Alle inzendingen over des arcades

het zuiden van frankrijk wordt zonniger dan zonnig wanneer in moulin saint-martial greet als hollands glorie haar arena neemt des arcades kraai zingt voor volk en vaderland in het geheugen wakker van en uit de hemel de sterren van weleer johnny's jordaan als brandend zand hartstochtelijk bezongen vindt gevleugeld een vervolg in de…

arcades eerbiedig het hoofd voor wie domweg blijmoedig het leven vieren wil daar waar maan en morgenzon samen het zwerk bestieren om ’s avonds over de kam als mensen hun dag hebben gehad in gouden verte weg te zakken daar voel ik mij thuis…

* loflied op dora en nora als nora en dora verschijnen is het gedaan met de rust tranen met tuiten trekken de dames als zij vreugde toveren van gezicht tot gezicht de lakens delend poetsen, stoffen en zemen zij het toilet spic en span met klinkslag of sneer trekken zij dweilend ten strijde tegen smet en smeer schuierend en schooierend…

eerlijk heerlijke vriend John in de latere jaren van ons leven groeide onze jonge vriendschap die ooit op Des Arcades begon met altijd Wil aan jouw zijde die als Okkie Trooy krentenbollen uit de schoudertas dat opdiepte wat jij nodig had en vergeten was hilarisch waren de levensliederen die jij met broer Hennie samen als Buum & Buum ons…

ik heb stenen gemetseld slanke arcades gemaakt verbonden wat aarde heeft los gelaten in ons nietig bestaan met jouw lieve woorden waste ik mozaïek de krachtige taal die jij temperamentvol uitte mocht ik als specie gebruiken je lach was als een beek in mijn tuin waar tussen rotsen je ogen de subtropen haar schitterendste bloemen…

ik heb ze gebouwd met eigen handen de stenen geraapt gehakt en gebakken maar de fundamenten waren al eerder gelegd stilaan ben ik begonnen natuurlijk met visie creatief door hoogte transparant in ruimte spelend met zicht in paradijselijk licht tierelantijnde decors zette snuisterijen in beeld construeerde arcades griekse pilaren…

des te dieper de put des te koeler het water. des te kouder de tijd des te warmer het haardvuur. des te pijnlijker het nu des te helender het later. des te korter de toekomst des te belangrijker elk nog resterend uur!…

Staande bij de kassa staat een oudere klant triest en verloren, is gisteravond zijn vrouw overleden, terwijl ik hem condoleer, voel 'k me bijkans schuldig wanneer ik hem zeg: bij ons is een kleinkind geboren, op het moment dat jouw vrouw de wereld verliet, kwam er nieuw leven ter wereld. Zo dicht bij elkaar liggen leven en dood…

De larve die ik was mocht kiezen Wordt een hard werkende bij of hommel Met een angel als laatste verdediging voor je het leven laat Wanneer geen strijd noch discussie je nog kan redden Of wordt een mier zo sterk als een os En in de massa opgelost Wordt een vlinder en fladder zorgeloos van bloem naar bloem In alle kinderlijke vrijheid…

Spontane aai om je krullenbol gemeend ook puur Dingetjes vurig uit het hart ontsproten reine natuur. Wel en wee delend maar steeds weer Wel vaak gepeinsd - nu heb ik geen verweer meer -. Opgeven ons een zo onbekend woord, gelijkgestemde zielen Twee vechtertjes verknocht aan elkaar 't zijn stuwende wielen. Het horen zien en vooral het stillezwijgen…

des te dieper de put des te koeler het water. des te kouder de wintertijd des te warmer het haardvuur. des te pijnlijker het nu des te meer helend het later. des te korter de toekomst des te belangrijker elk nog resterend uur om wat wij ooit lieten mislopen opnieuw goed te maken.…

Hete vlammen likken aan mijn lijf waar vuur star zich een weg baant langs vergeten ogen ogen leeg witte bloemen verzachten niet wakker en doods in een laatste adem gevangen zwijg ik des duivels…

Cirkel des tijds Verdriet Pijn Eindeloosheid Mist Kou Verscheurend Een wazige blik Onscherp is ook mooi Maar niet voor iedereen Waarom toch die drang, perfect te moeten zijn.…

(na een opofferings-dagje) Een dagje zonder zonnestraal, Een nachtje zonder stergeflonker, Wat zijn ze donker! - Een lente zonder nachtegaal, Een bloemknop, waar geen dauw op druppelt, Een beek, waar geen koeltje* huppelt, Hoe doods en kwijnend allemaal! Maar o! een dag één enkle dag, Dat ik u niet aan ’t hart mag drukken, In zoet verrukken…

