Alle inzendingen over deux

Wie reist er dezer dagen Nog met paard en wagen Gaan we nu van A naar B Nemen we de OV kaart mee Als we ons buiten wagen. Met de bolide Naar de piramide.…

Er slaapt een man in huis. Soms noem ik hem de mijne. Hij neemt fauteuil en ether in, hij snijdt mijn adem af. Dan sluip ik nors de kamer uit, ze werd te veel de zijne. Te veel zijn lucht, zijn bloed, zijn brood dat ik wel eten moet. De hand die ik dan buit en die me steeds weer voedt. En dat ik zwaarder werd van heupen met de jaren. Dat is…

Hier sta ik dan: entre deux mers midden in de draaikolk van het leven. Entre deux mers: de dode bloedeloze en de rode van het leven. Tussen de moedeloze en de eindeloze. Ecce mater. Mater nostra. Zie haar. Hunkeren naar het vuur, smeken om het water. Vliegen in het luchtledige. Bijten in het zand. Zie haar. Zie hen.…

Verrassend om jouw 'Pas de deux' te lezen Herkende mij direct in je gedicht Zat jij niet vast, was ik voor jou gezwicht En had best jouw maîtresse willen wezen 'k Had jou met pas de deux willen verleiden Om jou van liefde's lasten te bevrijden…

Met een pas de deux wordt Beklonken dat liefde leven Danst met muzikale eer.…

mijn frans is niet meer wat het is geweest mijn dans in een vergeten hoek verborgen we passen samen heel wat af maar in de maat van de muziek ben ik voor jou niet meer te vinden pas de deux…

als de ruggen gestrekt beklijven als ware zij een en armen, deux à deux langzaam zijwaarts omhoog rijzen zien zij handen strelend even naar de verte wijzen vinden hoofden in andante elkanders wang en stromen zij beiden op de golven van lyrisch gezang hun frêle benen iets gespreid tot paar geworden steunen op een…

De Deux Cheveaux met Thomas Roosenboom reed vooraan in de literaire file, met alle coryfeeën op zijn hielen. Ze dansten en ze dronken zonder schroom. Maar toch ontbrak er iemand in de rij. Wat zien ik? Albert Mol was er niet bij.…

tussen geboorte en dood oefenen we de luchtdans een pas de deux voor die vederlichte vertraging van de val wacht in de schaduw op het verlangen en de verwondering in een lege tussentijd voel de immense stilte van het korenveld in onweerslucht…

ik schrap de ogentroost en plant een kijkerskus op je gesloten leden pluk parels uit je wimpers in ruil voor het ontluikend blauw dat nu ongezouten schittert je oesterblik wordt een open vizier en ik lees de pas-de-deux nog voor een zwanenzang de lucht vertroebelen kan…

Het is een eer jawel, maar geen cadeau Voortaan zal je Driek hier wekelijks missen 'k Geef eerlijk toe er is maar één Van Wissen Je ruilt een AUDI voor een deux chevaux Was Driek nooit naar Istanbul vertrokken Dan leefde ik nog teruggetrokken…

Soms gaan zij tegelijk op pad; Hun buurman zegt dan, heel gevat, En meestal ook fortissimo,: Nu rijden ze toch 'deux cheveaux'!…

. ----------------------------- uit: 'Entre deux mers', 1997.…

Ik heb geen grijze Golf, noch een Peugeot Maar wel een Cinquecento, mas que nada, En valt-ie uit elkaar, neem ik m'n Lada En anders wel de trein of Deux Chevaux Op naar Den Haag, met auto en O.V. En neem vooral uw caravan ook mee!…

twee dansers voeren samen passen uit een volmaakte glasheldere pas de deux een samendans ademloze expressie van ingehouden gevoel het laat zich lezen ontpopt zich in kleine subtiele gebaren simple things de schoonheid van schijnbare eenvoud twee dansers voeren samen passen uit…

was er liefde twee lijven die leefden een tafel van één keer één een pas de deux het zachte luisteren naar zoekende handen In de avond stierf de liefde twee lijven verstijfd aan een tafel van delen wat rest in de schrijn van schijn een pas op de plaats het harde verweer in open handen…

