Alle inzendingen over donderwolk

Waarom donderwolken laten verschijnen ? met diepe onherstelbare breuklijnen. Zwaar beladen met negatieve energie, je geraakt moeilijk uit die nachtmerrie. De ene wolk na de andere schuift aan, het kan plots heel snel, héél mis gaan, oncontroleerbaar onvoorziene krachten, nemen je over in jouw troebele gedachten.…

Het kind weigert Volwassen te worden In het aangezicht Van zo veel zinloos Geweld, verwoesting Die zich elke nieuwe Dag in en om de mens Voelen laat - De schuldvraag hangt Als een donderwolk Boven de personages In dit schouwtoneel Die na het krijgsgeweld Nog maar twee taken hebben: Overleven, en het scheppen Van kunst waarin…

de hooiberg door de schilder onder streepwolken als klein geel vierkant naast boerderijen twee keer neergezet ik voel me thuis ik proef de sfeer ik ruik de geur van de natte graanakker hevige regenbui verstoord oogstwerk ruige rukwinden brachten ons binnen de weg was leeg je scheet zeven kleuren stront voor de donder en de…

Vol trots toont het meer drachtige donderwolken kunstig gespiegeld.…

een donderwolk breekt kletterend lichten straten benen vluchten weg…

een vliegende spin aan een herfstdraad de tijd om weerkrachtig te worden ook bij donderwolken en regenpraat het moment om de windfluister code aan te leren en te verbuigen tot woordopwinding…

Bliksem en donder geven donderwolk van stress Bliksem wordt verwarring Donder wordt geroep En na dat alles stromen tranen als regen over mijn wang…

Z'n idool wordt met passie bemind, wat ze later verwerpelijk vindt: postnataal lijdt de schat aan depressies, doordat ze een donderwolk heeft van een kind.…

Zwarte zeilen, donderwolken overspoelen al de kusten al de kusten van de liefde ..........Attica (Aigeus en Theseus)..........…

Ik schenk mijn tranen aan het zonlicht opdat zij ze rijgen zal tot donderwolken die plaatselijk zullen plenzen op al degene die mij vergeten zijn wie loog dat bloed dikker was dan water…

vertellen zwijgen spreken luisteren geen verandering in de toon geen hapering in de stem ging het wel over jou toen jij de donderwolk regenloos inkleurde…

de laatste zonnestralen duwen regenbogend donderwolken naar het oosten de maan stamelt haar weg naar het zwerk en weet zich omgeven door sterren morgen doet de zon, oplichtend, weer haar werk…

heel veel donderwolken van dollar en euro olie - gas - steenkool en wapens heel veel wapens alhoewel ik een enkele keer botste op omgekeerde geldstromen terugkerende vogels vrede en hoop…

hier de stroom daar het gras ik kijk erop zie nog eens donker water verdorde halmen boven de lucht daarin zijn wolken vogels vliegen ook schouw andermaal donderwolken legen bloedzuigers vallen sta ik wel en kijk aan? subtiele veranderingen anders de wereld……

Bang te verdrinken, tenonder te gaan of een donderwolk te worden. Zo bang is de maan! Maar eens zal ze kijken, heel lang kijken, want ze moet. Ze moet verdrinken in de zee, dan pas wordt ze eb en vloed.…

Hij zegt: ‘Het komt gewoon door mijn ambitie Een driftbui nu en dan, dat hoort daar bij’ Maar kift, vernedering en scheldpartij Zijn omgangsvormen die ik liever niet zie De fractie wil het nog één keer proberen Zal Dennis zijn gedrag nog corrigeren?…

de wilde ganzen zwermen door de koele nacht gakkende wilskracht de vlakte wordt zwart duizend snavels roepen kaw op de wieken nu ruisende vleugels in een donderwolk verpakt de wilde ganzen een goddelijke ganzennacht op het water door donker bedekt…

Wees zacht als de fluister als ik de hoofden streel van verloren kinderen Schitter zuiver als kristal wanneer donderwolken uit ogen zijn gedreven Heel wat half is als verdroten bloemknoppen uit verwarmde voegen barsten Slaap gerust als de vrouw in mij liefde dwarrelt over jouw verlatenheid…

Soms zijn er zware stormen En dan vaart je levensboot Door de ruige zee En is de mens in nood Je zet de zeilen bij Het roer stevig in de hand Trotseer je de orkaan De bemanning aan je zij En tussen het wassende water Heb je nauwelijks nog zicht Maar plots verdwijnt die donderwolk En zie je weer het licht…

Van buiten mooi weer spelend Van binnen- aardverschuivingen Sterk wisselende temperaturen Verhitte winters, bevroren zomers Verschroeid herfstblad, ijskoude Voorjaarsbloemen Hagel in augustus, tropenzon In januari Het staat allemaal in De Bijbel Mijn moeder zegt het Haar gezicht - een donderwolk…

om 4 uur schrok ik wakker in het vale licht van de vage maan en 't rochelen van een donderwolk zong de wind ons liefdeslied om 5 uur stond ik op. 'n merel floot voor jan & alleman zijn riedel over jouw ontrouw en mijn woede, maar ik voelde slechts oeverloos verdriet…

De hemel huilt een nieuw gedicht: onweerslicht met donderwolken en wolkendonder gemixt met een schichtje bliksem. Een donkerblauwe stormtaal schudt woest aan dunne stammen, lettertwijgjes versieren het geheel.…

Dan stort een donderwolk gestaag zijn zure regen. De wind, hij blaast bij vlagen oorverdovend mee. Ik zie het boze oog en zoek naar uitvalswegen die mij weer voeren naar de duinen of de zee.…

Ik slenter somber zonder inspiratie op de pier de zo vaak helende zee werkt niet mee, een man met ‘n gezicht als ‘n donderwolk passeert, alsof ik mezelf tegen kom en schiet in de lach in mijn hoofd klinkt het lied ‘Stormy Weather’ ik draai me om, de pier is leeg er is niemand heilig vuur brandt weer als ik huiswaarts keer…

Ik zal daar staan met gebroken glazen gebarsten vazen glas kapot gesprongen Ik zal daar staan onder wervelwinden, orkanen, onweer en donderwolken boven mij ... zoals ik daar altijd stond.…

Als een donderwolk verrast door een ademhaling flits haar een close-up van grenzeloze openheid. Zwijgzaam zonder mijmeren bedekt zij haar lichaam als een rode hartendief om te vertrekken zonder afscheid.…

Een donderwolk overtreft de schoonheid die ik met dode ogen zie heimwee naar het gras Wat elders groener lijkt. luister ik naar getjilp fluit het de geneugten van mens en dier de overgang van samenzijn Het raakt me niet.…

Donkere donderwolken verschenen in je hoofd. Het bliksemende, het knetterde, het brandde. De pijn was onaanvaardbaar. geen kracht, geen hoop, geen energie, geen warmte Niks… Helemaal niks.. Rust zacht.…

Heel aarzelend en tentatief aan de oevers van de avond in zijn vlucht de aarde nakend zwoof hij als een grijze reiger onvermoeibaar eigenwijzig 't einde van zijn leven nader onder wakend argusoog van een bruine kiekendief die niet, zo wist hij te ontwaren, een aardedonkere donderwolk noch paardenspan van Helios, teugelloos hun baan…

Omdat je pas mist met je lief in zicht en droomt van zaken die levenloos en zonder ziel zijn gebleven -een donderwolk boven berg nog daargelaten- daarom is het op dagen als deze eigenlijk altijd makkelijk praten.…