Eiken zijn de bomen van het dies irae; als de grond breekt zullen zij, over het land gezaaiden, toekijken met een oud, houten gezicht dat onbewogen blijft: te veel stormwind is in hun taaie takkenkroon verstard; zij zijn niet meer verstoord door groei, dat eeuwenoud tumult en in hun stilstand glanst niets op van minachting, van deernis…

mooi wondermooi met prachtig haar des te meer ik naar jou staar des te meer ik het voel des te meer ik het zie want jij bent mijn doel…

Dat Israel vry hop' end' wacht, Op Gods des Heeren groote macht, End' op zijn ontfermherticheyt, Van nu tot inder eewicheyt. Moderne versie: Een psalmlied van David 1. HEER, niet trots is mijn hart, Niet hoogmoedig mijn blik, Ik zoek niet wat te groot is Voor mij en te hoog gegrepen. 2.…

Afgunst is des dichters lot De appel kwam te dicht bij de stam Hoon is des dichters loon Hij bracht hem gewoon aan de man Spot is des dichters lof Ze hapten er helemaal niets van…

Als 't Hoepeltje niet werd gedreven, Dan zou zijn loop zich haast begeven: Zo moet het mens'lijk leven voort; Van kinds af, in zijn oude dagen, Met minder en met meerder slagen, Indien 't zal komen waar het hoort.…

en dal Benzine slurpend langs de Grote Meren En dromedarismelk, gevoed aan beren Geraaskal in de Niagaraval Hoor ik daar tremolo's der groene specht Surrealistisch, dat de lente daar is En als de duvel zegt dat dat niet waar is Schenk mij dan klare wijn bij het gerecht Het teken aan de wand is aangebroken Het sein op groen der hoorn des…

De Dichter des Vaderlands, woont ergens in ons land. De Dichter des Vaderlands, spreekt onze moedertaal, en weet wie kunnen dichten, en wat gedichten zijn. Dichters des Niemandslands, wonen nergens. Dichters des Niemandslands, schrijven in vreemde talen, weten niet wat dichten is, en wat gedichten zijn.…

De trap laat ons klimmen Naar de afdaling des levens Op de zolder des doods Tijdens de geboorte van een beginneling…

Zingen, hoe de donkre wereld zijne ronde reize gaat; zingen ‘lijk de merel merelt ‘lijk de nachtegaal, die slaat; zingen; blind, ‘lijk vóor alle eeuwen ’t laaien van ’t onnozel licht; zinge’ als zon en maan, flambeeuwen aan het duisterst aangezicht; zingen: vreugde en smart, gesmeten al wat gloeit en al wat rijt,…

Wie mij zoekt kijkt op mijn graf, in oostelijke richting vanaf het pleintje bij de kerk daarna draait hij of zij zich om en gaat terug naar de Arcades drinkt witte wijn bij 'le Jardin' eet mosselen en gouden frites en viert het leven "comme-il-faut"…

Wie rijmt als een prinses weer gaat bevallen? En wie verwoordt het nationaal gevoel als Seedorf nou eens ráák schiet op het doel zodat we juichen met z'n allen? U zou toch iets bijzonders missen als 't iemand anders was dan Driek van Wissen…

Zo wordt straks die Poëet des Vaderlands Een heuse Laureaat des Wantoestands…

Dichter des Vaderlands Richt nu het woord In eclatante sonnetten En maak iets heel courants Kunst ongehoord Verzen die zinnen verzetten!…

.' --------- AMSTERDAM - Monique des Bouvrie heeft geen idee waar haar echtgenoot Jan momenteel is. Verscheidene betrouwbare bronnen melden dat hij volgens justitie een rol zou spelen bij een miljoenenfraude in de vastgoedsector. De fiscus zou voor zeker anderhalf miljoen euro opgelicht.…

Dans des Oordeels Zij danste ooit lente door lichte dagen liet blootvoets gele narcissen met rust voelde ijskoud door honderden vragen hoe bedekt geweten opnieuw werd gesust zij laat nu zwarte sluiers bruiden vangen geeft scheuten een laatste krimp van pijn proeft geen verschil meer in standen en rangen beleefde het maagdelijk wit…

nog niks hebben zij gezien vervolgen nog steeds rustig er op los het oordeel ligt klaar na ieder feestmaal ieder godganse dag opnieuw ligt de dood ook op jouw te loeren wacht nog even in hetzelfde schuitje we hebben nog tijd wie hoort er nog een kraai? bij het opstaan in je eeuwige vakantie praten over ieder geloof alsof ze water zien branden…