Een stoere cipier uit Kapelle Bewaakte ooit woeste rebellen Maar kwam ie in huis En was Coby ook thuis Dan paste ie slechts op zijn tellen…

wij tellen geen passen maar zweven in elkaar alles geven positie van voeten en stijl van bewegen kiezen wij uit samen leven het vaste patroon is ons te gewoon dus schonen we grenzen geven de pas de deux alle ruimte en plezier dansen onze eenheid hier als god en godin betreden wij andere dimensies glijden gelukzalig de hemel in…

het naakte lijf langs een robe van ijzige blokken die dooien aan opvrijende benen haar gezicht huist in een vragende schaduw zij wil haar blik niet aan mij vertonen enkel hem zonder schroom met een onaantastbare verleiding belonen zij bespeelt een minnaar die ook door adem is omhuld en in hetzelfde verlangen gekleed in deze pas de deux…

Obscuur dreigt het bevruchte firmament verbergt bliksem en donder voor onverwachte momenten zoals bladzijden van een roman hunkeren naar het omslaan om de volgende stap te zetten zwartgedrukt in sneeuwwitte velden wachten op de vochtige vinger die kantelen laat of terugbladert in al gelezen tijden de okergele grond ligt roerloos aan…

Een schalkse vorm: het Elftal of Onzijn elf regels lang: eerst drie maal drie, dan twee aan 't brein van doctorandus P. ontsproten 't patroon per drietal schuift als 't ware mee de woorden worden in een mal gegoten; Zo halverwege volgt de ommekeer Vrouwelijk en mannelijk rijm zijn echtgenoten de vrouw als Dame en de man als Heer Roos…

Een klaroenstoot Galmt doorheen Mijn ganse lijf en lee Als zij mij noodt Met bonzend hart Tot een ballet voor twee Geheel privé Bij Sleeping Beauty Nee, geen bal masqué Veteranen wanen Wij ons Der novietensociété Na het meer Der zwanen wacht Een date in de foyer Wat let ons dat ballet Ons bal is net Een pas de deux…

De Nederlandse man, hij laat zich kleden Zijn vrouw bepaalt wat of er wordt gepast En ook al is hij matig enthousiast Hij heeft de strijd allang vergeefs gestreden Ik heb voor door de week een schattig hesje En 's zondags draag ik nu een deux-piècesje. Tweederde van de mannen laat zich  kleden door hun partner.…

die je in inkt gedrenkt tot pastel laat verzachten alsof je de letters in minne doopt voor ze met voelsprietende precisie elegant bevallen op mijn netvlies ik proef de innerlijke klankkleur van een vibrerende intonatie die mijn sluimering aanwakkert hunkering voert de boventoon naar de volledige partituur geschreven als een pas de deux…

Promesse belofte Produit mystérieux Product van de paring L'amour de nous deux Na prachtvolle dracht En krachtige baring Vrucht van erotisch Orgastische paring In 't heilige huwelijk Van hiëros gamos Partus geboorte Door poort naar Het licht van de Zon en nieuw leven Promis de belofte Van passie en amor…

die je in inkt gedrenkt laat verzachten tot pastel alsof je de letters in minne doopt voor ze met voelsprietende precisie elegant mijn retina mogen bekoren ik proef de innerlijke klankkleur van een vibrerende intonatie die mijn sluimering aanwakkert hunkering voert de boventoon naar de volledige partituur uitgevoerd als een pas de deux…

comme d'habitude capuccino deux vraag ik de ober een dubbele klik de percolator bromt een tikje tegenzinnig de chocolade smelt het snelst met hete melk je roert ietwat ontroerd in donkere ogen je nipt heel even aan de room verzonken in een droom je kijkt me aan van uit het diepste van je blik alleen al om die bodem…

kijk in te grote ogen ik ben maar wie ik zijn kan en minder onvermijdelijke woorden in bijeen geschraapte minuten die onrustig wiegen naar een nooit beloofd land de zee roeit naar droomlage wolken en ik gijzel ze nog korter bij mij want de aarde draagt niet verder dan het klad dat ik op de terugweg verloren schrijf un rêve entre deux…

. ------------------------------------ uit: 'Entre deux mers', 1997.…

te zijn afgelast geen sneeuw geen vorst geen ijspret waarmee hij ons verrast ook geen koude nachten en dagen met stralende zon in een strak blauwe lucht de hemel is nu grijs en grauw zon is verdwenen nergens een stukje blauw Tja, je weet het maar nooit wat koning winter nog zal doen toch verlang ik al naar de lente die haar pas de deux…