 'heb vertrouwen in jezelf' thans jaren later is de tekst weggevaagd wellicht vanwege een chronisch gebrek aan zelfvertrouwen…

Je zal maar werken voor een industrie Die jongeren massaal verslaafd wil maken Om vapes en sigaretten kwijt te raken Op doorreis naar de chemotherapie Het lijkt me vreemd als je zo evident De kanker van de samenleving bent…

Een ziekenhuis in Tilburg doet zich gelden: Een siliconenmuts maakt naar het schijnt Aan chronische kaalhoofdigheid een eind En dus ook aan het jennen en het schelden Want 'Kojak' en 'biljartbal' zijn passé! (Maar 'badmuts' gaat nog wel een tijdje mee)…

zo krijgt straks ook het chronisch chagrijn vaker vat op de reiziger in de trein…

De mening van Marianne Zwagerman: haar eigen leven is van groter waarde dan dat van chronisch zieken en bejaarden. 'Gezonde snoei' is haar coronaplan. 'Dor hout' noemt zij een oudemensenlijf. Zelf bloeit ze nog volop als takkenwijf.…

400.000 dollar te vergoeden Een flinke dwangsom voor het ziekenhuis Een operatie leidde per abuis Tot chronisch overeind staan van een roede Hoe lucratief, zo'n miskleunimplantaat Als je standvastig blijft. Recht zo die gaat!…

aan het chronisch verlangen naar lente gehoor gegeven de zon wint aan kracht en jouw voorheen zó koude hart vult zich weerom met warmte dit geluksgevoel vasthouden als het lukt is 't mooi…

bestaan het was niet het plan Als tegenslag ook chronische ziekte en kanker je moet het er mee doen, er mee leren leven je krijgt het voor je kiezen kan je nog wel iets moois beleven Het lijkt niet mogelijk te zijn want dagelijks is er veel pijn je vecht je eigen er doorheen en probeert gelukkig te zijn Want waar liefde is, is hoop…

Kunst is van het volk, al een tijdje lijdend aan chronische hyperie – vliegend als de tering. Hek is van de dam nu steeds meer mensen zijn besmet door het virus van verering. Niet het kunstwerk zelf maar scheppers status bepaalt - helaas - de mate van waardering.…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

-gebruik Gaan kennelijk je hersenen vertragen Hoe meer je belt, hoe minder je gaat dagen Zo zwem je in een modieuze fuik Dat eigentijdse chronisch draadloos bellen Doet immers die vertraging slechts versnellen…

Die met lichte vleugelslag Gewichtloos wiekend zweeft Naar haar eigen horizon Onzichtbaar in de verte Waarbij het wieken zelf Vele malen belangrijker is Dan het bereiken van het doel Raakt mij aan op deze Winterse morgen, en ontdooit Zonder dat ik het door heb Mijn chronisch bevroren gevoel…

De ander, is dat een reiziger met chronisch tijdgebrek? De ander, is dat de persoon die het laatste kalenderblaadje afscheurt? De ander, is dat het boegbeeld van een hulpactie? De ander, is dat jezelf zien door de ogen van een kind? Of zit de ander gewoon in ons zelf opgesloten?…

een behaaglijke hang naar warmte en tederheid maakte zich van mij meester geen vermoeden waar dit door werd aangewakkerd maar het was er ineens op onverklaarbare wijze wat kon ik anders dan het koesteren als ware het puur geluk gelijk een schitterende glans in de chronische dofheid van het verstrijken van tijd…