Alle inzendingen over dirigeer-competitie

Laatst won Lenette de baton van goud. Zelfs Beethoven wist ze nog op te zwepen. Ze kent nu ook van aanvoeren de knepen. Wat zal Jacques fier zijn op zijn schattebout! Thuis zal zijn stemming echter wel verkeren als zij hem op directie gaat trakteren!…

Dirigeren is de juiste slag te slaan de juiste toon te zetten met de compositie met de uitvoerenden met jezelf met en voor het publiek met ieders ziel, zaligheid en kundigheid Dirigeren is elkander raken!…

Ik stap naar voren en jij je draait je weg van mij zet je heup in mijn zijde zakt iets door je knieën Even zijn we met zijn drieën De man die stond, de vrouw die een man gooide Hij ligt nu op de grond heeft zijn nek gebroken trilt nog wat na op de mat Jij biedt een hand aan trekt mij omhoog, buigt en ik neig mijn hoofd Jij doet een…

hoe zijn handen het orkest meenemen naar bergen ravijnen wolken en water gesloten ogen de plooien in zijn gezicht de diepste lagen voelbaar maken hoe hij de smalle handen op het hart legt het koor smeekt om elk woord te bezielen de lange armen langs het schrale lijf hangen terwijl zijn hoofd zachtjes wiegt heen en weer hoe…

in dit pak zal ik dirigeren ken elke maat bevrijd het land van juk en tirannie groots zijn de melodieën waar de wind zich aan vergaapt steden in puin legt en zich verlustigt op het land ik ken de klank van opwaaiend zand ze is het lied dat bij eb sliep…

Dirigeren waarbij alles bij elkaar komt je kennis, je kunde, je talent je slag, je blik maar vooral je emotie je woede, je blijdschap je afgrijzen, je ergenis en daarmee vooral jouw interpretatie van vooral jouw ik jouw dikke vette ik je egocentrische, narcistische ik maar niet egoistisch want je wil delen met de spelers, met de zanger…

Competitie zal er altijd zijn maar net als met eieren, zal de één rot en de ander met dubbele dooier zijn.…

Nooit gedacht over de liefde In termen van competitie Maar, nu je er toch over begint Heb jij ooit kaarsen samen de ring in zien gaan? Twee boksende lichtjes, stel je voor.…

uit wrake denk ik wel eens ik steek een kerk in brand dan dirigeer ik het oog opwaarts en denk: tand om tand…

wars van competitie schrijf ik gedichtjes die me raken verwond door m'n woorden wil ik dronken worden en wegdromen in één van mijn eigen versjes maar wat ik ook probeer en hoe ik mij verwonder ik blijf er telkens weer te nuchter onder…

Daar gaan ze mee de competitie in Over liefde, of een held, of een heldin Met 3 x in totaal Nederlandstalig Zo hopen ze dit jaar weer op een treffer Maar hoe rijm je op Jaap, of de Hoop Scheffer?…

Ik ben moe ik doe mee aan een wedstrijd die ik nooit kan winnen ik ben moe terwijl ik nog moet beginnen is de rest al binnen ik ben moe ik ben een blok aan mijn eigen been ik zal slechts nog meedoen aan een strijd zonder nummer één.…

Een mooi sportief partijtje voetbal kan Alleen door eerst agenten op te stellen En zelfs wanneer die staken zijn er rellen Want Kesler speelt het lekker op de man We moeten nu de competitie staken Om geld voor de politie vrij te maken…

ik speel geen muziek maar mijn melodieën zijn toch herkenbaar schilder noten en balken in kleur op het doek dirigeer frêle vormen het schilderij is mijn symfonie vertolkt naar klassieke normen…

er zit muziek in mijn tuin in moltekens waargenomen ik stem de klem om ondergronds tot rust te komen en daarna voorwaar een drama vanuit het noorden dirigeer ik de woekeraar naar andere oorden…

Als speler stond je liever aan zijn kant, Zijn dribbelen, zijn pass, zijn dirigeren, Zijn juichen, zijn betweterig beweren, Met Johan sterft een stukje Nederland. Geliefd als sportman en om wie hij was, Nu treurt de voetbalfan, en treurt het gras.…

je preludeert uit een veelvoud van donkere klanken probeert eigen lijn in toon te verglanzen zonder de schaduw van woorden in tot heden gespeelde akkoorden deze symfonie vertolkt nu de melodie van jouw leven dirigeer en bespeel de magie van het geven…

in samen klinken gaat ons geen toon te hoog wij componeren dirigeren in een lieve lust stemmen steeds beter af na klein improviseren ons applaus is stilte als de echo is geweest een feest dat wij in rust en a capello vieren…

