Alle inzendingen over ditten

zomaar of afgepast nee zo, ja zo onbepaald hevig, zoals ik altijd vond maar nu gaat het gericht weliswaar buiten zicht en ongekunsteld maar minder beladen als een gang van minder innerlijk verraden ach, wij componeren wat af zo hersenloos vaak denken is een beerput van borrelend gekwaak soms stuivend omhoog naar dwarrelend gelaak ditten…

met in’t verschiet de herfst van jou gegeven tijd is er - onverwacht – met vlinder gelijke pracht de álles veranderende kracht van flirtende wederliefde in alles wat jou bepaalt het voelen en weten het denken, doen en laten en je vraagt - spiegelend - is dit - is dít mogelijk dat dít jou jóu met in het hart gesloten - voor eeuwig…

Deze markt was ook dít jaar bevallen.…

Deze markt was ook dít jaar bevallen.…

Valse beloftes Ze wenden hun roer Veel meer verhelderen Lodderoogstrelende Fotomontages, ja Dít is pas stoer! © Inge Boulonois…

“Het politiek-bestuurlijke bestel, Neemt zich van alles voor op veel terreinen, We moeten dít vergroten, dát verkleinen, En iedereen verbinden, snapt u wel? Ons onderwijssysteem is al failliet, Want zeventig procent begrijpt dit niet.”…

Maar ’t spijt me zeer voor u en Maxima, dít item is helaas niet toegestaan. Hoezeer ik ook uw moeite kan waarderen, uw moeder kan ik écht niet accepteren”.…

Zal dít het akoord overstemmen van de snaren van mijn hart wanneer ik naar u hoor en mijn hart klaart en opengaat? - 'De mens is gelijk de dieren, die vergaan.' Moet ik dát vertellen aan de geslachten? Ik luister liever. ----------------------- uit: 'De psalmen' 2003.…

Ik ga een dezer dagen op vakantie Naar Frankrijk, want ik houd van lekker weer Ik weet wel, warme landen zijn er meer Maar iets wat ik als voordeel van dít land zie: Ik denk niet dat er daar een haan naar kraait Wanneer een boze boer de vlag omdraait…

Vlak voor de friet, nog hangend in de lucht, terugvalt in de schaal na omgeschud te zijn - Juist dít moment te vangen met de lens, met potlood of penseel, of wat voor materiaal, dat is mijn grootste wens. En net boven de rand de zelfvoldane blik van de patatboer: kijk dit kan ik allemaal!…

Dat zet bij anderen vanzelf kwaad bloed, want dít wordt dan waar vrijheid nog voor staat: een vuile mondkap, liggend op de straat.…

Z'n 'Dít is een overval, weet je!' beantwoordt de dame met 'Jeetje! - En dit doet u míj aan! Ga toch in de rij staan, want u overvalt me een beetje.' Aan 't verzoek geeft de rover gehoor. Ze is niet voor de poes, krijgt-ie door. Als hij vraagt om de poen, zegt ze: 'Kan ik niet doen: een collega van u was u voor.'…

Z'n 'Dít is een overval, weet je!' beantwoordt de dame met 'Jeetje! - En dit doet u míj aan! Ga toch in de rij staan, want u overvalt me een beetje.' Aan 't verzoek geeft de rover gehoor. Ze is niet voor de poes, krijgt-ie door. Als hij vraagt om de poen, zegt ze: 'Kan ik niet doen: een collega van u was u voor.'…

Je laat je leden een nieuw boegbeeld kiezen Vijf kandidaten gaan de strijd verliezen Het levert wel een hoop publiciteit Aan dít gestoei valt Buma zich geen buil Maar straks wacht hem de echte leeuwenkuil…

Het blijkt zeer relatief, zo’n V&D Dan kun je groots en onaantastbaar lijken Maar ja, de tijdsgeest weet geenszins van wijken Is straks ook dít imperium passé? ‘t Is wéér bevestigd wat zoiets betekent: Niets is nog blijvend. Laat stáán vanzelfsprekend…

