Alle inzendingen over dodelijke liefde

liefde uit mijn ogen.…

Koud als steen is mijn hart aan het worden, mijn liefde voor jou dreigt stil te sterven. Ja, liefde kan leven wekken, liefde kan dodelijk zijn. Toch in het diepst van mijn wezen blijf ik geloven, of is het tegen beter weten in “hopen”, dat mijn liefde voor jou sterk genoeg is, en er een weg terug is, terug naar jou.…

Giftige dampen begeleidden het samen smelten Het kwaad aangezet door passie was in wording Dan duldde het moeras het embryo niet langer Stuwde het omhoog en braakte het op de oever En slijmerig begon jij aan jouw dodelijk bestaan Fluisterend met liefdevolle woorden penetrerend Dwangmatig ongeremd razend verspreid je gif Wetend dat verlustiging…

struikelend over de restanten van leven zie ik gedaantes die geen stem meer hebben onherkenbaar zonder kracht op sterven na dood zie hoe dodelijk het leven is………

alle andere ochtend na ochtend elke dag opnieuw Gelijk, exact onomkeerbare strijd Alle hens aan dek, want in een oogwenk een snel ogenblik was de wereld weg Mijn leven nam een wending, onvoorzien pijn en verwarring schreef ik van mij af Misverstanden grote barrières Alle hens aan dek, want een snelle blik kan onherroepe- lijk dodelijk…

wat is liefde meer dan gieren van klieren en genen kleffe tekst jodelahee oooh of ook oehooohoe een poes met een kater dodelijk voor de ex-roker want als ergens een peuk functioneel is……

Ze stonken als een asbak waardoor elke glans verdween over hun longen (!) dan korte stoten mist de oorzaak van de sluier jong en fris was al gewist een gloeiend puntje heel even scheen er licht de dood kwam dat moment tot leven heeste vaag en zeer beslist kom straks terug ik heb mij niet vergist…

Soms helpt een nicotine-preparaat om rookverslaving zacht te ondermijnen. De nicotine in die medicijnen - blijkt nu - doet de gezondheid ook veel kwaad. Maar dat gevaar is u al lang bekend wanneer u fan van misdaadpockets bent.…

Weerloos verhuisd naakt als een kind in een glazen huis weerloos bij het verlaten en weerloos leven latend ook al is het virtueel in een dodelijk ritueel vraag het maar aan het altaar van haar liefde waarin het geschreven staat ik mis je.…

je volk dat een bom van je maakt dodelijk je leven zomaar weggegeven onvervangbaar je reden blinde gehoorzaamheid onbegrijpelijk je vader die je zoiets vraagt onmenselijk…

Als een grote vent, in het grote Roterdam, op de fiets naar school slechts zes jaar. Als een echte kerel in dat enorme verkeer, wachtend voor het rode licht, slechts zes jaar. Het licht op groen, een vrachtwagen trekt op, ziet niet die kleine grote man, van slechts zes jaar Hij wordt gegrepen, door de truck, komt nooit meer op school komt…

de duif van vrede vliegt met verschroeide vleugels over de aarde moe is zij verjaagd door het vuur van dodelijke haat deze nacht zal een Kind zijn missie hernieuwen door geboorte van Liefde de roos en de lelie zullen verenigd bloeien in een nederige stal…

we slijten alleen en met elkaar reizen we door het stromende leven perpetuum mobile als in een muziekstuk trekken we langs liefde en dood een dodelijke reis die verwondt ontroert tot op het bot we zien slechts een glimp…

Bid jonge sprinkhaan dat haar mond jou niet verleidt het kost je de kop…

Een brand, een dodelijke brand, ik reik je mijn hand. Ik wil naar jou en jij naar mij, We willen naar elkaar toe, wij allebei. Tussen ons zit veel gevaar. Dat is niet raar. Het komt door de brand, de dodelijke brand.…

Aan het einde niet meer zeker, van liefde, dodelijke kreten en is er leven op de maan? Zo houd ik mij verdrietig vast aan de laatste dag, gegeven hoop misschien of een volgende keer maar blijven staan is geen keuze meer.…

Het rood van je lippen groeit als een dodelijke vrucht ineen, samensmeltend totdat de toorn des overvloeds een overmaat van liefde spuwt in de verkeerde richting.…

als de vale dood grijnzend en kletterend bloedrode modder besmeurt met doodskreten en stank schokkend en ratelend kinderen verscheurt wolken zwarte vogels hakkend en plunderend het levenslicht verduisteren geschiedt ooit een wonder verandert dodelijke haat in liefde zullen we naar rede luisteren…

als een baksteen stort de steenarend op zijn prooi dodelijk precies…

men hoede zich voor ouder worden in eer en deugd dat is dodelijk vervelend…

Haar dodelijke pijl treft je in de borst en liefde te groot snijdt door je hart hulpeloos op de grond bemerk je haar plotselinge dood en glimlachend in het maanlicht ontvang je haar eeuwige verlichting.…

hij leefde geen pose een lieve vrouw twee schatjes van kinderen dodelijk, levercirrose hij heeft een vriend hij is mijn vriend we lazen beiden Beets ik heb niks, hij heeft aids een wereldwijf, ik kuste haar graag haar liefde ging Vlaams door mijn maag uiteindelijk werd ze moeder van het kind voorbij gegaan door een vrind het is maar…

dodelijk precies slaan uitgestrekte vleugels pijlsnel hun schaduw…

Ik geloof niet dat een vrouw sterven kan noch vergaan maar dat zij -daardoor- dodelijk is daar twijfel ik niet aan…

Leven met een serpent kan je niet, haar schoonheid is dodelijk. Koud in hart en kil van ziel ik zie je stuk gaan van verdriet. Haar blik maakt je blind, haar stem dooft een ander zijn woord. Liefde van jou verdient ze niet met een enkel beet je hart doorboord.…

Als je dodelijk geveld wordt door een vallende oude boom spreken we dan van een geweldsmisdrijf of van een natuurlijke dood?…

schenk twee flinke glazen opdat ons zwijgen niet dodelijk wordt proost en vertel me dan vertel ik jou…

waar ik, op een lege binnenplaats, achterblijf dodelijk en schaars gebloemd…

je woorden als harde klappen geen blauw, geen rood de pijn versteend je raakt niet meer ik zwijg je dood…

Dodelijk giftig maar schoonheid suggereert jouw naam Als een rode papaver die we in een wilde tuin zien staan Geschrokken haastten wij ons langs de andere kant Met brandende voeten op 't lichtende pad ontkomen aan drijfzand Scholen en Horeca gesloten kan het nog wel?…