Wolken en golven zijn hier één en dirigeren het ritme weer en heen, dobberend over het sop in het rond onder de schijnwerper van de zon. Schaakmat sta ik van ontzette bewondering.…

Nu Bert van Marwijk toch is opgestapt Begint onmiddellijk het speculeren Wie gaat onze selectie dirigeren Moet iemand zijn die veel van voetbal snapt Vanzelf komt dan mijn naam naar boven drijven Maar wie moet al die versjes dan gaan schrijven? Bert van Marwijk is na het teleurstellende EK per direct opgestapt.…

het is niet de muziek van koor of orkest die ons verbindt het zijn tonen die klinken uit het gewone als je er oor voor hebt een enkel woord resoneert soms in mij tot een warm akkoord dan kijk ik op zie de noten in je ogen van onze melodie we laten ons gaan dirigeren met liefde de symfonie van het bestaan…

zag ze verschijnen de deeltjes die golfjes worden in het grootste versnellen van ooit hoorde de opmaat van snaartheorie luisterde naar de muziek die ooit ons heelal zal verblijden waar blijft het genie die dat orkest zal dirigeren die weet hoe golfje en deeltje in akkoord kunnen vibreren om onze heelalmuziek te genereren…

Ik moet kiezen Tussen Herman Brood Of Johannes Calvijn Twijfel verboden Het is of dansen met de dood Of leven met hellevuurse pijn Gelukkig ben ik ergens anders geboren Dus niet nodig mezelf te tormenteren Om te kiezen tussen twee voorbeelden Die nooit en te nimmer Mijn leven zullen dirigeren…

Wim Overweg heeft deelgenomen aan de Driek van Wissen Sonnettette Competitie van het Dagblad van het Noorden, maar geen prijs gewonnen. Een sonnettette is een snelsonnet. Ik maak daar even vijftien sonnettetten, (Ik doe een gooi naar Rainer Rilkes boek), De jury zet mij simpel in de hoek, Een peulenschil, mezelf nu neer te zetten.…

verrukkelijk in lach het was meer neurieen waarin de melodie een eigen ritme had de fonetiek van woorden bleek van ondergeschikt belang voelen en begrijpen van stemmingen bepaalden de magische kleuren van je zang als geen ander wisten jouw flitsende ogen de toeschouwers al vooraf te binden in het sprankelend dirigeren…

ik heb tussen noten gelopen partituurde de tijd kende hun hoogte wist de melodie altijd vooruit in alerte blik speelde zonder geluid de klanken waaierden uit ontmoetten gelijken zonder te strijken vormden fortissimo in akkoorden piano aan om een vitaal accent te horen die muziek is niet vluchtig verdwijnend maar vult de lucht…

Je overmeestert me dirigerend met je handen en ik bespeel je alsof we op luchtkastelen belanden dit kan niet met iedereen. Ik voel je hartritme constant delend hier onze eigen melodie als instrumenten met verstand en spelend do en mi tot jij en ik smelten ineen.…

Water van de Maas stroomt door ons aders Feyenoordbloed slaat hard tegen de kades van het gelensde bevoordeelde Hilversumse tuig Een verdacht hoofdstedelijk accent in de huig Schrijven de kranten ons deze keer kapot of legt de K.N.V.B. ons weer op het schavot Pakt de belasting ons niet in de knip dan staan onze transfers wel op de wip Afgebroken…

in diepe zit snijden snelle messen bochten gespannen in geslepen paren meedogenloos op jacht naar de podia van encyclopedische roem ondanks lange klappen en geslaagde kruisingen vervallen velen tot een niet gekozen lot in beeldige tragiek wanneer de seconden zijn geteld raapt een enkeling pluche de rest is statistiek…

nu ik denk dat de tijd rijp is om over m'n schouder terug te kijken zie ik dat er veel is veranderd zoveel dat ik daar bij nader inzien liever geen weet van had willen hebben nu de tijd zo'n verschrikkelijke haast heeft dat velen hem nauwelijks nog bij kunnen benen herken ik mezelf in gelatenheid van deelnemers aan de bij voorbaat vergeefse…