Maar dít keer was die hoogtijd écht een feest: we waren eensgezind, ‘t was koek en ei met onze smartphones steeds zó knus erbij!…

Strak staar ik naar de muur waarvoor ik zit, een joint laat me al snel hallucineren, terwijl mijn schedel lijkt te exploderen bedenk ik: wow, dít is pas goeie shit ! Want kosmisch haast verruimt mijn blik, mijn brein, vóór mij zie ik opeens het hele plein.…

De Tour van dít jaar dan, Lance wint ‘m weer. Ziedaar, jongens en meisjes, in ’t kort de epolutie van de wielersport.…

misschien is dít het wel, heimelijk nog hechten aan wat ooit verloren ging aan vage schaduwen in de schemering, een zacht geruis een verre roep, een geur een oude afdruk in het zand iets van droeve leegte voelen in een stille polder terwijl er een zwalkende dierbare vogel vluchtig in het niets verdwijnt…

Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken in haar hart of wat daarvan over is.…

maar… is dít er dan geen? ‘n notabele chinese nota bene denk ik staande in de schemer onder de verheven Watercypres ik moet haar echt goed hoeden haar takken snoeien maar breed hangen laten tot zij zelf zoveel later als door kenners voorspeld zich eerst vermolmt en dan velt…

Dít kan mij vaak weemoedig maken, Dat ons de tijd zó snel ontvaart, Dat, eer zij ’t Heden recht mocht smaken, De ziel reeds in ’t Verleden staart. Het zaligst uur, sinds lange jaren Verwacht en vurig afgebeên, Het komt gelijk een klank van snaren: Hij ruist, verrukt, en —­ vliegt daarheen!…

M'n hand vastpakken en me zacht toefluisteren: "dít is ons levenspad" en we hoeven het niet af te rennen. "We bewandelen het sámen stapje voor stapje, jouw hand in de mijne en onze blik in dezelfde richting!"…

De wereld is even vergeten, jij en ik, in dít moment één!…

Wie praat er ook gezwollen van dít kwaad? Waar blijven onze fulminerende regenten? Ach, zonder twijfel zijn de daders hier (goddank) Van zuiver Neerlands bloed, beschaafd en blank! ...de laatste dagen was sprake van veel brand- stichtingen in moskeeën en islamitische scholen...…

Trieste blik en dito ogen die ik in de spiegel ontmoet Vraag me bij tijd en wijle af hoe dít zo nog langer moet Kracht verdwijnt uit mijn benen door de aarde geabsorbeerd Beslissing leek zo doordacht maar voelt nu zó verkeerd Schokken door mijn lijf door jouw foto op de schouw Liefste, geloof me als ik je zeg ik hou nog steeds heel veel…

Uit z'n doen denkt-ie: 'Hemeltje, dít is m'n kans!' Hij stelt voor: 'Treed met mij in de echt.' De reactie van Ans is oprecht en met toeters en bellen verwondert ze Jelle, als zij 'Dank je feestelijk!' zegt.…

anarchist die accepteert de geile maagd en schenk aandacht aan iedereen met mijn ingetogen populisme Nog niet opgejaagd door overspel van focusverlegging naar mijzelf Ik ben de nog te ontpoppen bloem in de grote weide langs de Styx met equivalente buren als lotgenoten Ik niet hou van gekleurde vloeistoffen, echo’s, kapsels Afro of Dite…

Mijn kind, dít droomde ik: je schamele geboorte en je open blik… En dat je spreken ging en ik je vóór kwam zingen: Zeg ken jij wel de mosselman, die woont in Scheveningen…? Maar ook vertelde ik je in de tuin over de dwergen van Svart Alfa Heim, bewaarders van de schat der Nibelungen.…

boven zilveren golfjes van de avondzee de langste wolk ooit, wij, met zijn tweeën op het zachte, lege strand pap kijk, die gouden bovenrand zo mooi, denk jij ook niet, hé pap, denk jij ook niet dat dít de allerlangste is, de langste ooit?…