inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.140):

Strohalm

Weet ik mij, standvastig
van geweten, zeker van vergaan.
Gedachten niet vergeten
en blijven we altijd staan?

Aan het einde niet meer zeker,
van liefde, dodelijke kreten
en is er leven op de maan?

Zo houd ik mij verdrietig vast
aan de laatste dag, gegeven
hoop misschien of een volgende keer

maar blijven staan
is geen keuze meer.

Schrijver: Edwin van Rossen, 31 december 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.278

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)