Alle inzendingen over er kan er maar een de wijnaar zijn

als moeder Gaia chaos wordt en wervelstormen baart die niet zijn in te tomen als wilde stromen raken in de nucleaire kern als gekerm de straten overmant en kinderen onbeschermd tussen vallend puin wezenloos bewegen laat mij dan meer oog dan lichaam zijn alziend goddelijk oog dat de gulzigheid van Gaia doorseint aan het alomvattend…

Ik weet niet wat ik jou zou zeggen, als je hier bij mij zou zijn. Ik denk wel dat er tranen drupten, omdat ik blij, zo blij zou zijn. Het is natuurlijk dwaas, om zo te denken. Mijn fantasie gaat dikwijls met mij op de loop. Het verlangen naar jouw blauwe ogen, vervult mij telkens weer met stille hoop. Een mens moet blijven hopen, op zich…

Je weet het wel zegt moeder Aarde Op weg naar ’t licht dan wordt het zwaar Je wurmt jezelf omhoog nietwaar? Een klus die je al eerder klaarde En boven wacht de zeer vermaarde Heer Helios, hij kent je waarde Vindt je een prachtig exemplaar Je weet het wel zegt moeder Aarde Op weg naar ’t licht dan wordt het zwaar Eenmaal verwarmd, jij fijnbesnaarde…

"GOEDE PREEK, GOEDE DOMINEE JAN, DIE MOET JE EENS HOREN!" Waar ik verder naar toe wil groeien is maximaal een lichte verontwaardiging verbazing in haar zachtste vorm Zondag 20 oktober 2024 Westerkerk, Amsterdam Onze WesterCantorij zingt, de dominee preekt De kerk is goed gevuld en heel stil, aandachtig Ik, Jan Jacob vond het een goede…

Mijn pen is leeg als de stilte om mij heen. Mijn ogen dwalen naar elke kant van de kamer en het voelt er kil, koud als steen. Buiten is het grijs en grauw, de huizen staan er verlaten bij. Dof is het groen van bladeren aan de bomen en al kijkend door het raam zit ik wat te dagdromen. Gevoelens van weemoed en melancholie. Het is alsof…

Als iemand mij zou vragen: "Ben je afhankelijk?" Dan zeg ik steevast: "Nee." Natuurlijk niet, ik red mijzelf. Daar ben ik tevreden mee. In de morgen ben ik blij, ik adem en mijn hartje klopt voor mij. Mijn bloed stroomt door mijn aderen. Ik voel, ik leef en voel me wel daarbij. Mijn tong proeft wat ik eet en vult mijn maag. die zoekt…

Verwaaide geest en een strand vol leegte. De zon zakt in zee, zwaar valt iedere golf op de vloedlijn. De einder ver weg van duin en paviljoen. Alles verlaten, in vergetelheid geraakt. Maar langs wegen gaat men onvermoeid verder. De zoektocht tussen aard en hemelrijk gaat ongebreideld door. Ik sta op een pier, hoor het ruisen van de golven…

De bomen op de Veluwe zijn oud. De ene kenner zegt zelfs: er zijn eiken Die duizend jaren hebben zien verstrijken, Een ander echter noemt die schatting fout. Alleen Irene kan d'r achter komen; Die kan het gewoon vragen aan de bomen.…

Je hebt een total hip van edelstaal, Maar op den duur vertoont dat ding gebreken, De boel gaat na verloop van tijd ontsteken, Dat komt door al dat slijpsel van metaal. Mijns inziens is het verreweg het beste Zo’n kunstheup van tevoren flink te testen.…

Het personeel van de NS sluit poortjes zodat men nooit meer lekker zwart kan rijden en voortaan knokpartijen kan vermijden Geen bloedneus meer of rode bloemkooloortjes Wat zei een zielenknijper van professie? Het poortje-springen leidt tot meer agressie!…

Een linke speeltuinvondst uit WO II Wel 176 granaten Een arsenaal dat achter was gelaten Geruimd nu door de Britse EOD Ze moesten naar het zwembad bovendien Daar waren ook veel bommetjes gezien…

Het water was inktzwart droeg takken van bomen met zich mee. Wild en kolkend sloeg het water tegen de dijken. De storm was niet ver af. Door het intense zonlicht laag boven de horizon tekenden zich dreigende figuren af. De zon scheen met moeite door de wollen wolken. Het landschap werd daardoor mooier dan ooit. Tijdens de Herfst en de storm…

Een BEELDROMAN OMBLADEREN is prachtig en MINKUKELS MISLUKKEN: goed gevonden De PRAATGROEP-RAPPORTAGE is verzonden VERKONDIGEN die OVERDENKING: krachtig En nu volgt er de mooiste die ik koos: Het SCHOOLTEAM voelde zich zo MACHTELOOS…

