Alle inzendingen over doemdenken

De dertiende op vrijdag,´k schrik me rot Natuurlijk veel te laat met mijn sonnet Ik stap met mijn verkeerde been uit bed en wacht vandaag gelaten op mijn lot Nog vijftien uur dan is het zaterdag Mijn vrouw zegt: “als je dat beleven mag”…

Doemdenkend positivo schrijft dictee Is ‘stemp’ van Jacobse verdedigbaar? En schrijf je ‘mozeskriebel’ aan elkaar? En is het nu ‘cliché’ of toch ‘klisjee’? Wat of er ook bedacht wordt door Kees’ brein Simplistisch zal zijn opgave niet zijn…

Smeltende ijskappen Doemdenken nergens voor nodig Opgelucht met fijn stof IJsberen verdrinken Hier gekoeld cava klinken Waarom ijsberen Ontbossing stopt ooit Nou, nou. Hout vasthouden Als wij verdrinken…

In slechts één taal verricht de dichter zijn poëzie en kladt vervreemde woorden voor zich uit en spelt verdoemenis met tekens uit den vreemde ***************************** Hoe dicht is de nacht als tonen van weemoed zich buigen over verzoening waar eens het zwaard gespleten persoonlijkheden achterliet in het moeras waar de dood ogenschijnlijk…

Wat herleeft is verzonken in de binnenzak van mijn jas ongrijpbaar voor de vingers pluist de voering zich in scheuren Mocht de dood van lange akkers zich in luxe baden en is het sterven getekend bij ’t geboorterecht laat mij dan gaan in die oude jas Wat blijft is verstoken van zonden en slechts de dragers zijn verhuld in stille momenten…

tevoren niet zonneklaar horen Dat mijn trein bij Oss zo zwaar zal ontsporen Ik wil dat niet weten, zelfs niet bij god's gratie Ik zit niet te wachten op zo'n revelatie Ik wil niet delen in die Mayalaise Uiteindelijk dans ik mijn eindpolonaise Maar ga mij nu niet voortijdig gezeggen Dat ik morgen, om acht uur, het loodje ga leggen Dat doemdenken…

Zal het doemdenken mij verleiden neen, je keert me 180 graden weet me te verblijden. Zo dankbaar ben ik nu Ik ga je kussen ga mijn weg, eerst even rouwen t' was ook zo mooi en dat blijft want liefde IS.…

Als de mens eens zou bedenken hoe de natuur toch helemaal klopt als het regent, niet doemdenken alles is in de natuur verstopt…

Vandaag vliegen vogels ver Vliegensvlug voorjaarsvluchten Langs lusteloos land en luchten Lente lonkt en licht is later Waarom dan woekert winter Waar jouw warmte wezen wil Koud mijn kamer, klam en kil Kent slechts kramp en kater Daarom dwingen mij dagen Doemdenken op den duur Vervelen op een voorjaarsuur vliegende vogels mij…

hij ademde op een afstandje van zichzelf brokstukken van zijn ziel en zocht nog wat begrip via het raamwerk in het wolkenstelsel hij had nooit een druppel mogen ontvangen lege handen grepen in de eigen ligamenten en baarden een voorschim de man die veel te goed was voor deze wereld een gebrek aan schaduw en het zelf van het zelf kwam…

Wat al lang niet meer opvalt is de somberheid en het doemdenken. Met korte zinnetjes die alle hoop wegnemen. De samenleving is mislukt. Jongeren zullen de gevolgen van de coronacrisis hun hele leven meedragen. De economie zal het nog lang heel moeilijk hebben. Ze gaan gepaard met sentimentele verhalen over pijn en verlies.…

Wat al lang niet meer opvalt is de somberheid en het doemdenken. Met korte zinnetjes die alle hoop wegnemen. De samenleving is mislukt. Jongeren zullen de gevolgen van de coronacrisis hun hele leven meedragen. De economie zal het nog lang heel moeilijk hebben. Ze gaan gepaard met sentimentele verhalen over pijn en verlies.…

mij tegemoet vastgenageld bleef ik staan waar ik stond aangespoeld drijfhout ligt her en der op het strand meegevoerd door wind en golven rollen en bruisen frisse golven in de branding van de zee over elkaar heen waar adem leeft daar waait de wind van Gods geest in vrijheid ongrijpbaar waait waarheen hij wil maak me vrij van doemdenken…

zwartgallige angst heeft een lichter kleurtje gekregen omdat doemdenken de laatste tijd uit vergaande slijt ineens tot nieuws is verheven en doordat het patina van de publiciteit dolgraag de donkere kanten van alle emoties verlicht in hun jacht op potentiele klanten stilte regeert uitgestorven straten argwaan schijnt nog…

Nooit doemdenken of wanhopen, ook niet mistroostig wezen Wat een cliché - mens, durf te leven - werd toch wel bewezen. Vallende sterren ook prachtige regenboog, oh zo hoog Kleine wondertjes doen zich wel degelijk voor, geen betoog. Bewerkstelligd door jou en jou of door - ons - Versmelten met natuur en universum wordt dan zintuig puur.…

Dierb're Landgenoten, Wij spraken reeds jaren Oov'r oogsten door ‘t baren Van ons nieuw vérgezicht Nieuw is nú ’t inzicht Van Buro Stád-dus-tík Dat d'ouderen mens Te werk gesteld Bij 65 plus Eerder z'n loodje legt Sterker nog vaak al Uit eigener beweging Z'n leven al heeft uitgeleefd Zichzelve t'uitgeput door VUT Voor z'n…