Mensen kunnen veel willen, maar over hun wil -- zijn ze niet de baas.…

Het is vooral de bedoeling. Het is voornamelijk niet de bedoeling. Het mag en kan écht niet! Maar ik kan mijn gevoel alle gevoelens die je wakker maakt, bij me niet meer verbergen. Ik moet bekennen, dat ik stapeldol van je word, al zie ik je maar een paar secondes. Ik mag toevoegen, dat het zeer zeker niet de bedoeling is, had moeten blijken…

Van het concert des levens bestaat geen program Van het te vormen kabinet wel maar het wordt echter op z'n langst een middagpauzeconcert!…

Ik had spontaan een masker opgezet, maar heb intussen ook wel door gekregen: het stelt gerust, maar houdt geen virus tegen. Dus nu me suf gezocht op internet. Remedie van een arts uit Barcelona: een mondkap met een kleefstrip van Vapona.…

Ik heb een alibi God zij dank heb ik een alibi want natuurlijk ook ik wordt verscheurd door het werelds duivels helse gebeuren en luister en kijk naar de meningen van mensen zoals Ramsey Nasr en Peter Baars Maar God zij dank heb ik een alibi en laat mij zodoende niet uit over die diepe duistere conflicten in Oost-Europa of het MIdden-Oosten…

Leven bij de dag en ervan bewust zijn dat je leven mag. Met een lach en een traan weten dat je nog verder kunt gaan... Maar we vergeten soms dat iedere dag er toe doet, terwijl wij in wezen allemaal lopen in dezelfde stoet... Het ene moment nog naar een feest en even later naar een begrafenis van een bekende die daar ook is geweest.…

Er wordt verteld: God werkt door mensen. En de chauffeur rommelt met een dvd, 28 doden in een tunnel in Zwitserland, de volgende morgen in de krant en op tv. De begeleiding, al die kinderen. Hun tijd was gekomen. Het was al lang zo gepland. Hij geeft en hij neemt, nu heeft hij genomen Hij werkt dus door mensen, en het is zijn besluit,…

Ik heb weer meer te kiezen in mijn leven Dankzij mijn multifunctionele bril: Als ik de wereld scherp beschouwen wil Draai ik de beide glazen op min zeven En als ik even niemand meer wil zien Stel ik mijn bril gewoon in op plus tien.…

De euro en de bruiloft van het jaar Vereisen hulp van duizenden agenten En daarom lopen volksevenementen Zoals ook de elfstedentocht gevaar. Ze hebben Juliana zelfs verboden Om dood te gaan in deze periode.…

Er vallen minder folders in de bus Want folders die ons toch al niet bereiken Kan elk van ons ook elders niet bekijken Online bijvoorbeeld. Van die dingen dus Er is zoveel dat toch nooit opgepikt wordt Of iets nou weggeflíkkerd of -geklíkt wordt…

Droom is 't leven, anders niet; 't Glijdt voorbij gelijk een vliet, Die langs steile boorden schiet, Zonder ooit te keren. D' Arme mens vergaapt zijn tijd, Aan het schoon der ijdelheid, Maar een schaduw die hem vlijt; Droevig! wie kan 't weren? D' Oude grijze blijft een kind, Altijd slaap'rig, altijd blind; Dag en ure, Waard…

Ik vrees dat ik vandaag geen versje maak Want mijn verstandskies is zojuist getrokken Verdoofd en suf zit ik nu met de brokken En met een dikke zwelling rond mijn kaak Ik wil best lijden voor de poëzie, hoor Maar daar heb ik nu echt geen energie voor…

Door Belgische soldaten wordt gemord Want ze beginnen stilaan te beseffen Dat ze het in hun land niet zo goed treffen Nu hun munitiedoos steeds leger wordt Het heeft de militairen zeer geraakt: Wie heeft die kogels toch soldaat gemaakt?…

Jaren sleepte hij zijn ziekte als een zware last waar hij moeilijk mee leven kon en die hem bleef belagen na uiteindelijke acceptatie vond hij de kracht het niet te slepen maar te dragen mijn kind met Parkinson…

Zelfs Manneke Pis Draait zich om van schaamte Voor het heel onvolwassen gedrag Van 2 grote mannen-sterren idolen Bilal Wahib en Oussama Ahammoud Zich digitaal zomen, streamen, delen Met name met en voor de jeugd Maar Manneke Pis Wil niet meer voor lul staan Wat een pijn, wat een kwetsbaarheid Van meedogenloze aanranding ‘by zoom’ Echt…

Je hebt er een voor graffiti, geweld Voor spionage, fraude, datalekken Agressie, grooming, poederbrieven, hacken En spookzorg, smaad, ja alles kan gemeld Ik krijg, nu ik die waslijst overzie op stel en sprong een meldpuntallergie…

Ik kan heel goed de boel de boel laten maar ik ben wel een opgeruimd type ordenen, opruimen schoonmaken, netjes maken zit in mijn genen en is aangemoedigd door wijlen mijn moeder zij altijd in dat schort niet uit te krijgen soms lukte het dan speelde ik obertje had de afwas al gedaan de keuken opgeruimd en koffie met wat lekkers…